رهپویان هدایت

یکی از دستورات اکید بیت العدل به پیروان گمراه خود، ترویج بی حمیتی و می باشد که در اعلامیه های این مرکز منحط مورد تاکید ویژه قرار گرفته است.

رهپویان هدایت: بهائیان با دستاویز قرار دادن الفاظی مانند جهل و خرافات که خود نیز به نحو اتم بدان گرفتارند به جنگ با عقائد حقه و حس میهن پرستی ایرانی ها برخواسته اند و قصد دارند با تعصب زدایی، افرادی بی حمیت و بی غیرت همچون خود تربیت کنند که تا در صورت وطن فروشی و جاسوسی برای اجانب هیچ بازدارنده وجدانی مانند تعصب و غیرت نداشته باشند.

در حقیقت بهائیان با تعصب ستیزی دینی و مبارزه با عرق ملی، اوج بی غیرتی خویش را برهمگان فاش کرده اند و نشان داده اند که بهائیان هیچ اهمیتی برای ایران و مردم آن قائل نیستند چنانچه بها سازنده این فرقه ضاله با صراحت تمام می گوید: لیس الفخر لمن یحبُّ الوطن(افتخاری نیست برای کسانی که وطن را دوست می دارند و به تعبیر دیگر محبت به وطن هیچ افتخاری ندارد.)

براستی بیت العدل چرا این دستورالعمل ها را در محلی که در ساکن است یعنی اسرائیل ترویج نمی کند؟ آنجا که صهیونیست ها با تعصب فراوان در صدد هستند تا خانه و کاشانه انسان های بیچاره را غصب نمایند، چرا شورای بیت العدل سکوت پیشه کرده و از اینگونه سخنرانی ها از خود صادر نمی کند؟ براستی بهائیان چرا از این توصیه ها به برادران یهودی خود نمی کنند؟

اینگونه اعتقادات بهائیان دقیقا دربرابر فرمایش رسول الله(ص) است که فرمودند: حب الوطن من الإیمان(دوست داشتن وطن از ایمان است)که با این وصف مشخص شد بها تاچه اندازه ای دارای روحیات ایران ستیزی بوده و عملکرد پیروانش نیز کاملا وی را در این امر روسفید کرده است.

بها به دلیل عدم اقبال در پذیرش انحرافاتش توسط مردم ایران، این رفتارها را از خود بروز داده تا عقده گشایی نماید.

اگر پیروان این فرقه ضاله که دعوت به عدم تعصبات مذهبی می کنند، سر سوزنی درمدعیات خویش صائب بوند، باید دست از تمام تعصبات فرقه ای خود برمی داشتند و این مطلب را به صهیونیست هاکه در دامان آن ها رشد نموده اند توصیه می کردند، در حالی که شاهد آن هستیم که بهائیان به پیروان خود درنهایت خشک اندیشی و تعصب بی جا، به تبعیت محض ازدستورات این فرقه امر می کنند.

یکی از دستورات اکید بیت العدل به پیروان گمراه خود، ترویج بی حمیتی و می باشد که در اعلامیه های این مرکز منحط مورد تاکید ویژه قرار گرفته است.

رهپویان هدایت: بهائیان با دستاویز قرار دادن الفاظی مانند جهل و خرافات که خود نیز به نحو اتم بدان گرفتارند به جنگ با عقائد حقه و حس میهن پرستی ایرانی ها برخواسته اند و قصد دارند با تعصب زدایی، افرادی بی حمیت و بی غیرت همچون خود تربیت کنند که تا در صورت وطن فروشی و جاسوسی برای اجانب هیچ بازدارنده وجدانی مانند تعصب و غیرت نداشته باشند.

در حقیقت بهائیان با تعصب ستیزی دینی و مبارزه با عرق ملی، اوج بی غیرتی خویش را برهمگان فاش کرده اند و نشان داده اند که بهائیان هیچ اهمیتی برای ایران و مردم آن قائل نیستند چنانچه بها سازنده این فرقه ضاله با صراحت تمام می گوید: لیس الفخر لمن یحبُّ الوطن(افتخاری نیست برای کسانی که وطن را دوست می دارند و به تعبیر دیگر محبت به وطن هیچ افتخاری ندارد.)

براستی بیت العدل چرا این دستورالعمل ها را در محلی که در ساکن است یعنی اسرائیل ترویج نمی کند؟ آنجا که صهیونیست ها با تعصب فراوان در صدد هستند تا خانه و کاشانه انسان های بیچاره را غصب نمایند، چرا شورای بیت العدل سکوت پیشه کرده و از اینگونه سخنرانی ها از خود صادر نمی کند؟ براستی بهائیان چرا از این توصیه ها به برادران یهودی خود نمی کنند؟

اینگونه اعتقادات بهائیان دقیقا دربرابر فرمایش رسول الله(ص) است که فرمودند: حب الوطن من الإیمان(دوست داشتن وطن از ایمان است)که با این وصف مشخص شد بها تاچه اندازه ای دارای روحیات ایران ستیزی بوده و عملکرد پیروانش نیز کاملا وی را در این امر روسفید کرده است.

بها به دلیل عدم اقبال در پذیرش انحرافاتش توسط مردم ایران، این رفتارها را از خود بروز داده تا عقده گشایی نماید.

اگر پیروان این فرقه ضاله که دعوت به عدم تعصبات مذهبی می کنند، سر سوزنی درمدعیات خویش صائب بوند، باید دست از تمام تعصبات فرقه ای خود برمی داشتند و این مطلب را به صهیونیست هاکه در دامان آن ها رشد نموده اند توصیه می کردند، در حالی که شاهد آن هستیم که بهائیان به پیروان خود درنهایت خشک اندیشی و تعصب بی جا، به تبعیت محض ازدستورات این فرقه امر می کنند.

رهپویان هدایت: یکی از بخش های قابل توجه در چرایی ظهور و بروز فراوان عرفانهای بدلی در کشور، وجود منابع مکتوب است.

اما آنچه بیشتر از منابع مکتوب به نظر باید مورد کنکاش و دقت نظر قرار گیرد مبحثی فراتر از نوشته های تدوین شده در قالب کتاب وآن هم وجود پایان نامه هایی هم راستا و مهم تر از آن خلا قانونی مهم به نام کپی رایت است.

از سویی پایان نامه هایی همسو با معنویت های جدید و تقلبی در محیط های دانشگاهی باعث گسترش این جریان خطرناک در کشور شده است و در جهتی دیگر گپ ایجاد شده به دلیل نبود قانون کپی رایت و پذیرفته نشدن آن در کشور ما، به تنوع و تکثیر بی قاعده و بدون محدودیت نوشته های عرفان بدلی کمک  شایانی کرده است و در این آشفته بازار، فضای فرهنگی کشور دستخوش تغییرات در خور توجهی شده است.

البته در بحث پایان نامه ها، منظور نوشته های است که نگاه توصیفی دارند و بدون آسیب شناسی و هر گونه انتقادی، فقط به تعریف، تمجید و گزارش آموزه ها می پردازند و در مواردی به ذکر محاسن آن اکتفا می کنند. این نگاشته های علمی که بعدها کتاب هم می شوند بدلیل ظهور از مراکز آکادمیک، بیش از یک کتاب می تواند اعتبار داشته باشد، چرا که در کنار نام نویسنده، نام یک استاد راهنما و استاد مشاور هم تاییدی است بر درجه علمی آن و از طرفی اینگونه منابع از میان قشر تحصیل کرده افراد بیشتری را به خود جذب می کند.

تا سال 1390 در باب یوگا فقط 150 پایان نامه توصیفی_تبلیغی  تدوین شده که همه اینها را می توان(دانسته یا ندانسته) در راستای ترویج عرفانهای بدلی محسوب کرد.

همین طور در مدل شرقی مانند؛ تائو، هندوئیسم و بودیسم و عرفانهای بدلی غربی مانند عرفان سرخ پوستی، کابالا همین طور مدلهای فرا روان شناختی مانند؛ فنگ شویی، سنگ درمانی و انرژی درمانی تا کنون پایان نامه های فراوانی تدوین یافته که کمترین نقد و نظری در آن به چشم نمی خورد.

مقوله دوم و ایراد مهم تر در بحث خلا قانون کپی رایت است. برای نمونه کتاب های عرفان جعلی دیپاک چوپرا به زبان اصلی 30 عنوان است اما در ایران به بیش از 130 عنوان رسیده!! این سخن بدین معنی است که متن اصلی یک کتاب توسط افراد مختلف ترجمه های گوناگونی را پذیرفته ودر چند انتشارات با عنوان مختلف به چاپ رسیده است.

 بارزتر از آن کتاب های وین دایر است. مثلا یکی از کتاب های او با عنوان اصلیinspiration your ultimate calling » تاکنون با نامهای (معنویت رسالت نهایی شما، الهام ندای درون، الهام رسالت نهایی شما، ما برای چه به دنیا آمدیم، بینش الهی، ندای الهی، وحی، الهام فراترین ندای شما، تحول و تغییر از جاه طلبی به عالم معنا، ندای درون، فراخون نهایی شما و الهام بخشی ندای درونی شما) در 12 انتشاراتی توسط 12 مترجم چاپ شده است!!

این مقال نشان می دهد نیاز مبرمی به دقت نظر بیشتر مسئولین امر در مقوله فرهنگ چه برای دانشگاه ها و چه برای انتشارات و قوانین نشر وجود دارد و باید در نگارش و نشر  اولویت فرهنگ، دین و تمدن ایران مد نظر قرار گیرد.

این تعلیم ابداعی ، مانند تعلیم سایر فرقه‌های انحرافی، صرفاً بر پایۀ مکاشفه‌ای ذهنی وخیالی شکل گرفت. هنگامی که پیروان این نهضت جدید رو به فزونی گذاشت، شکافی در کلیساهای تبشیری پدید آمد که موجب گردید این کلیسا در سال ۱۹۱۶، این عقیده را محکوم سازد و حدود ۱۵۰ نفر از شبانان را اخراج کند. 

رهپویان هدایت: در سال ۱۹۰۶، در ایالات متحدۀ آمریکا نهضتی پدید آمد، تحت عنوان "نهضت پنطیکاستی" که تأکید داشت ایمانداران بعد از نجات، باید به زبانها صحبت کنند تا معلوم شود که نجات‌ یافته‌اند. مسیحیان تبشیری پنطیکاستی در سال ۱۹۱۴، شورایی تشکیل دادند و در یکی از کنفرانس‌های این شورا، در حدود همان سال، یکی از شبانان پنطیکاستی به نام جان شیپی (John Scheppe)، ادعا کرد که از خدا مکاشفه‌ای دریافت کرده که بر اساس آن، تعمید آب باید تنها به نام عیسی انجام شود، نه به نام  پدر، پسر و روح‌القدس.

این تعلیم ابداعی ، مانند تعلیم سایر فرقه‌های انحرافی، صرفاً بر پایۀ مکاشفه‌ای ذهنی وخیالی شکل گرفت. هنگامی که پیروان این نهضت جدید رو به فزونی گذاشت، شکافی در کلیساهای تبشیری پدید آمد که موجب گردید این کلیسا در سال ۱۹۱۶، این عقیده را محکوم سازد و حدود ۱۵۰ نفر از شبانان را اخراج کند.

پیروان جان شیپی برای خود شورایی تشکیل دادند که در سال ۱۹۴۵ منجر به شکل‌گیری "کلیسای متحد پنطیکاستی" گردید (United Pentecostal Church). این فرقه به نام "پنطیکاستی‌های یگانه‌باور" نیز معروف هستند.

امروزه نیز چنین واعظانی در مسیحیت تبشیری کم نیستند و مرتب در شبکه های ماهواره ای تبشیری  اعلام می‌کنند که خدا به ایشان چنین یا چنان گفته است که علاوه بر اینکه با کتاب مقدس هماهنگ نیست تناقض عمیقی با آموزه های مسیحیت دارد .

این افراد سود جو، عده‌ای را به‌دنبال خود می‌کِشند و بر اساس اهداف نامشروع ، افراد ساده لوح را به مسیحیت تبشیری جذب می نمایند و طبق برنامه ریزی های انجام شده از حضور فکری و فیزیکی افراد استفاده لازم را می برند .

حال آنکه برای مسیحیان راستین، تنها یک مرجع معتبر برای ایمان و عمل وجود دارد که همانا کتاب ‌مقدس است. هر تعلیمی که خارج از این کتاب باشد، برای مسیحیان قابل پذیرش نیست.

در پیام بیت العدل در 26 ژوئن سال 2006، به بهائیان چنین آمده است: اگر در تبلیغ سستی کنید رگ حیات تشکیلات قطع می شود در هر صورت باید تبلیغ کرد ولی با ت. اگر تبلیغ آشکار ممکن نشد در پنهان به جذب بپردازید»

مبلغان فرقه ضاله بهائیت، به بی محتوایی و بی پایگی فرقه خویش کاملا واقف هستند و از این حیث برای تبلیغ به کثیف ترین روش های ممکن توسل می جویند. بهائیان با درنظر گرفتن نیازهای مادی اشخاص نا آگاه و سست ایمان، با حمایت های صوری و به اصطلاح نمک گیر کردن افراد سعی در جذب آنها دارند.

اعضای این فرقه ضاله با این حربه تلاش می‌کنند ضمن تربیت نیروی پیاده دشمن در داخل کشور هدف افراد را برای سازماندهی تشکیلات اداری واقع در اسرائیل به کار گیرند. به عبارت دیگر می خواهند در داخل تشیع سربازانی در خدمت صهیونیزم تربیت نمایند که از این جهت کنار گذاشتن اسلام و نداشتن التزام به میهن بن مایه افراد جذب شده را تشکیل می دهد.

وقتی فردی که بهائیان برای جذب وی برنامه ریزی کرده اند از پیوستن به این فرقه سر باز زند بهائیان به انحاء مختلف سعی در ضربه زدن به او را می کنند چراکه بهائیت فرقه ای است که تشکیلاتی اداری آن را هدایت می کند، پس تمام ارتباطات بهائیان با آحاد جامعه بنابر یک سیستم از پیش تعیین شده می باشد.

بهائیان با شناسایی خلاهای مادی و روحی افراد جامعه تلاش می کنند تا بر افراد مسلط شوند و آن ها را به انحراف بکشانند. در طرح برنامه جامعۀ بهائی، در یکی از شهرستان ها آمده است: چون این کودکان نیازمند محبت هستند از طریق یکپارچگی» و وحدت»، می توان داخل قلب آنها نفوذ کرد و خانواده های آنها را تقدیم حضرت بهاء الله نمود و سپس آنها را به گروه های مطالعه، بعد از مدت طولانی دعوت نمود»

چنانچه در متن فوق نیز اشاره شد، بهائیان خبیث تا آنجا پیش رفته اند که با بازی با احساسات کودکان می خواهند آن ها را جذب فرقه ای خطرناک و بدفرجام نمایند. البته این فرقه ضاله برای کودکان نقشه های بسیار شومی در سر می پروراند و به هیچ وجه به جنبه انسانی اطفال نیز توجه نمی کند. نمود چنین استفاده ابزاری کثیفی از کودکان در سخنان عبد بها آمده است:

پس احبای الهی و اماء رحمانی به جان و دل، اطفال را تربیت نمایند و در دبستان فضل و کمال، تعلیم فرمایند. در این خصوص ابداً فتور نکنند و قصور نخواهند. البته طفل را اگر بکشند بهتر از این است که جاهل بگذارند؛ زیرا طفل معصوم گرفتار نقایص گوناگون گردد(ایام ملکوت، اشراق خاوری ص220)

گفتنی است مقصود از تربیت در سطور فوق یعنی اینکه فرد بهائی دقیقا مطابق با فرامین بیت العدل و سران این فرقه ضاله عمل نماید که اگر این چنین تربیت نیافت کشتن وی بهتر است!!!

کتاب کوه پنجم قصه پیامبری از بنی‌اسرائیل است که از دست حاکم ظالم منطقه اَخاب فرار می‌کند. پیامبری که کوئیلو معرفی می‌کند، در حدّ فهم خودش از پیامبریست، نه آن پیامبری که خداوند به جهانیان معرفی کرده است.

پیامبر پائولو حتی به اندازه یک انقلابی معمولی هم شجاعت و استقامت ندارد به همین جهت گاهی پشیمان می‌شود و گاهی به خدا اعتراض می‌کند و می‌گوید: چرا مرا برای این کار برگزیده‌ای  خداوندا؟ آیا نمی‌بینی قادر نیستم آنچه را از من خواسته‌ای انجام دهم؟»[1] از فرار خسته شده بود و می‌دانست هیچ کجا نمی‌تواند جایش را در دنیا پیدا کند حتی اگر موفق می‌شد بگریزد، نفرینش را با خود به شهری دیگر می‌برد و فاجعه‌های دیگری به وقوع می‌پیوست، هر کجا می‌رفت سایه‌ی آن مرگ‌ها را با خود می‌برد. ترجیح می‌داد سینه‌اش دریده شود و سرش از تن جدا گردد»[2].

آنچه در این عبارت‌ها بیان شده است نه تنها سزاوار یک پیامبر نیست حتی سزاوار یک انسان آگاه و یک مؤمن معمولی هم نیست. البته از کوئیلو که معجونی از جادوگری، مسیحیت و یهودیت می‌باشد بیش از این انتظار نمی‌رود. پائولو کوئیلوی خود با بحران معنوی بر خورد کرده، و با آن دست و پنجه نرم نموده است. پاسخی مناسبی که او برای بحران در نظر گرفت، رجوع به مواد مخدر، سحر، جادو و مشروبات الکلی بود. کوئیلو اقرار می کند به مواد روان گردان، مساکلین و حتی ماری جوانا و هر چیزی که می یافته، می شتافته است، در این کار نیز راه افراط را برمی گزیده است.

وقتی در کتاب مقدس(به تحریف) پیامبر با عظمتی چون سلیمان و داود (علیهم السلام) به خاطر یک زن مرتکب خلاف آشکار می‌شوند، از پائولو که بزرگ شده‌ی چنین محیطی است چه انتظار می‌رود؟! در جایی دیگر پیامبری با فرشته خدا صحبت می‌کند و پیامبر خداوند را به‌اشتباه کاری متهم می‌کند.

گاهی گناهان خدا  از گناهان رسولش بیشتر می‌شود و پیامبر می‌گوید: خداوندا، من هم صورت بلندی از گناهان تو نسبت به خودم دارم، اما از آنجا که امروز روز کفاره است، بخشش خودت را به من عطا کن و من تو را خواهم بخشید. بدین ترتیب می‌توانیم در کنار یکدیگر به راه ادامه دهیم»[3].

هدف از ترسیم چنین خدایی، که اشتباه می‌کند، این است که به مخاطب  القاء شود: خداوند هم اشتباه می‌کن!!‌ لذا او نباید نگران اشتباهات خود باشد. کوئیلو برای جان‌های تشنه معنویت ، دنیایی می‌گشاید که موهوم است و پر فساد[4].

 

پی‌نوشت:

[1] . کوه پنجم، ص 63 و 64.

[2] . همان، ص 67.

[3] . همان، ص 28.

[4] . سایت مؤسسه فرهنگی موعود عصر(عج)

به گزارش

انجمن رهپویان هدایت: مسیحیت تبشیری برای پوشش شکاف عمیق ریزش افراد از مسیحیت و رویش نیروی جدید، دست به حربه های فراوانی زده است که مهمترین آنها دروغ بافی و بزرگنمایی درباره شفا گرفتن و شفا دادن توسط کشیشان و شبانان است.  در همین راستا افراد و عناصری که خود را کشیش می خوانند بسیار پر ادعا در شبکه ها حاضر شده و برای مخاطبان بسیار اندک خود که گاهی تماس می گیرند، دعا کرده و از حضرت مسیح مثلا شفای آن فرد را می گیرند!

 این مطلب و توضیح و تبیین آن مجال و مقالی دیگر را می طلبد و اکنون آنچه مهم است اذعان به دروغگویی و عدم صداقت در این ترفند است.

 این فرد که خود با این عناصر در ارتباط بوده است در صفحه اینستاگرام یکی از همین شبکه های تبشیری کامنتی را گذاشته که بسیار افشاگر بوده و مبین این نکته است که ماه پشت ابر نمی ماند!

 او با توجه به رویکردی که درشبکه های ماهواره ای و کلیساها دنبال می شود مبنی بر اینکه مسیح(بخوانید حضرت مسیح ع) شفا می دهد و این شفا به دست ما امروزه واقع می شود! مریضی کشیش هرمز را مطرح نموده و می گوید این کشیش شبکه هفت(که یکی از مهمترین عناصر پروتستانی است) اگر راست می گوید چرا هیچ وقت چشمان بیمار خودش  را شفا نمی دهد!!

این فرد می‌نویسد: . چرا شما از شبکه محبت خارج شدید و شبکه هفت را شکل دادید؟ مگر کشیش هرمز جند سال پیش نگفت مدیران شبکه هفت وقت کمی به ما می دادند. خوب صدای کشیش هرمز در گوشم است. مگر پیام خدا برای ملت ایران چند سال طول میکشد که بیان کنید مگر پیامتان چند دقیقه طول می کشد که پیام خداوند را به گوش داوود رساند که آن گناه بزرگ را انجام داد؟

او ادامه می‌دهد که. شماها به دنبال بیزنس هستید تا خدمت به مسیح.»

 وی درانتهای پیامش به این نکته مهم اشاره کرده که: روزی مادر هرمز فوت کرد آیا آن روز با شلورا کردی رقصید یا نه؟. اینکه شما انجیل کامیابی را تعلیم می دهید در مسیح بزن وبرقص و شفا و زلیخا و همه چیز عالی است پس چرا چشمان بیمار کشیش هرمز را مسیح شفا نمی دهد؟؟!!!!!

این عضو فرقه در این پیام که برای صفحات مسیحیت تبشیری نوشته است اشاراتی درباره بیزنس بودن کلیسا برای کشیشان کلیساهای فارسی نیز دارد که در شماره های قبل به آن پرداخته ایم.

دستگیری خانم مرضیه‌هاشمی خبرنگارپرس‌تی‌وی بدون هیچ دلیل و اتهام قانونی همراه با هتک حرمت چند روزیست تیتر بیشتر رسانه‌ها است.

آنچه در این میان مهم جلوه می کند مغایرت آشکار دستگیری و زندانی شدن خانم هاشمی با قوانین حقوق بشری و میثاق بین المللی است.

نکاتی در این مورد:

1- عنوان اتهامی از نظر حقوق بین الملل هیچگونه جنبه کیفری و جزایی ندارد و نمی تواند منجر به بازداشت و دستگیری شود.

2- بر همین مبنا اقدام به دستگیری خانم هاشمی مستم تأمین حقوق متهم و بازجویی عادلانه و منصفانه و ضوابط غیرقابل خدشه و مسلم از قبیل: تفهیم اتهام و ادله آن در نظام حقوقی است که تاکنون هیچ کدام از این اصول و اامات رعایت نشده است.

3- در ماده ۱۸ میثاق حقوق مدنی و ی نیز ممنوعیت نقض آزادی عقیده و مذهب» متهم مطرح شده است: هرکس حق آزادی فکر و وجدان و مذهب دارد. این حق شامل آزادی ـ. داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به‌طور فردی یا جماعت خواه به‌طور علنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد.» اولین اقدام پس از بازداشت افراد تفهیم اتهام و ادله بزه انتسابی نسبت به متهم می‌باشد و این یک اصل بدیهی و اساسی حقوق بشر است که باز هم در جریان دستگیری خانم هاشمی اجرا نشده است.

4- در ماده ۹ میثاق حقوق مدنی و ی نیز می خوانیم هیچ کس را نمی توان خود سرانه (بدون مجوز )  دستگیر یا بازداشت نمود و در مرحله بعد، هرکس دستگیر می‌شود باید در موقع دستگیر شدن از جهات (علل) آن مطلع شود و در اسرع وقت اخطاریه‌ای دائر به هرگونه اتهامی که به او نسبت داده می‌شود، دریافت کند.

نتیجه گیری:

با در نظر گرفتن عدم رعایت اصول اولیه حقوقی در خصوص خانم هاشمی می توان گفت دستگیری و شکنجه ایشان آنقدر آشکارا بر خلاف موازین بین المللی حقوق بشر است که دیگر جای بحث نمیگذارد.

آنچه سوال برانگیز می نماید این است که  چرا این اقدام غیر انسانی در هیچ یک از رسانه های غربی و شرقی بر مبنای نقض صریح حقوق بشر مورد بررسی قرار نگرفته و آنها ها هنوز هم در قبال دستگیری خبرنگار پرس تی وی روزه سکوت خود را نشکسته اند.

این هم از عاقبت موازین وضع شده توسط مدعیان حقوق بی بشر.

بزرگان فرقه ضاله بهائیت هر عملی را که موجب فروپاشی ساختار عادلانه اجتماعی است تایید کرده اند و از هر قانونی که جامعه را به فروپاشی اخلاقی سوق دهد حمایت می نمایند.

به گزارش

انجمن رهپویان هدایت: ربا از جمله احکامی است که در اسلام به عنوان محاربه با خدا از آن یاد شده و از منظر جامعه شناسی و منطقی عاملی است که سبب تقویت ثروتمندان و فقر بیشتر محرومین می گردد و زشتی و پلیدی این فعل برای هیچ کس پوشیده نمی باشد.

بها، پایه گزار فرقه ضاله بهائیت در دستوری مجوز ربا را صادر کرد تا به موجب این حکم، نزول خواران و رباگیران را جذب فرقه خود نماید و از سرمایه این طیف فاسد جهت ترویج افکار شوم خویش بهره گیرد چراکه برای بها واضح بود که انسان های متشرع هیچگاه جذب احکام ظالمانه و جاهلانه وی نخواهد شد پس قواعد پوچ  خود را بر اساس خوشایند سرمایه داران بی اخلاق ایجاد کرد.

عبدالحمید اشراق خاوری مبلغ بهائیت در کتاب گنجینه حدود و احکام، از قول بها نقل می کند که:

" اکثری از مردم محتاج به این فقره (ربا) مشاهده می‌شوند، چه اگر ربحی در میان نباشد، امور معطل و معوق خواهد ماند. لذا فضلا علی العباد (: منّتی بر بندگان)، ربا را مثل معاملات دیگر که ما بین مردم متداول است، قرار فرمودیم یعنی ربح نقود (سود پول)، از این حین که این حکم مبین از سماء مشیت نازل شد، حلال و طیب و طاهر است"

در حقیقت بها برای اینکه پیروانش در معاملات بر مسلمانان چیره شوند و به هر نحو که شده بر آن ها سلطه یابند، مجوز ربا را صادر کرد.

بهاءالله در ادامه اعلام می‌کند که هدف از حلال شمردن ربا این بوده که اهل ارض به کمال روح و ریحان و فرح و انبساط (شادمانی) به یاد او مشغول شوند.» اما مسأله اینجاست که قدر مسلّم، داشتن وام ربوی موجب روح و ریحان و فرح و شادی نمی‌شود، بلکه در بسیاری از مواقع کاملاً بر عکس است و وام‌دهنده را از درون فرسوده کرده و به خاک سیاه می‌نشاند.

یکی از ثمرات حلال بودن ربا، مرگ اخلاق و معنویت در جامعه است و جامعه ای که به ربا آلوده می شود دائما به سوی بی انصافی، بی اخلاقی و بی عدالتی گام برمی دارد.

گفتنی است جایز دانستن موضوعاتی مانند رباخواری، نوید جامعه‌ای سرمایه‌داری را می‌دهد که هرگز به تعدیل معیشت نمی‌انجامد؛ چرا که براساس منافع سرمایه‌داران حرکت کرده و پویایی را از اقتصاد سلب می‌کند، در حالی که دین اسلام، ربا را همتاى بزرگ‌ترین گناهان دانسته و آن را به منزله‌ی اعلان جنگ با خدا برشمرده است.

هرمز شریعت پناهی که در شبکه فارسی زبان مسیحی هفت در امریکا مشغول فعالیت تبشیری است یک بار دیگر برای مسیحیان چهره پس پرده اش نمایان شد.

این عنصر مسیحی که در گذشته بارها مورد انتقاد مسیحیان قرار گرفته بود و ارتباطات ی او با برخی مسئولان امریکایی بر همگان روشن است و بسیاری این رفتار جاسوس مآبانه او را بر نمی‌تابیدند، این بار مورد انتقاد یکی از اعضا کلیسا قرار گرفت.

این شخص در کامنتی در صفحه رسمی اینستاگرام یک شبکه مسیحی نوشت: عزیزان گول فرد شیادی به اسم هرمز شریعت مدیر شبکه مسیحی هفت را نخورید این فرد دروغگو و شارلاتان است و .

این فرد در ادامه بیان می دارد که هرمز شریعت هر سال درخواست کمک 250 هزار دلاری از مردم را دارد ولی او از  این راه کسب درآمد می کند و مردم را سرکیسه می کند!! زیرا هزینه کلیسای هفت(شبکه هفت) حدود 48 هزار دلار است.

سپس ادعا کرد تمام گفته هایش را اثبات می کند که هیچکدام کذب نیست و اشاره نمود که:

عزیزان گول فرد شیادی به اسم کشیش هرمز شریعت (مدیر شبکه ۷ مسیحی) رو نخورید این فرد دروغگو و شارلاتان درخواست کمک ۲۵۰ هزار دلاری برای ماهواره میکنه از مردم برای یک سال در صورتی که پولی که برای ماهواره میده برای هر ماه چهار هزار دلار4000 usd است که در سال 48000 دلار می‌شود.

وی این نکته را هم متذکر شد که هرمز شریعت فقط دنبال کسب درآمد است و افزود: این فرد هیچ علاقه ای به دین مسیحیت و خدا نداشته و با راه اندازی شبکه هفت فقط منبع درامد بزرگی برای خود ساخته که مردم نا آگاه رو سرکیسه کنه.

 اگر این شخص علاقه ای به گسترش دین مسیحیت داشت، روی بدترین فرکانس موجود نمیرفت که پول کمتری به ماهواره بدهد. فرکانس قوی و عالی در ماهواه یاهست برای هر مگ ۳۵۰۰ دلار هست ولی کشیش هرمز برای اینکه پول کمتری به ماهواره بدهد در فرکانس ماهواره اشغال اکسپرس روی ایر رفته که ماهی ۲۰۰۰ دلار برای هر مگ میدهد و ۲ مگ فضا گرفته که میشه ماهی ۴۰۰۰ دلار .

وی این نکته مهم را خاطرنشان کرد که: هم وطن عزیز و گرامی ، ایا بهتر نبست به جای کمک به این افراد شارلاتان و از خدا بی خبر به افراد نیازمند کمک کرد تا خدا از ما راضی باشه و فرد نیازمند واقعی رو از فلاکت نجات بدیم ؟؟؟

فاصله بین خوبی و بدی یک قدم است. من مدارک بسیار محکمی دارم از هرمز شریعت هر کی خواست دایرکت مسیج بزنه تا بهش نشون بدم.

هم وطن گرامی، اگر ذره ای عشق خدا در وجود دارید به دشمن خدا و افراد دروغگو کمک نکنید.

شما با کمک به افراد نیازمند واقعی رضایت خداوند را جلب خواهید کرد، و با کمک به افراد دروغگو و زبون باز خشم خدا رو برمی انگیزید.»

در شماره قبل نیز نشانه هایی از فساد گسترده در کلیسا نگارش شد که اتفاقا آن مطالب هم گفته های کلیسا رفته ها و افرادی است که خود بارها با کلیسا و عناصر آن ارتباط داشته اند.

این دایره وسیع ی ها و فسادهای مالی از یک سو و فراتر از آن بی اخلاقی ها، اعمال خلاف عفت و مباحث نامشروع جنسی از سویی دیگر، مسیحیان را حیران کرده است که بر کجا فریاد ببرند؟

انجمن رهپویان هدایت: یکی از الفاظی که در مسیحیت تبشیری مورد سفسطه قرار گرفته کلمه پدر می باشد. وقتی به انجیل رجوع کنیم خواهیم دید که پدر و مادر در این کتاب چندان جایگاهی ندارند چراکه مسیحیان فقط برای خدایی که نام آن را پدر نهاده اند جایگاه پدری قائل هستند و از اینرو مقام والدین در نزد مسیحیان تبشیری پست و ناچیز می باشد.

در انجیل متی فصل 8 باب 22 می نویسد شاگردی دیگر به وی(حضرت عیسی علیه السلام) گفت: سرورم نخست رخصت ده تا بروم و پدر خود را به خاک بسپارم، اما عیسی(ع) به او گفت: مرا پیروی کن و بگذار مردگان، مردگان خود را به خاک بسپارند.

وضعیت اسفباری که اینک در بین خانواده های مسیحی شاهد آن هستیم و بی مهری فرزندان مسیحی در قبال والدین ریشه در این کجروی و کج فهمی های تبشیریان دارد که عاقبتی جز فروپاشی خانواده ها نیز در بر نخواهد داشت.

در حقیقت نوع اعتقادات و انحرافاتی که در مسیحیت پولسی وجود دارد منجر به بی هویتی اشخاص می شود چرا که فرد تبشیری مقام پدری را فقط برای خدا قائل است. از این جهت برای پیوندهای بشری ارزش چندانی قائل نیست که در نتیجه وظیفه ای هم در قبال آن ها احساس نمی کند پس چه بسا فرد تبشیری سال ها از والدین خود و وضعیت آن ها بی اطلاع باشد.

 در انجیل اختلاط مفاهیم و درهم سازی کلمات موجب شده تا بار معنایی الفاظ تغییر کند و افراد نتوانند جایگاه و موقعیت درست هرچیزی را تشخیص دهند. به عنوان نمونه والدین انسان با انحصار مفهوم پدر به خداوند در مسیحیت، فاقد هرگونه ارج و احترامی می گردند و این از جمله انحرافات مهم مسیحیت تبشیری است که در ترویج آن می کوشند.

 در واقع اطلاق لفظ پدر به خداوند که در بین بسیاری از اقوام نیز مرسوم بوده از جنبه مجازی مطرح شده نه حقیقی، یعنی مقام پدر و مادر در حدی بین آن اقوام بالا بوده که خدا را با لفظ والدین خطاب می کردند نه مانند تبشیری ها که خدا را پدر واقعی و حقیقی خویش عنوان می کنند تا حرمت والدین و جایگاه آن ها را منکر شوند. با توجه به آنچه گفته شد مسیحیت تبشیری به پیروان خویش نمک نشناسی و حرمت شکنی را می آموزد.

در مَرقُس ۳:‏۳۱-‏‏۳۵ می نویسند: آنگاه مادر و برادران عیسی آمدند. آنان بیرون ایستاده، کسی را فرستادند تا او را فراخواند. جماعتی که گرد عیسی نشسته بودند، به او گفتند: مادر و برادرانت بیرون ایستاده‌اند و تو را می‌جویند.» عیسی پاسخ داد: مادر و برادران من چه کسانی هستند؟»آنگاه به آنان که گردش نشسته بودند، نظر افکند و گفت: اینانند مادر و برادران من! هر‌که خواست خدا را به‌جای آورَد، برادر و خواهر و مادر من است.»

در متن فوق، تبشیری ها، به حضرت عیسی(ع) اتهام بی حرمتی به مادر را می دهند در حالی که واضح است حضرت عیسی(ع) هرگز فرمان به بی احترامی نسبت به والدین و نزدیکان را نداده و مسیحیت تبشیری با ترویج چنین مباحثی به دنبال این است تا بی حرمتی و هتاکی نسبت به والدین را امری مقدس قلمداد کند.

اصطلاحات "اعتصاب غذا" ، "زندان" و "شنکنجه " واژه هایی هستند که در اغلب موارد همراه با نام فرقه ها و در خبرها و رویدادهای رسانه ای به طور مرتب منتشر می شود .

رهپویان هدایت: با جستجوی کوتاهی درباره ی اخبار "اعتصاب غذا" و"شکنجه و زندان" در فضای مجازی، بیشتر موارد به نام یک فرقه ختم می شود. اعضای فرقه ها با اهداف ی ، مذهبی و یا حتی محیط زیستی اقدام به اعتصاب غذا یا خودکشی می کنند.

با نگاهی به رفتارهای فرقه گرایانه در نقاط مختلف دنیا ، می توان شباهت های بسیاری از اینگونه اعمال را با اقدامات فرقه دروایش گنابادی امروز پیدا کرد.

این روزها در سایت ها و برنامه های ماهواره ای معاندین و مخالفین نظام جمهوری اسلامی مرتباً اخبار زندانی شدن اعضای فرقه دراویش گنابادی را می توان مشاهده کرد و خبرهایی مانند اعتصاب غدا و  شکنجه زندانیان بسیار به گوش می رسد.

نوع رفتار اعضای سرسپرده ی این فرقه و در ادامه پوشش خبری دورغین و اغراق آمیز آن ها ، شیوه ای است معمول در فرقه ها که هر جا بخواهند با جلب توجه در لیست اخبار مهم قرار گیرند دست به چنین اقداماتی می زنند و نمی خواهند در اذهان عمومی فراموش شوند. آنان با این ترفندهای فریب کارانه  بایستی به هر بهانه ای در زندان بمانند تا اهداف فرقه در این راستا تامین گردد.

رفتارهای فرقه گرایانه دراویش حاکی از سرسپردگی مریدان به قطب گمراه  فرقه است که سردمداران فرقه متصوفه با اقداماتی مانند کنترل ذهن و شستشوی مغزی مریدان جاهل به اهداف نامشروع خود دست می یابند.

مریدان گمراه این فرقه با مانورهای خبری در این زمینه، به تهییج و تحریک احساسات سایر دراویش پرداخته، تمام تلاش خود را برای به میدان آوردن آن‌ها به کار می بندند و با غبار آلود کردن فضا و مظلوم نمایی کاذب ،  بسیاری از معضلات و مشکلات فرقه ای خود را از دید عموم پنهان می کنند

 

نکته قابل توجه این که فرقه ها در این مرحله به فاز ی وارد شده و کارکردی ضد امنیتی پیدا     می کنند که فقط منافع و اهداف راس فرقه و دولت های بیگانه تامین می گردد و به مرور بر شدت تنفر مردم عادی ازآن ها افزوده می شود اما چون به قدرت بیگانه وابسته هستند نمی توانند این مسیر را رها کنند.

همه اقدامات و رفتار های فرقه متصوفه کاملا با  ت ها و اقدامات فرقه مطابقت دارد و این فرقه هم در همان سمت وسوی معمول در فرقه های دیگر، حرکت های خزنده و موذیانه خود را در بطن جامعه ادامه می دهد.

به گمان برخی از آنجا که یوگا مخالف آزادی جنسی است و برای ارتباطات جنسی محدودیت هایی دارد، پس می تواند شبیه اسلام باشد و عده ای به دلیل این تشابه ظاهری مابقی مبانی آن را هم با تغافل  قبول می کنند.

رهپویان هدایت: باید بگوییم که چنین برداشتی کاملا اشتباه و نشان از ضعف در شناخت مبانی یوگا و اسلام می باشد. یوگا برای روابط جنسی و غرق شدن در آنها نهی هایی داشته و علی الظاهر در این شبه معنویت تقلبی روابط نامشروع نکوهیده شناخته شده است اما با کنکاش بیشتر به نکات عجیبی برخورد می کنیم.

به همین جهت یوگی کامل را کسی می دانند که در تجرد باشد تا جایی که تبدیل شدن به یک سانیاسین که زندگی  و اهل و عیال خود را رها کند و در تجرد محض باشد، یک ارزش شمرده می شود!

با تورق در کتب ترویجی یوگا به این مطلب پی خواهیم برد که در زمان رسیدن به حالاتی در این روش به راحتی داشتن روابط نامشروع برای یک یوگی آزاد می شود! حتی اعمالی مانند خودیی که قبح آن در بسیاری از مکاتب بیان شده است در برخی منابع یوگا به جواز آن تصریح شده است و گفته شده اگر گاه گاهی صورت بگیرد منعی ندارد. هیچ، انرژی جنسی و یوگا، ص71.

می گویند اگر کسی بتواند به مرحله ای برسد و بر غریزه خود تسلط پیدا کند (که یک امر شخصی است و هر کس می تواند چنین ادعای داشته باشد) در این صورت می تواند با دیگران رابطه آزاد برقرار کند و هیچ محدودیتی نداشته باشد! او می تواند با آزادی کامل به اعمال خلاف بپردازد و از اعمال نامشروع جنسی لذت ببرد حتی اگر طرف مقابل او یک روسپی باشد!

در کتاب هیچ، انرژی جنسی و یوگا، ص 71 این طور آمده است: جفت جنسی چه مرد باشد و چه زن ( که همین جمله نیز شبه دار است و نشان از آزادی در هم جنس بازی دارد!) چیزی نیست که از آن استفاده کنید و دور بیندازید، بلکه موجودی زنده است این حتی در پیوند با روسپیان هم درست است!

یوگا به دلیل کپی برداری فراوان از مسلک تانترا بسیاری از اعمال این فرقه را در بین برنامه ی خود قرارداده و از آن بهره برداری می کند.

جواز اعمال جنسی در یوگا از یادگارهای تانترا برای این معنویت دروغین است، از این رو به گفته پدر یوگای ایران: یوگا قسمتی از تانتراست و چیزهایی مثل شراب و الکل، همزیستی زن و مرد و رابطه جنسی در تانتریک، برای بدست آوردن سیتی تانتریک حیاتی است.»گنجینه اسرار یوگا ص 232.

"متاسفانه امروز شمارِ این دیوانگان (شبانان، واعظین، معلمین و خادمانِ) خودخوانده در کلیساها، سازمانها و تلویزیون های مسیحی رو به افزایش است. استفاده از ترکیب هایی چون (کارتل ها و مافیای مسیحی) در کلیسای پارسی دیگر چیز نامأنوس و غریبی نیست."

رهپویان هدایت: نوشته ای که در بالا خواندید متن نگارش شده توسط یک عضو شناخته شده فرقه مسیحیت تبشیری که در فضای مجازی به اشتراک گذاشته است!  که نتیجه رسوایی های پیاپی اخلاقی، مالی و علمی اخیر در کلیساهای خانگی و مجازی و شبکه های ماهواره ای است.

بر اساس این گزارش پس از انتشار این مطلب در فضای مجازی موج گسترده ای در میان اعضای فرقه به راه افتاد و اعترافات  به عمل امده از جانب آنها نشان داد که این خانه از پای بست ویرانه است!

یکی از همین افراد که با عناصر تبشیری و کلیساها ارتباط داشته در کامنتی مفصل و بسیار جالب تمام رفتار و اعمال کشیشان را زیر سئوال برده و اتفاقا به صورت تعجبی می گوید اینها قرار است بروند و ایران را آزاد کنند!؟

 وی می‌نویسد:

تلخه اما حقیقت داره. یک سری تاجر در پوشش کلیسا دارن مسیحیت رو لکه دار میکنند. در ساختمان هایی که اسم آن را کلیسا گذاشته اند اما در حقیقت مکانی است برای جذب اسپانسر چه ها که نمیگذرد برای یک برگه تعمید نامه. الان همین برگه شده حکایت سود جویی بسیاری.

وی ادامه می‌دهد: در این ساختمان هایی که از کلیسا فقط اسمش را یدک میکشند افراد به تناسب وضعیت مالی و میزان تبحر در چرب زبانی خیلی سریع پست می گیرند و خادم می شوند و بدون حتی ذره ای علم الهی به درجات شبانی و غیره میرسند در حالی که در پاسخگویی به بدیهی ترین مسائل الهیاتی طرح شده از سوی اعضا عاجزند.

او معتقد است همین کارها موجب سقوط کلیساهای تبشیری شده و به صراحت اعلام می‌کند که ایمانی در ایرانیان عضو کلیسایشان باقی نمانده و هر چه هست هوسرانی است و ارتباط با جنس مخالف که ایرانیان پناهنده را به کلیساهای فارسی می‌کشاند.

وی در توصیف این قبیل کلیساها می‌نویسد: این کلیساها که بیشتر با هدف بیزینس بر پا شده اند بلافاصله برای فرار مالیاتی یک سازمان هم ثبت می‌کنند، خیلی سریع با توجه به آیات کلام و شماره بابهای کتاب مقدس برای به اصطلاح سازمان مسیحی خود یک نام انتخاب میکنند ولی پس از سالها تنها چیزی که در کلیسای تحت رهبری اینها دیده نمیشود شعار موجود در نام کلیسایشان است.
چه بگویم سخن بسیار است و.

 دیگری نیز در تایید صحبت های این عضو فرقه یادآور می‌شود کلیساها انحراف دارن. شما ببینید مسیح کی به دنبال پادشاهی بود ؟ کی دنبال پول و پارچه زربافت بود ؟ کی دنبال محافظ وغیره بود. الان پاپ رو نگاه کنید با اون کلیسا و دم و دستگاهش. همون خدایان دروغین که وعده کلام بود اینها هستن. کسانی که همجنسگرایی رو حلال میدونن و حتی اجازه میدن در کلیسا مراسم ازدواجشون برگزار بشه. پس نه تنها کشیشان ایرانی بلکه همه دارند از مسیحیت برای منافع استفاده میکنن.

فرد دیگری نیز اذعان می کند که: دقیقا یک عده افراد وارد جامعه مسیحیت ایرانی شدن که ادعای کشیش بودن میکنند و هیچ مدرک الهیاتی از هیچ دانشگاهی ندارند و از سازمان میسیونری و دانشگاهی که اصلا ثبت شده هم نیست آمدند و ادعا می‌کنند اولین سازمان میسیونری ایرانی هستند و دارند در فضای مجازی اطلاع رسانی می‌کنند  وقتی هم ازشون سوال میپرسی ثبت کدوم کشور هستین و مدارک دانشگاهیتون رو کدوم دانشگاه الهیات یا سازمان رسمی تایید میکنه جوابگو که نیستند هیچ و طرف مقابل رو هم بلاک می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: اینها دارن در نام مسیح کاسبی میکنند خود شخصی که ادعای مدیر سازمان رو داره در کشوری که هست پناهجوه و هنوز قبولی اون کشور رو نداره و چطوری میتونه سازمان رو ثبت کرده باشه
به کجا داریم میریم ما.

آقا نکنید با نام مسیح کاسبی ممنوع.

گفتنی است بیان این صحبت ها و انتشار آن در فضای عمومی از سوی اعضای فرقه نشان دهنده سرخوردگی آنها از مسیحیت تبشیری و چراغ سبزی است که از سوی رهبران و سرکردگان فرقه مزبور به آنها نشان داده شده و اکنون معلوم شده آن آب شیرین، سرابی بیش نبوده است.

 میثاق بین المللی  حقوق مدنی و ی مصوب 1967  به عنوان یک میثاق همه جانبه در راستای حفظ حقوق قردی و اجتماعی بشریت تنظیم وتدوین گردیده و کشورهای عضو میثاق با پایبندی به این معاهده ، مم به اجرای مفاد آن هستند.

رهپویان هدایت/ درماده 15 این میثاق می خوانیم:

1. هیچ‌ کس‌ به‌ علت‌ فعل‌ یا ترک‌ فعلی‌ که‌ در موقع‌ ارتکاب‌ بر طبق‌ قوانین‌ ملی‌ یا بین‌المللی‌ جرم‌ نبوده‌ محکوم‌ نمی‌شود وهمچنین‌ هیچ‌ مجازاتی‌ شدیدتر از آنچه‌ در زمان‌ ارتکاب‌ جرم‌ قابل‌ اعمال‌ بوده‌ تعیین‌ نخواهد شد هرگاه‌ پس‌ از ارتکاب‌ جرم‌ قانون‌ مجازات‌ خفیف‌تری‌ برای‌ آن‌ مقرر دارد مرتکب‌ از آن‌ استفاده‌ خواهد نمود.

 2.هیچ‌ یک‌ از مقررات‌ این‌ ماده‌ با دادرسی‌ و محکوم‌ کردن‌ هر شخصی‌ که‌ به‌ علت‌ فعل‌ یا ترک‌ فعلی‌ که‌ در زمان‌ ارتکاب‌ بر طبق‌ اصول‌ کلی‌ حقوق‌ شناخته‌ شده‌ در جامعه‌ ملتها مجرم‌ بوده‌ منافات‌ نخواهد داشت‌.

طبق این ماده مجرمان زمانی محاکمه و مجازات می شوند که عمل آنها  طبق قانون در زمان ارتکاب ، جرم باشد و در بند دوم آن  محاکمه را براساس قوانین داخلی جایز دانسته و می توان مجرمان را بر اساس قوانین داخلی مجازات کرد . بانگاهی به قانون مجازات اسلامی مصوب 1392  عین همین مضمون در ماده 10 قانون مجازات به صورت مفصل  تکرار شده است .

 

در این خصوص ماده ده این قانون مصرح می‌دارد که: 

در مقررات و نظامات دولتی مجازات و اقدام تأمینی و تربیتی باید به‌موجب قانونی باشد که قبل از وقوع جرم مقرر شده است و مرتکب هیچ رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل را نمی‌توان به‌موجب قانون مؤخر به مجازات یا اقدامات تأمینی و تربیتی محکوم کرد لکن چنانچه پس از وقوع جرم، قانونی مبنی بر تخفیف یا عدم اجرای مجازات یا اقدام تأمینی و تربیتی یا از جهاتی مساعدتر به حال مرتکب وضع شود نسبت به جرائم سابق بروضع آن قانون تا صدور حکم قطعی، مؤثر است. هرگاه به موجب قانون سابق، حکم قطعی لازم‌الاجراء صادرشده باشد به ترتیب زیر عمل می‌شود:

الف- اگر رفتاری که در گذشته جرم بوده است به موجب قانون لاحق جرم شناخته نشود، حکم قطعی اجراء نمی‌شود و اگر در جریان اجراء باشد اجرای آن موقوف می‌شود. در این موارد و همچنین در موردی که حکم قبلاً اجراء شده است هیچ‌گونه اثر کیفری بر آن مترتب نیست.

ب- اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق، تخفیف یابد، قاضی اجرای احکام موظف است قبل از شروع به اجراء یا در حین اجراء از دادگاه صادرکننده حکم قطعی، اصلاح آن را طبق قانون جدید تقاضا کند. محکوم نیز می‌تواند از دادگاه صادرکننده حکم، تخفیف مجازات را تقاضا نماید. دادگاه صادرکننده حکم با لحاظ قانون لاحق، مجازات قبلی را تخفیف می‌دهد. مقررات این بند در مورد اقدام تأمینی و تربیتی که در مورد اطفال بزهکار اجراء می‌شود نیز جاری است. در این صورت ولی یا سرپرست وی نیز می‌تواند تخفیف اقدام تأمینی و تربیتی را تقاضا نماید.

تبصره ـ مقررات فوق در مورد قوانینی که برای مدت معین ویا موارد خاص وضع شده است، مگر به تصریح قانون لاحق، اعمال نمی‌شود.

 

با نگاهی اجمالی و مقایسه این دو ماده ، جامعیت ماده 10 نسبت به ماده 15 میثاق بین المللی قابل کتمان نیست و به صراحت می توان اعلام نمود تمامی اخبار و اطلاعات دروغینی که نظام دادرسی و قضایی جمهوری اسلامی ایران را غیر علادلانه و غیر منصفانه در فضای غول پیکر رسانه منتشر می کنند  بر اساس مبانی  حقوق بشر  و میثاق بین المللی  می باشد و هیچ گونه نقض حقوقی از سوی قوه قضائیه  صورت نپذیرفته است.

مهره های فرقه ضاله بهائیت همیشه با هجمه و تمسخر احکام اسلامی می کوشند تا دستورات جاهلانه و خردستیزانه ای که به آن پایبند هستند کتمان کنند. فرار رو به جلو و فرافکنی حربه شنیع مبلغان فرقه گمراه بهائیت می باشد.

رهپویان هدایت: این اقدام مبلغان بهائی در حالی است که سردمداران این فرقه ضاله تلاش می کردند تا با الگو برداری از شریعت اسلامی، احکامی ساخته و دین سازی نمایند. برای نمونه بهائیان در احکام جعلی که برای دفن میت ساخته اند معتقدند باید انگشتری خاص در انگشت اشاره مرده باشد.

وقتی از بهائیان درباره حکمت این عمل سوال می شود سکوت می کنند و جوابی ندارند در حالی که ادعا می کنند دستوراتی سازگار با مبانی خرد دارند و با همین رویکرد احکام ادیان الهی را به سخره می گیرند.

بها به بهائیان گمراه فرمان می دهد مرده در فاصله کمتر از یک ساعت باید دفن شود و همین مقرر کردن ساعت عمق بی خردی بها را می رساند حال سوال اینجاست که اگر این زمان به طول انجامید چه باید کرد و چه خواهد شد؟

پس سراسیمه شدن مبلغان فرقه ضاله بهائیت در روبرویی با شریعت ادیان الهی ریشه در بی مبنایی و خرد ستیزی دستورات این فرقه دارد. از اینرو هجمه و تمسخر سایر ادیان الهی راهی است که این طیف برای فرافکنی انتخاب کرده اند.

انقلاب صنعتی اروپا موجب رشد و شکوفایی اقتصاد کشورهای این قاره گردید اما در کنار این پیشرفتها، فقر و تهیدستی و استثمار طبقات فرودست جامعه را نیز به دنبال داشت.

رهپویان هدایت: مردم فقیر و تنگدست، با کمترین حقوق در کارخانه‌ها فعالیت می‌کردند و روز به روز بر اختلاف طبقاتی جامعه افزوده می‌شد.این وضعیت برخی اصلاح‌گران را بر آن داشت تا بر علیه نظام سرمایه‌داری قد علم کنند.

از جمله این افراد می‌توان به ویلیام بوت (1829 – 1912 ) اشاره کرد. وی همانند اصلاح‌گر معاصر خویش فردریک ماریس از پیشگامان نهضت سوسیالیسم مسیحی بر این عقیده بود که درد و رنج انسان، ناشی از انقلاب صنعتی است.

آنها کلیسا را در این مسأله مقصر می‌دانستند. سکوت کلیسا در قبال ظلم و ستم به افراد ضعیف، آنان را به ستوه در آورده بود. از نگاه آنان، کلیسا می‌بایست در این برهه زمانی حساس، وظیفه خویش را که مبارزه با استثمار و بهره کشی بود انجام دهد در حالی که کلیسا نسبت به این موضوع، کاملا بی‌تفاوت بود.

همین مسأله سبب شد تا "بوت" از کلیسا دل بریده و به فعالیت در میان مردم تهی‌دست و فقیر بپردازد.بعدها دغدغه تبشیر مسیحیت، وی را بر آن داشت که افزون بر فعالیتهای اجتماعی به تشکیل سازمانی تبشیری دست یازد؛ سازمانی که بعدها به "ارتش نجات"معروف گردید.

چهار سال پس از جدایی از کلیسای متدیست، بوت به همراه فرزندش "ویلیام برامول بوت" ارتش نجات را بر اساس الگوی نظامی و با استفاده از ساختار ارتش انگلستان پدید آوردند.

در این ارتش که وی ژنرال آن بود مانند یک حاکم مطلق، حکم‌فرمایی می‌کرد .گفته شده که او همانند قدیس فرانسیس، مفسر انجیل و مانند ناپلئون، دیکتاتور بود.

نبوغ ذاتی بوت در سازماندهی و همچنین موهبت خدادادی وی در پیش‌برد فعالیتهای مالی، موجب موفقیت بی‌نظیر وی گردید.

تشکیلاتی اقتصادی او از طریق پولهای جزئی مردم تنگ‌دست و کمکهای شاهزادگان و مردم ثروتمند تأمین می‌شد. او در سال 1890 برای انجام کارهای تبلیغی‌اش از مردم تقاضای مبلغی کلان نمود.او درخواست یکصد هزار پوند نمود اما در کمال تعجب، بیش از آنچه را که درخواست کرده بود توانست دریافت کند.

وی در طول سالهای متمادی توانست ارتش نجات را در راستای فعالیت های تبشیری گسترش دهد.گفته می‌شود که خانه او همانند ایستگاه راه‌آهن بود و همواره مردم در حال رفت و آمد به خانه وی بودند.شش فرزند او نیز در چنین محیطی بزرگ شده بودند.دلبستگی بوت به فعالیتهای تبشیری، آنچنان بود که تمام زندگیش را تحت الشعاع قرار داده بود.

بین سالهای 1880تا 1890، این ارتش، گسترش زیادی پیدا کرد و به زودی، بوت یکی از مقدس‌ترین و مشهورترین مردان انگلستان در زمینه فعالیت های تبشیری گردید.

در سال 1880میلادی، ارتش نجات از مرزهای اسکاتلند عبور کرده و به کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیا، آفریقا و هند راه پیدا کرد.

در سال بعد یعنی سال 1881، بوت دختر 22ساله خود به نام کاترین را به فرانسه فرستاد تا رهبری ارتش نجات را در آنجا به عهده بگیرد.

این ارتش، کار خود را در هند در سال 1882 آغاز نمود و در سال بعد نیز فعالیت خود را در سیلان، زلاندنو و آفریقای جنوبی شروع کرد.

فعالیت این سازمان، در ایتالیا و جزایر هند غربی در 1878 و در بلژیک در 1889 آغاز گردید.

در آرژانتین در سال 1890، در ژاپن در 1895، در 1908در کره، در 1916در چین، در چکسلواکی در 1919و کمی بعد در کشورهایی مانند مجارستان، اتریش و برمه (میانمار کنونی) ارتش نجات تشکیل شد.

آنها در سال 1913 توانسته بودند در روسیه نیز پایگاهی را به دست آورند.

امروزه ارتش نجات در سراسر جهان، پایگاههای مهمی را ایجاد کرده است و در بیش از 109کشور جهان فعالیت می‌کند، به 175 زبان زنده دنیا در بیش از 15000مرکز اونجلیکال موعظه می‌کند و بیش از سه هزار مرکز خیریه از جمله مؤسسات، بیمارستانها، مدارس و . زیر نظر این ارتش قرار دارد.

آنها مدعی آنند که در آغاز قرن بیست و یکم، بالغ بر یک میلیون و چهارصد هزار سرباز داشته‌اند که مشغول تبلیغات و فعالیت های تبشیری هستند .   

این سازمان تا پیش از سال 1878 با عنوان "تبشیر مسیحیت"شناخته می‌شد و تنها از این زمان به بعد بود که عنوان جدید "ارتش نجات" را پذیرفت.

این تغییر نام در پی تغییراتی بود که در این نهضت صورت گرفت و آن را به ساختاری شبه نظامی مبدل ساخت؛ نظامی که درجات آن، یونیفورم‌ها، سرشانه‌های نظامی، سلام نظامی و شیوه فعالیت آن همگی بر اساس ساختار ارتش بود

ارتش نجات را از لحاظ تقسیمات فرقه‌ای می‌توان بخشی از مسیحیت اونجلیکال تلقی نمود. با این حال،ارتش نجات، خود را یک کلیسا می‌داند و نه یک فرقه.

بوت در این باره گفته است: من هرگز تصمیم نداشته‌ام که یک فرقه‌ی جدید به وجود بیاورم. هیچ چیز در مورد من نادرست‌تر از این نیست که من قصد تشدید اختلاف میان پیروان مسیح را داشته‌ام.

رهپویان هدایت: از آنجایی که غربیان دهها سال  است در حال القاء برتر بودن خود بر دیگران و ترویج سبک زندگی خود بر ایرانیان را دارند، خانواده هم از این برنامه و راهبرد غرب در امان  نمانده است و با هجمه های فراوانی روبروست. یکی از راههای ضربه زدن به کانون خانواده  از طریق شبهمعنویت هایی است که با لباس زندگی شاادتر و معنوی تر در جوامع نفوذ کنند و سپس آنچه غرب و استعمار از آنها می خواهد را پیاده نمایند.

با نگاهی به گروه ها و عرفان های تقلبی می توان به راحتی به این نکته دست پیدا کرد که عمده افراد در این گرو ها بعد از چندی به سمت روابط نامشروع و از هم گسیختگی در خانواده رسیده اند و این گرو ها بالاخره فرد را به این منجلاب خواهد کشید.

اوشو را باید از این منظر نیز نگریست! او بر اساس همین سبک زندگی ایرانیان را هدف قرار داده و در لباس عرفان دنبال فروپاشی خانواده و در نهایت سقوط انسان است.

اشو می‌گوید: مسلمانان معتقدند ن و مردان نباید با هم مراوده داشته باشند، در حقیقت اگر می‌توانستند با هم مراوده داشته باشند از انرژی مثبت و منفی زن و مرد هر دو برخوردار می‌شدند!» (اشو، مزه‌ای از ملکوت، ص 14) و در جایی دیگر می‌گوید: بزرگ‌ترین هنر مدیتیشن است. این پیشکش تنتره به دنیاست. زیرا کلیدهایی را در اختیارت قرار می‌دهد که از پست‌ترین به عالی‌ترین استحاله پیدا می‌کنی!» (الماس‌های اشو، ص 240) پیداست که از این سخنان، چیزی جز آزاد و غیرمتعهد و معنویتی جز معنویت (!) به دست نمی‌آید. منجلابی که وی با ایده‌های خود ترسیم می‌کند، تنها کانون مقدس خانواده را نشانه می‌گیرد. مؤثرترین کانون اجتماعی که اگر به فساد کشیده شود، کل جامعه را تخریب خواهد کرد. 

وقتی اسلام براساس موازین الهی خود نیازهای بشر را در بهترین حالت به تعادل می‌رساند و در صورت عمل به روشهای اصولی آن به همه لذتهای پاک دنیای می شود رسید، چه نیازی به ایده‌های شیطانی اشو است که جز تباهی، هرزگی و افسردگی، ارمغان دیگری ندارد.

در پایان بررسی تاکیدات فراوان و مکرر مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه در فرهنگ ما خانواده بسیار با ارزش است و در غرب چنین چیزی عملا به نابودی کشیده شده است می تواند بسیار راهگشا باشد.

در دیانت مسیحی، آیینی وجود دارد به نام اعتراف و منظور از آن این است که هر فرد مسیحی، علاوه بر اینکه در محضر الهی، به گناهان و گناهکار بودن خود اقرار می‌کند، در حضور کشیشان نیز باید گناهان خود را برشمارد و از آن اعلام توبه کند؛ نزد یکدیگر به گناه خود اعتراف کنید. نامه یعقوب 5:16

البته سابقه‌ی این آیین به مکاتب دینی عهد باستان می‌رسد. به هر روی در عقیده مسیحیت، شخص باید در حضور کشیش به یک یک گناهانِ خود و انواع آن به طور دقیق و با اعلام خصوصیات اشاره کند. مثلاً بگوید در کدام روز با فلان شخص چه کردم. یا فلان مقدار از فردی یدم. در جمع و گروهی دروغ گفتم، به شخصی تهمت زدم و از این قبیل.

از قرون وسطی، در کلیساهای مسیحی اتاقک‌ هایی ساخته شد مخصوص این کار که امروزه همچنان این روند وجود دارد. افراد پشت میز و یا در اتاقک‌ ها می‌ نشینند، به گناه اعتراف می‌کنند و کشیش می‌ شنود. در گذشته رسم بر این بود که ون دینی، برای آمرزش گناهان و بسته به نوع و  شدت و بزرگی گناهان، مجازات‌هایی از قبیل روزه، زیارت اماکن مقدس مسیحی با پای پیاده و جرایم مالی تعیین می‌کردند. امروز هم این روند ادامه دارد، منتها با تعیین مجازات‌ هایی سبک‌تر.

در اسلام، اصل اساسی، توبه و اعتراف و استغفار نزد خداست. یعنی بندگانِ آن خدایی که ستارالعیوب است، باید در محضر الهی به گناه اعتراف و از آن طلب مفغرت و آمرزش کنند و خداوند هم وعده آمرزش داده است. آنچنانکه که در کلام مبارک امام محمد باقر (علیه السلام) آمده است که اقرار به گناه در محضر خدا مایه برکت برای آدمی است.
حتی در دین مبین اسلام اعتراف در محضر ولیّ خدا، به صورت سربسته و کلی ممکن است و نیازی به تشریح و توضیح گناه نیست و دستور به اعتراف در محضر ربوبی داده شده است.
در مکتب اسلام، فاش کردن گناه خود و دیگران نزد خلائق، جُرم، و گناه روی گناه است. چون اولاً مایه ریخته شدن آبرو می‌شود و ثانیاً قُبح گناه ریخته می‌شود.

اعتراف به گناه نزد دیگران، به معنی علنی کردن آن است. هنگامی که گناه علنی شد، در جامعه فراگیر می‌شود، آن وقت است که قبح آن ریخته می‌شود. در کلام اهل بیت هم از افشای گناه و اعتراف به آن نزد دیگران نهی شده است.

امام رضا (علیه السلام) فرمودند: الْمُذِیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِهَا مَغْفُورٌ لَه. کسی که گناه (خود و دیگران) را فاش کند، ذلیل (خواهد) شد و کسی که گناهِ (خود و دیگران) را بپوشاند، آمرزیده است.

مهره های فرقه ضاله بهائیت در نوشته های خود علی رغم تلاش های فراوان نتوانستند منکر جنون باب گردند.

رهپویان هدایت: بهائیان در بیان جریان اعدام باب حکایتی نقل کرده اند که اتفاقا سندی است در تایید دیوانگی و جنون او که به هیچ وجه نیز قابل کتمان نمی باشد. متن فوق توسط مهره های بهائیت ترویج می شود و در آن اعتراف پزشک معاینه باب که به صراحت جنون وی را تایید کرده آمده است.

بنابر اعتراف خود بهائیان گمراه وقتی قرار بود باب اعدام شود او را نزد یک پزشک اروپایی بردند و او در ابتدای معاینات صحت عقلی باب را تایید کرد و باب نیز به او گفت که دین من تمام ممالک اروپایی فرا خواهد گرفت.

چندسال بعد دکتر معاینه باب نامه ای به یکی از پزشکان می نویسد و می گوید که خیلی محزون و متاسفم که چرا گواهی سلامت عقلی باب را تایید کردم و چطور با شنیدن این سخن باب که گفت دین من ممالک شما را فراخواهد گرفت به جنون او پی نبردم؟

بنابر اعتراف خود بهائیان و با استناد به قول پزشک معاینه، باب دارای جنون بوده که البته برخی از محققان می گویند جنون وی  به دلیل استعمال حشیش و مواد مخدر بوده است اما چیزی که همین امروز نیز موید جنون باب می باشد این مسئله است که بابیت نه تنها ممالک اروپا بلکه در ایران نیز پس از مدت کوتاهی کاملا زائل شد و بهائیت جایگزینی برای بابیت شد که آن نیز به جایی نرسید.

در تمام ممالک اروپایی حتی یک تن بابی هم نداریم که این امر نشان می دهد باب اگر مجنون هم نبود قطعا کذاب و دروغگو بوده است. در حقیقت باب می خواست با تقلید از ادبیات انبیا و پیامبران خود را مطرح کند. نکته مهم دیگر اینکه بهائیان در تفکراتی متضادی که نسبت به باب دارند او را نه صاحب دین می دانند و نه وی را پیامبر محسوب می کنند، پس وقتی باب گفت "دین من" در واقع ادعای پیامبری کرد که این امر با نظر بهائیان نسبت به وی سازگاری ندارد و با داده های تاریخی نیز کاملا متضاد می باشد.

اسلام ناب محمدی آخرین وکامل ترین دینی است که از ناحیه خداوند توسط نبی اکرم (ص) برای هدایت بشر به سوی سعادت و کمال نازل شد و اسلام تنها دین جامعی است که در کوچک ترین و ریز ترین مسائل زندگی انسان دارای برنامه و آداب است .

رهپویان هدایت: با اینکه در اسلام انبوهی از آداب و دستورات مستحبی دیده می‌شود، اما نکته ی بسیار مهمّ این است که این آداب و آموزه ها پس از اسلام آوردن است! دین کاملی چون اسلام برای تشرف، جز اعمال جزئی هیچ آداب مشکلی ندارد و تنها با ادای شهادتین، این تشرف حاصل می گردد. می بینیم که آداب مسلمان زیستن، از جمله؛ آداب سلام کردن، آداب صلوات فرستادن، آداب روبرو شدن با یکدیگر، آداب عطسه کردن، آداب آراستگی، نظافت و بهداشت، آداب خوابیدن و بیدار شدن، آداب غذا خوردن، آداب درس خواندن، آداب سفر و. از آموزه های مسلمان شدن کاملا جداست و برای اسلام آوردن ادای جمله ی أشْهَدُ أنْ لا الهَ الّا اللَّه و أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه» کافی است که با آن بدنش پاک و جان و مال و فرزندان خردسالش محترم‏‌اند و کسى حق ندارد به آنها تعرض کند.

سایر ادیان الهی که البته منحرف هم شده‌‌اند، برای تشرف آداب مشکلی در برنامه ی خود دارند که جای بحث آن در این مقال نیست. نحله‌ها و گروه‌هایی که از بدنه ی یک جامعه یا دین جدا می‌شوند، معمولاً در ادامه ی تحریفات و بدعت ها از آداب سایر نحله‌ها و ادیان الگوگیری می‌کند و یک برنامه ی التقاطی را ارائه می‌دهد. از جمله ی این گروه ها، متصوفه‌اند که با جداشدن از بدنه ی اسلام ناب، برای خود آداب تعریف کردند و بدعت‌های فراوانی در دین وارد نمودند.

تشرف، یکی از این انحرافات است که با توجه و عنایت به سهل بودن تشرف به اسلام، در صوفیه با اعمال سنگین و شاقی پیگیری و اجرا می‌شود. صوفیان پس از گذراندن یک دوره‌ی شبه آموزشی آماده‌ی تشرف می‌شوند و اگر لایق!! صوفی شدن باشند، قطب خطاب به ایشان می گوید: اسباب تشرف خود را حاضر کن تا وقت تشرف ررا معین کنم.

از آداب تشرف صوفیان، به همراه داشتن این وسایل است؛ 1- پارچه ی سفید (یک قواره ی کفنی) 2- مقداری نبات 3- یک عدد جوز هندی 4- یک عدد سکه 5- یک عدد انگشتر.  این پبج چیز را وصله نام گذاری کرده‌اند که هر کدام در خود راز و سر مگویی دارد! در هنگام تشرف، خلوت با مرشد و قطب شرط است، و بودن (به جز یک شلوار)، شرط دیگر! پس از انجام اعمالی، قطب خطاب به مرید می‌گوید: این است صورت بیعت الهیه که همه‌ی انبیاء می‌گرفتند برای خدا! من از جانب خدا از تو بیعت می‌گیرم  که پنج چیز را به ذمه بگیری.

اول، تعظیم. دوم، شفقت به همه ی مردم، گرچه کافر و دشمن باشند! سوم، پنهان داشتن مراسم تشریف. چهارم، از حالا تا 12 سال خادم من در امور دنیوی باشی. پنجم، هر وقت خواستم، دیگ جوش بدهی. آنوقت مرید در جواب باید بگوید: به تو اجازه می‌دهم که بر دل خودت به چشم دل نگاه کنی!

در همین باب سوالاتی است که صوفیان و به خصوص اقطاب آن باید پاسخ گو باشند.

1.این نحوه ی تشرف در کدام آیین الهی آمده که قطب آن را صورت بیعت انبیاء الهی خطاب می کند؟

2.آیا این، دروغ بستن به پیامبران نیست؟!

اگر متصوفه ادعای مسلمانی دارند و قرآن کریم را به عنوان کتاب آسمانی پذیرفته اند، مورد دوم از عهد های پنج گانه، مخالف نص صریح قرآن است که می فرماید: مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ [6] محمّد فرستاده خداست، و کسانى که همراه اویند در برابر کفّار نیرومند و سرسخت و در میان خودشان مهربانند. آیا شفقت با کفار و غیر مسلمین از آموزه های اسلام است؟! به وضوح می توان انحراف و بدعت را در اعمال صوفیانه دید که مکتبی که از منش و مسیر خاندان نبوی صلی الله علیه وآله فاصله بگیرد، جز این سرنوشت شوم، تقدیری نخواهد داشت.

مزیت یک دین به این است که هم جنبه های فطری و احساسی و معنوی و هم جنبه های عقلی انسان را ء کند. به این معنا وقتی کسی که مبانی و اصول آن دین را فرا می گیرد تا مقدمه ای باشد برای عمل کردنش، در وهله ی اول باید آن دین را از نظر عقلانی و منطقی قانع کند که این دینی است که ریشه ها و پایه هایش بر اساس فکر صحیح و سالم و خالی از پیش ذهنیت و تعصب کاملاً قابل پذیرش است .

رهپویان هدایت: اصول اولیه دین باید فرد را به طرف عمل به احکام و شریعت آن دین تشویق کند و شریعتش هم به گونه ای باشد که انسان با عمل به آن به تعالی روحی و معنوی و حتی مادی برسد (البته به شرط عمل به تمام قوانینش) یعنی نه فقط صرف یک سری دستورات خشک و بی روح باشد و یا این که اصلاً دستور و شریعت و قوانینی برای عمل در کار نباشد و این ها هم از جانب خدا باشند نه با جعل بشر این کار صورت گرفته باشد.

طبق آنچه که گفتیم مبانی اصلی یک دین الهی شامل موارد بالا می شود که در مسیحیت تبشیری هیچ کدام از این مبانی دینی مشاهده نمی شود و حتی  تعالیمی کاملا بر عکس وضد آن به شدن یافت می شود . بنابر تحقیقات اندیشمندان و فرهیختگان مسیحی و غی مسلمان ، مسیحیت تبشیری به دلایل زیر یک دین واقعی  والهی محسوب نمی شود .

الف) جامع و هم طراز و متناسب نیست.

ب) دائماً در طول زمان در حال تغییر و تحول است .

ج) مصون از اشتباه و خطا نیستند زیرا فکر آدمیان از خطا مصون نیست.

دیگر این که اگر آن دین، الهی باشد باید برای تمام زوایای زندگی ما راهکارها و قوانینی داشته باشد و مهم تر از همه این که از جانب خود خالق باشد زیرا حکیم بودن و لطف او تمام این اقتضائات را دارد و این که اگر طرف خداست در آن تناقض گویی و اشتباه نباشد و الا قابل اعتماد نخواهد بود و در نتیجه در یک جمله می توان گفت : مسیحیت تبشیری یک دین الهی و فطری نیست بلکه به معنای واقعی یک فرقه صهیونیستی می باشد.

سردمدار فرقه ضاله بهائیت یعنی بها، خود را خدای مجسم معرفی کرده و مدعی احکام جدید بود. وی در هیچ یک از نوشته ها و گفته هایش به نهی از ازدواج با محارم نپرداخته و تنها همسر پدر را به عنوان محرمی که نمی توان با او ازدواج کرد معرفی می کند.

به گزارش ا

نجمن رهپویان هدایت: در مورد حرمت ازدواج با محارم از میرزا حسینعلی سؤال شد و او چنین پاسخ داد: "این امور به امنای بیت العدل راجع است."(1) در حقیقت هیچ یک از مبلغان بهائی حتی یک سند از بها در دست ندارند که وی از ازدواج با محارم نهی کرده باشد و از این جهت در این امور به نامه های بیت العدل استناد می ورزند.

با توجه به اینکه گفته ها و نوشته های بها نزد بهائیان غیر قابل تغییر می باشد و مباحثی که توسط شورای بیت العدل مطرح می گردد متغیر و قابل تغییر، ازدواج با محارم جزئی تایید شده از اصول اعتقادی فرقه ضاله بهائیت محسوب می گردد.

همچنین نحوه پاسخ بها به سوال جواز ازدواج با محارم نشان می دهد که خود وی نیز چندان مشکلی با این مسئله نداشته زیرا بیان کرده با موافقت شورای بیت العدل بلا مانع است. این گفته بها که مسئله ازدواج با محارم به شورای بیت العدل واگذار گردیده حاکی از آن است که در صورت موافقت بیت العدل، وی با این مسئله مشکلی نداشته و آن را می پذیرد.

تمام دستورات شورای بیت العدل بر اساس شرایط عرف و فرهنگ ابلاغ می گردند و از اینرو اگر در جامعه ای چنین اموری(ازدواج با محارم) رایج شده و عرف نیز آن را پذیرفته باشد، چون در اصول غیر قابل تغییر بهائیت منعی از آن نشده و تلویحا اذن آن نیز داده شده، شورای بیت العدل هم آن را خواهد پذیرفت.

در حقیقت بنای شورای بیت العدل بر آن است تا جهان به چنین سمتی برود که جز یهود تمامی اقوام و نژادها دچار فساد و بی بند باری گردند. ازدواج با محارم ننگی ابدی بر پیشانی پیروان فرقه ضاله بهائیت است و نشان می دهد که پیروان این فرقه ضاله حتی بر خواهران خود نیز طمع دارند.

پیوست

1) کتاب سؤال و جواب بهائیان، ذیل سؤال 50

یکی از ملاک‌های حقانیت یک روش و صدق و درستی در مولفه هایی که بناست انسان را رهنمون باشد، خاستگاه آن حرکت و جنبش است و در همین راستا مدعیان دروغین و عرفانهای تقلبی را باید پایش کرد تا به انحراف عقیده آنها بیش از پیش پی برد.

پیش از پرداختن به اصل مطلب بیان چند موضوع مهم است:

بررسی اعتقاد و گفته های رهبران و اقطاب فرقه های انحرافی نشان می دهد این جنبش‌ها با سخنانی که ظاهری زیبا دارند و در نگاه اول، خوب و صحیح به نظر می‌رسد افراد مختلف را به نام دین، مذهب و خداجویی به خود جذب می‌کنند. با دقت و ریزبینی به راحتی متوجه خواهیم شد تناقض این آموزه‌های غیر الهی با آموزه‌های ادیان الهی بسیار است و افرادی که خود را مغز متفکر این جریانات می دانند و مردم رو به سمت و سوی خود می خوانند دچار چه معضلات و آلودگی هایی بوده اند.

حال این پرسش مطرح است، چطور می شود عمده اشخاصی که دارای شبه معنویت ادعایی هستند و کتابهای فراوان آنها در قالب عرفان های بدلی به چاپ می رسد، افرادی مریض، روانی، دارای مفاسد اخلاقی و. باشند و آن وقت این گونه انسان های زبون برای مردم راهنما و دارای متد و شناخت باشند! به راستی چگونه این افراد فاسد العقیده عقل و خرد اعضای فرقه خود را به راحتی ربوده و لجام زندگی عضو فریب خورده را در اختیار میگیرند.

و اما در امتداد سخن ابتدایی برای فهم بیشتر  ضد اخلاق بودن این فرقه های انحرافی در مطلب پیش روی به خاستگاه جنش پائلو کوئیلو می پردازیم.

 

الف؛ بیمارستان روانی؛

پائولو کوئلیو ظرف مدت 9 سال، سه ‌بار روانه بیمارستان روانی می‌شود و هر سه بار از آن جا فرار می‌کند، یکی از علت‌های بستری شدن پائولو اعتیاد افراطی به مواد مخدر»[1] بیان شده است تا مشخص شود محل نزول وحی الهی!( که ادعایی گزاف و عجیب است) این جنبش مثلا عرفانی نوظهور، بیمارستان روانی بوده است.

 

ب؛ همجنس بازی؛

کوئلیو با اعتراف به انحراف جنسی، به دیدگاه اطرافیانش درباره شخصیت منحصر به فرد خود سخن می‌گوید تا ثابت شود خاستگاه جنبش نوظهور وی از چه جایگاهی و ریشه‌ای برخوردار است.در آن دوره فکر می‌کردم شاید همجنس باز باشم؛ زیرا مادرم تصور می‌کرد که مشکل جنسی دارم.»[2]

او بارها در کتب خود به مباحث غیر اخلاقی و روابط نامشروع اشاره می کند و خود نیز این راه را رفته است!

 

ج: زندان؛

 کوئلیو از این قائده مستثنی نیست که سردمداران این مدل از عرفان های تقلبی حتی در کشورهای غربی هم روی زندان را دیده اند و او چندین نوبت به زندان محکوم می‌شود.

کوئیلو که برای برخی انسان مترقی و الگویی خوب! شمرده می شود دوران محکومیت خود را به عنوان بدترین تجربه زندگی یاد می‌کند و می گوید: زندان بدترین تجربه زندگی من بود.»[3]

 

پیوست:

[1]. زندگی من پائولو کوئلیو، ص21

[2]. همان، ص105

[3]. همان، ص106

با پیدایش پروتستانتیزم در قرن شانزدهم ، انشعابات زیادی از این نهضت نشأت گرفت و هرکدام به شیوه و مسلک دلخواه خود در قالب یک فرقه، در کشور های اروپایی و امریکا به تبلیغ و فعالیت پرداختند .

رهپویان هدایت: در درون هریک از این گروه ها کشمکش های بالایی وجود دارد و هرکدام بنا بر صلاحدید و نظریات شخصی ، کتاب مقدس را تعلیم می دهند و تحریفات وانحرافات بسیار عمده ای در آنها دیده می‌شود . 

مسیحیت پروتستان را می توانیم به چهار گروه عمده تقسیم نمود که علی رغم تفاوت های عقیدتی و عملی قابل توجه ، در مخالفت با اقتدار پاپ و اهمیت دادن به حجیت کتاب مقدس  و اعتبار ایمان شخصی اتفاق نظر دارند . چهار گروه بزرگ مسیحیت پروتستان عبارت است از نوتعمیدیان، کالونی ها، لوتری ها وانگلیکن ها هستند.

که هرکدام را به اختصار بیان می کنیم :

  نهضت نوتعمیدی : 

 شخصی به نام هالدریخ  زوینگلی در دهه 1520 در زوریخ سوئیس  پیرو اصلاحات عقیدتی در مسیحیت این نهضت را بوجود آورد . آنان معتقد هستند  تعمید کودک یک عمل بی معنی و باطل است . آنها بر این عقیده هستند که ورود به کلیسا باید با عزم واراده انسان بالغ صورت گیرد و پیرو تعمید دوباره هستند.  نهضت نوتعمیدی بعد ها با حضور و نفوذ در کلیساهای روسیه ، توانستند بیشترین کلیسا های پر.وتستانی را از آن خود بکند .

نهضت  کالونی :

شخصی به نام جان کالون این نهضت را در سوئیس دایر کرد . وی با تأکید بر  عقاید اصلی لوتر ، بر تعالیمی همچون حاکمیت خدا بر سراسر زندگی و تقدیر الهی برای نجات تأکید می کرد. درپایان قرن شانزدهم کلیسای کالونی نه تنها در سوئیس ، بلکه در فرانسه ، هلند ، آلمان، مجارستان و اسکاتلند نیز راه می یابد و به عنوان بازوی قوی در پیشرفت مکتب  پروتستانی در انگلستان  شناخته می شود . این نهضت با حضور در آمریکا تأثیر بسیاری بر شکل گیری منش دینی و ی ایالات متحده داشته است .

نهضت لوتری :

این نهضت به نام  مارتین لوتر رقم می خورد . او در مخالفت با بخشش نامه ها مشهور شد. مواد نود و پنج گانه  وی در سال 1517 بر سر در کلیسای جامع ویتنبرگ برای مشاهده مردم نصب شد .  لوتر در سال 1520 سه اثر عمده  به نام های خطاب به اشراف آلمان، اسارت بابلی کلیسای مسیح و آزادی فرد مسیحی  منتشر کرد که در انها با شور و هیجان ، اصلاح ساختار و عقاید کلیسا را  ضرروی شمرد . در مقابل پاپ  با صدور حکمی  او را به شدت توبیخ کرد و درخواست کرد او از دیدگاهش دست بردارد و جواب لوتر چیزی جز آتش زدن نامه پاپ نبود .

نهضت اصلاح دینی:

این نهضت تحت تآثیر تفکرات هنری هشتم در انگلستان ایجاد شد. تفکرات اصلاحی او بیشتر ی بودتا دینی و این خط فکری منجر به جدا شدن رم و داشتن رفتاری مسالمت آمیز با آیین لوتری در آلمان و انگلستان شد .

با نگاهی عمیق به تفکرات نهضت های پروتستانی که در منابع تاریخی آمده است  به راحتی می‌توان فهمید که عقیده اومانیستی تأثیرات مستقیم و غیر مستقیمی برای شکل گیری نهضت پروتستان یا همان اصلاح دینی در حد فاصل دهه 1510 تا 1520 داشته است و با محوریت این  نگاه ، مسیحت را در معرض تحریفات و تناقضات عدیده ای مواجه نمودند که بر اثر این معضلات ، فرقه های مختلفی از دل این نهضت ها برخاسته اند که هیچ کدامشان از  پوسته وهسته قوی برخوردار نیستند و تا جائی که توانسته اند تعالیم مسیحیت را دستخوش تغییرات اساسی قرار داده اند و در جستجوی ثمره و نتیجه این نهضت ها می توانیم بگوییم،  هیچ اصلاح موثری برای مسیحیت صورت نگرفته است .

رسانه های تبشیری که انتشار اخبار کذب و فرافکنی علیه ایران را محور همه اخبار خود قرار داده اند اینبار از یک مهره سوخته بهائی فعال مدنی ساختند.

این برای نخستین بار نیست که بهائیان سر از بنگاهاهی خبری و رسانه های مسیحیان تبشیری در می آورند و بهانه ای جهت حمله به جمهوری اسلامی ایران می‌شوند.

شبکه‌های ماهواره‌ای تبشیری نیز به بهترین شکل ممکن از فرقه ضاله و استعماری بهائیت پشتیبانی تبلیغاتی به‌عمل می‌آورند و از این فرقه به‌عنوان یک "دین" یاد می‌کنند که در نوع خود جالب توجه و محل تأمل است.

البته اگر کمی از حافظه تاریخی هم کمک بگیریم خواهیم دریافت که همکاری دوسویه تبشیری ها و فرقه ضاله بهائیت به اعصار گذشته باز می گردد.

مسیحیت تبشیری از ابتدای پیدایش فرقه ضاله و استعماری بهائیت به حمایت این فرقه پرداخته که تحصیل بهائیان سرشناسی چون: "شوقی افندی" در مراکز آموزشی مسیحیان سندی بر اثبات این رابطه است.

گفتنی است فرقه ضاله بهائیت و مسیحیت تبشیری نقاط اشتراکی دارند که بنیادی‌ترین نقطه اتصال آن دو را می‌توان "تضاد با اسلام و تشیع" نام برد.

دیگر نقطه اشتراک این دو حمایت بی چون وچرا از رذژیم صهیونیستی است. دوستی های دیرینه رژیم اشغالگر قدس با دو کانون تباهی بهائیان و تبشیری ها علتی خواهد داشت که باید در میان ماموریت های تعریف شده این رژیم برای کشور ایران و ایرانیان مسلمان جستجو کرد.

چه روابطی حکم می کند که سرهربرت ساموئل (صهیونیست سرشناس و کمیسر عالی انگلیس در فلسطین) عزادار مرگ شوقی افندی باشد یا اینکه شوقی افندی تاسیس رژیم صهیونیستی را مصداق وعده الهی به ابناء خلیل و وارث کلیم بشمارد؟

گر در کنار روابط بسیار صمیمانه اسرائیل و بهائیان، دوستی های تبشیری ها با این رژیم اشغالگر را هم اضافه کنیم معلوم خواهد شد که جریان تبلیغ مسیحیت در ایران نیز همان راهی را می روند که بهائیان آن را در پیش رو دارند.

ماموریت جریان تبلیغ مسیحیت در ایران همانند فرقه بهائیت ماموریتی تباه کننده در بین ایرانیان مسلمان است و از این منظر است که در قاموس روابط پیدا و پنهان اسرائیل، تبشیری ها جایگاه ویژه ای پیدا می کنند و سران جریان تبشیر از سوی این رژیم تکریم می شوند.

 در بعد رسانه ای هم نگاهی گذارا به سایت های راه اندازی شده توسط اردوگاه صلیبی گویای این است که آنها راهبرد خبری شان را طوری چیده اند که از تبشیری ها و بهائیان به عنوان دو اقلیت مظلوم در ایران نام برده شود و مدافعی تمام عیار برای این دو فرقه باشند.

 اردوهای برگزار شده توسط اردوگاه صلیبی در اسرائیل با شرکت مسیحیان فارسی زبان ، تعریف و تمجیدهای سران تبشیری ها از اسرائیل، حمایت های دو جانبه اسرائیل و تبشیری ها همگی نشان دهنده علت های ناگفته حمایت از جریان تبشیر از سوی صهیونیست ها است.

در پایان باید خاطرنشان ساخت تمامی آنچه در این مجال اندک بیان شد تنها بخشی از علل ناگفته حمایت صهیونیست از بهائیت و مسیحیت تبشیری است که هم راستا با نظام سلطه و اسرائیل در تخریب فرهنگ ایرانی اسلامی می کوشند.

سیل اخیر تمایز مردان مرد در میدان عمل و اشبه الرجال ها در حرف و وراجی را بسیار واضح نشان داد.

رهپویان هدایت: جدای از اینکه سیل، تفاوت بین ایرانیِ انقلابی و دردمند را با ایرانیِ حراف و بی درد، مسلمانِ واقعی و انقلابی را با مسلمان امریکایی عیان ساخت، مسیحی راستین و تفاوت آشکار آن با مسیحیت صهیونیستی تبشیری را هم هویدا کرد.

نزدیک به یک ماه از شروع بارش های سیل آسا در چند استان کشور می گذرد و در تمامی این مناطق عده ای از هموطنانمان عزادار شده، عده ای آسیب دیده، مناطقی تخریب شده و که با نوع دوستی و همت هموطنان عزیز از نیروهای مسلح، بسیج، هلال احمر، حوزه های علمیه و. با الگوگیری از شهدا و راه صادقانه و خالصانه آنان در صدد التیام درد آلام مردم بر آمدند.

حتی گروه های مختلفی از کشورهای همسایه کمک های انسان دوستانه فرستادند و نیروهای مقاومت در منطقه هم به یاری شتافتند. آنچه در این مقال اهمیت دارد نوع برخورد پرسروصداترین فرقه از مسیحیان است که بسیار خود را بالاتر از دیگر ادیان و فرق می دانند.

 مسیحیت تبشیری که با رسانه های فراوان و شبکه های مختلف در حال تبلیغ و ترویج مسیحیت مورد قبول صهیونیست هاست، چهره ای به ظاهر رئوف، مهربان، دلسوز و آرام از خود به نمایش می گذارد و در اتفاقات گوناگون برای کشورهای مختلف برنامه دعا در شبکه های خود منتشر می کند.

 آنها حتی در آتش سوزی و طوفان اخیر امریکا بارها برای مردم این کشور و نجات آنها برنامه دعا پخش کرده و از مردم درخواست دعا می کردند.

اما سیل اخیر لباس پشمین گوسفندی از روی کثیف این گرگ ها برداشت و این رسانه ها و شبکه های ماهواره ای مسیحیت تبشیری  نشان دادند با اینکه فارسی می نویسند و فارسی حرف می زنند اما هیچ رنگ و بوی از مرام و منش مردم ایران اسلامی را با خود به ارث نبرده اند.

در این روزه ها که بسیاری مشغول امداد و خدمت بودند این مسیحیت تبشیری بود که در کنار رسانه های ضد انقلاب و ایران قرار گرفت و دائما با بزرگنمایی تخریب ها و کشته ها سعی در گسترده کردن ابعاد روانی سیل و تخریب ها و فلاکت بار نشان دادن اوضاع در پی سیل اخیر داشت.

مسیحیت صهیونیستی به جای برانگیختن حس نوع دوستی و بودن در کنار امدادگران سمت و سوی تخریبگران را گرفت و تیترها و گزارش ها را معطوف به سیاه نمایی کرده و حتی برخورد با چند مهره وهابی تخریبگر را هم تاب نیاورد.

رهپویان هدایت: امام رضا (علیه السلام) فرموده‌اند: هر کس از کاری راضی باشد مثل کسی است که آن‌را انجام داده، و اگر کسی در مشرق کشته شود و دیگری در مغرب از این قتل راضی باشد، نزد خدا با قاتل شریک خواهد بود» (۱)

مسیحیان صهیونیستی ـ تبشیری که در سال های اخیر استراتژی خاص و تلاشی نامیمون برای تخریب اسلام داشته اند و یکی از تاکتیک های این مهم، تخریب جایگاه ت و سیاه جلوه دادن حوزه های علمیه بوده است به واقع همراه و در کنار مقصران حوادث نابخردانه این چنینی مانند حمله وحشیانه به طلاب و اخیرا شهادت یک در همدان هستند. 

امیر بیان امیر المومنین علیه السلام در خطابی فرمودند:  کسی که ظلم می‌کند، و کسی که با او همکاری دارد و کسی که بدان رضایت دارد، هرسه» شریک‌اند» (۲)

بدین ترتیب اگر ظلم کسی ثابت شود، آن ظلم یکی از مهم‌ترین مصادیق منکر بوده و دیگر سکوت در مقابل آن جایز نخواهد بود و تمام افرادی که در این راه با ظالم چه با زبان و قلم و چه با سکوت همراه بوده اند شریک جرم محسوب می شوند و چه زیبا نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند کسی که با ظالم همراه است در قیامت از رحمت خداوند نومید خواهد بود.

مسیحیت تبشیری نه تنها در قبال چنین حوادثی سکوت می کند بلکه در همراهی علنی با قاتلان و جانیان، آتش بیار این چنین معرکه هایی است و به دفعات فراوان سعی در مشوش کردن اذهان مردم نسبت به امورات دینی اسلام و ون کرده و این در حالی است که برای مخاطبان خود لاف محبت و دوستی می زند و با بزرگ نمایی خود را عاشق محبت و اسوه صلح و صفا می داند!

در آیۀ ۱۸۳سورۀ آل عمران، افرادی به عنوان قاتلان پیامبران معرفی شده‌اند که دخالت مستقیمی در وقوع قتل نداشتند، اما با این وجود مورد اعتراض قرار گرفتند: بگو قطعاً پیش از من، پیامبرانی بودند که دلایل آشکار را با آنچه گفتید، برای شما آوردند. اگر راست می‏ گویید، پس چرا آنان را کشتید؟».

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: این اتهام وارده به بنی اسرائیل ( با اینکه اکثر اینان از افراد قاتل و خونریز نبودند) به دلیل آن بود که حاضر نشدند قتل انبیاء را محکوم نموده و از آن اعلام برائت کنند و حتی نسل های بعدی هم حاضر به چنین کاری نشدند لذا آنان بخاطر عدم موضع گیری و سکوت، همراهی با ظالمین کرده و قرآن آنان را خطاب قرار می دهد (مضمون روایت).

 

پی نوشت :

۱. ابن بابویه، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏۱

۲. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ج‏۱

رهپویان هدایت:

در کتاب عهد جدید و اناجیل چهارگانه که شمل زندگی وسخنان  حضرت عیسی می باشد می خوانیم که ایشان ، شمعون(همان پطرس) را صخره می خواند و می گوید امت خود را که شامل کلیسا ومردم هستند بر این صخره بنا می کنم و در ادامه می گوید ابواب جهنم بر امتی که سنگ زیر بنای آن پطرس است استیلا نخواهد یافت. سپس کلید های ملکوت آسمان را به پطرس می سپارد و می گوید دخل و تصرف در زمین باعث دخل و تصرف در آسمان می شود و به نوعی صحبت از ولایت تکوینی نموده است. 

در تعبیر دیگری حضرت عیسی شمعون را سه مرتبه خطاب قرارداده واز او می خواهد که گوسفندان را (مردم ) خوراک دهد.

طبق منابع معتبر مسیحیت، حضرت عیسی سه شأن ولایت تکوینی و زعامت دینی و رهبری اجتماعی را به پطرس یا همان شمعون داده است. حضرت عیسی پطرس را به جانشینی خود معرفی می کند و امت خود را مم به اطاعت از او کرده است.

مأموریت پطرس محدود به سرزمین فلسطین نبوده است و در آخرین سخنان خود قبل از صعود به آسمان به حواریون می گوید : پس رفته همه امتها را شاگرد سازید و ایشان رابه اسم اب ، ابن و روح القدس تعمید دهید و ایشان را تعلیم دهید که همه اموری را که به شما حکم کرده ام حفظ کنند.  پطرس بعد از صعود حضرت عیسی ، در میان پیروان او نقش محوری داشته  و گواه کلام ما در هشت باب اول بخش اعمال رسولان در کتاب مقدس می باشد که تمامی احوالات و اقدامات پطرس را بیان نموده است.  

تا حدود سال 40 میلادی ، یعنی حدود ده سال پس از حیات  زمینی حضرت عیسی ، اوضاع واحوال بر همین منوال بوده است تا اینکه در این زمان، شخصی به نام پولس یهودی به مسیحیت می گرود و مسیحیت را دچار اختلافات و تناقضات اساسی می نماید . پولس یهودی را کتاب مقدس در بخش اعمال رسولان باب هفتم و هشتم با آن سابقه شکنجه گری هایش بر علیه مسیحیت ، به خوبی معرفی می کند.

 در هشت باب کتاب اعمال رسولان ، از فعالیت ها و اقدامات پطرس صحبت می کند و بلافاصله از باب نهم بدون هیچ مقدمه و ذکری ، پطرس به فراموشی سپرده می شود و تمام داستان های بیست باب بعدی به پولس یهودی اختصاص می یابد و ایشان به عنوان جانشین واقعی  حضرت عیسی یاد می شود.

با نگاه تاریخی به موضوع ، که  به تدریج بین پولس یهودی و پطرس اختلافات در زمینه های عقیدتی،عملی و رهبری جامعه مسیحیت بوجود می آید ونتیجه این اختلاف، مسیحیت به دوشاخه طرفداران پطرس و پولس یهودی  تقسیم می شود.

 در کتاب رساله پولس به غلاطیان مدعی می شوند که رسالت پطرس  محدود به یهودیان بوده و پولس رسالت همه مردم غیر یهودیان را برعهده داشته است و در همان رساله آمده است که پولس به مخالفت علنی و حضوری با پطرس بر می خیزد و او را به نفاق متهم می کند و تمام جماعت یهودی آن زمان با پطرس نفاق می کنند.

در جمع بندی می توانیم بگوییم  بر طبق اناجیل ، پطرس به رهبری  مسیحیان  برگزیده شده و این ماموریت  شامل حال غیر یهودیان هم بوده است . اما  نکته اینجاست که چه اتفاقی افتاده است که یکباره، یک فرد ستمگر یهودی، جانشین حضرت عیسی مسیحی می شود و دین مسیحیت را درمعرض تحریفات وتناقضات آشکار قرار می دهد .

امروزه پولس یهودی در میان مسیحیت تبشیری از جایگاه ویژه ای با لقب رسول و پیامبر یاد می شود و بر همگان مبهم است که چرا علی رغم تأکید  حضرت عیسی بر جانشینی پطرس،  چنین شخصیتی با چنین اقدامات منحرفانه ای، جانشین شریعت حضرت عیسی می شود ؟

 امروزه براثر این اختلافات ، مسیحیت را دستخوش ایجاد فرقه های متنوعی نموده است که به طور معین و مشخص هیچ کدام نمی دانند که جانشین  واقعی حضرت عیسی چه کسی می باشد و عمق فاجعه از اینجا شروع می شود که کتاب مقدس هم بر این اختلاف دامن زده است.

رهپویان هدایت: نمایشگاه کتاب در نظر رهبر معظم انقلاب یکی از مهمترین عرصه های فرهنگی کشور است. امسال هم رهبر حکیم و ادیب ایران اسلامی در نمایشگاه کتاب حاضر شدند و از نزدیک برخی غرفه ها و انتشارات را مشاهده نمودند.

پایه این نوشتار از  اینجاست که ایشان در یکی از غرفه ها درباره کتاب پائولو کوئیلو می پرسند این کتاب درباره چیست؟ و فروشنده می گوید درباره یک سفر معنوی، رهبر انقلاب می فرمایند: اما این نویسنده اصلا اهل معنویت نیست و نسبتی با معنویت ندارد.

براستی مقام معظم رهبری بر اساس چه گزاره هایی کوئیلو را خارج از دایره معنویت می دانند؟ در این نوشتار و شماره های بعد از این مقاله به آنها اشاره خواهیم کرد.

براى اینکه با گوشه اى از انحرافات موجود در آثار این نویسنده آشنا شویم، در این مطلب سعى بر آن است به بعضى از مهم ترین آنها پرداخته شود، تا کسانى که از روى غفلت آثار او را مى خوانند، بدانند آموزه هایى که در لابه لاى آثارش وجود دارد ـ و البته کم هم نیست ـ در تعارض آشکار با عقل، مبانى دینی و معنوی قرار دارد.

یکی از انحرافات فکری و نوشتاری در آثار این نویسنده به ظاهر شبه معنوی ارتباطى است که کوئلیو بین معنویت و بى بندبارى برقرار نموده است. وى بیش از 30 مورد از وجود نور» در چهره دخترک سخن به میان آورده و براى روسپیگرى، تاریخى مقدس مى شمارد که در بعضى از برهه ها، نزدیک شدن به خدا، مشخصه آن زمان بوده است.1

در جایی ادعا مى کند: معنویت با روسپیگرى منافاتى ندارد و در صفحات متعددى، ابتذال معنویت ادعایى خود را به نمایش میگذارد. بالاتر اینکه تسلیم شدن در ارتباط جنسى را به رؤیت نور» تعبیر مى کند!2

مبحث دیگری که تفکر منحرف و کاملا التقاطی و مخرب کوئیلو را به وضوح نشان می دهد نوشته هایی او درباره خداوند و پیامبران است. تردید در وجود خدا و بى هدف دانستن زندگى در آثار کوئیلو موج می زند. کوئلیو در آثارش، بارها در وجود خداوند با شک و تردید نگریسته است! او مى نویسد: اگر خدا وجود داشته باشد، مى داند که درک بشر محدود است. او همان است که این هرج و مرج را آفرید که در آن فقر هست، بى عدالتى هست. بدون شک، او قصد خیر داشته، اما نتیجه آن فاجعه آفرین بوده! اگر خدا وجود داشته باشد در مورد موجوداتى که تصمیم مى گیرند این زمین را زودتر ترک کنند (خودکشى)، بخشنده خواهد بود و شاید حتى از اینکه ما را وادار کرده وقتمان را آنجا بگذرانیم معذرت بخواهد!3

در ورونیکا تصمیم مى گیرد بمیرد، مى گوید: مادر ورونیکا مى گفت: خداوند از گذشته، حال و آینده باخبر است. در این صورت، خدا ورونیکا را با اطلاع کامل از اینکه کارش به خودکشى خواهد انجامید، به این جهان فرستاده و از اعمال او یکّه نمى خورد!. این فکر را مزمزه کرد که به زودى پاسخ به سؤالى را درمى یابد که همه از خود مى پرسند: آیا خدا وجود دارد؟. تقریبا یقین داشت که همه چیز با مرگ پایان مى پذیرد.4

در این گونه نوشته ها نکته اى است که بر عبث بودن آفرینش و نبود ثواب و عقاب در آخرت تأکید دارد. رواج این عقیده سبب جرئت انسان بر گناهان مى گردد. از سوى دیگر، اشاره پائولو به این نکته که انسان پس از آفرینش خلاف خواست خداوند متعال عمل مى کند و خدا با علم به این نکته که انسان از فرمان او سرپیچى مى کند، وى را خلق کرده، دستاویز دیگرى براى زندگى سراسر گناه و معصیت انسان است.

ادامه دارد.

پی نوشت:

1. یازده دقیقه، ص 244.

2. همان، ص 98، 246ـ247، 255 و 259.

3. ورونیکا تصمیم مى‏ گیرد بمیرد، ص 165.

4. همان، ص 24 و 75.

 

بها، سردمدار فرقه ضاله بهائیت که پیروان این فرقه شان خدایی برای او قائل هستند به مقلدان خود می گوید:"طبع و نشر باید با اجازه حکومت باشد و الا مخالف با امر الله است" (گنجینه حدود و احکام، ص 463)

با توجه به اعمال و رفتار پیروان فرقه ضاله بهائیت این مطلب روشن می شود که سخن بها دارای منظور خاصی بوده و عمومیت ندارد. مقصود بها در عبارت فوق صرفا اسرائیل می باشد چراکه در سایر کشورها بدون توجه به ممنوعیت قانونی به فعالیت های تبلغی خود ادامه می دهند.

اگر بهائیان واقعا اهل تمکین از قوانین بودند باید تمام سایت ها و رسانه های خود را که به نشر کتب و مجلات این فرقه ضاله در فضای مجازی می پردازد تعطیل می کردند. عدم تبعیت از قانون و انجام اعمال خائنانه از ویژگی های اصلی بهائیت محسوب می شود.

در حقیقت سردمداران فرقه ضاله بهائیت به دلیل اینکه دست پرورده رژیم غاصب صهیونیستی می باشند همیشه طبق منافع آن ها سخن گفته و بر میل آن ها رفتار کرده اند. هیئت بین المللی بهائی(بیت العدل) در نامه ای که در اول ژانویه 1952م برای محفل ملی بهائیان ایران ارسال کرده، به رابطه صمیمانه شوقی با رژیم اشغالگر صهیونیستی اقرار می کند:

"روابط حکومت(اسرائیل) با حضرت ولی امر الله(شوقی افندی) و هیئت بین المللی بهائی دوستانه و صمیمانه است و فی الحقیقه جای خوشبختی است که راجع به شناسایی امر(بهائیت) در ارض اقدس موفقیت هایی حاصل گردیده است"(مجله اخبار امری، ش5، شهریور 1331 ص16)

متن فوق از بیت العدل به تمام محفل های بهائی ارسال گردیده و مضمون آن این است که شوقی افندی توانسته خود را به اسرائیلی ها اثبات کند و از حمایت همه جانبه آن ها برخوردار گردد پس تمام بهائیان باید در تقویت و توان بخشی به رژیم غاصب صهیونیستی کوشا باشند.

در مجموع آنچه گفته شد مقصود از "اجازه حکومت" که بها شرط تبع و نشر کتاب عنوان می کند صرفا رژیم صهیونیستی می باشد و  سایر کشورها و ملل در این تعبیر جایی ندارند.

گفتنی است این بده و بستان های میان رژیم غاصب صهیونیستی و فرقه ضاله مضله بهائیت دو طرفه است و همان طور که این رژیم فرقه را حمایت کامل می‌کند، بیت العدل نیز دستور صریح داده که تبلیغ فقط در خارج از خاک سرزمین جعلی اسرائیل باید صورت گیرد یعنی همه باید بهائی الا یهودیان صهیونیست.

رهپویان هدایت: یکی از راه های شناخت ماهیت فرقه های تصوف ، شناختن موسسین و بیان تفکرات و عقاید آنها می باشد که این دیوار کج از کجا شروع شده و معمار اولیه چه کسی است که این خشت را چگونه گذاشته است .

بنابر نقل منابع تاریخی معتبر اولین کسی که می توان موسس فرقه تصوف نامید شخصی به نام ابوهاشم کوفی است .

نامش عثمان بن شریک کوفی است و به ابوهاشم کوفی صوفی، شهرت دارد . ایشان  صوفی مشهور قرن دوم هجری قمری است و آباء و اجداد او از ساکنین کوفه بودند . مؤلفان شرح احوال صوفیه، وی را نخستین کسی دانسته اند که در اسلام به عنوان صوفی شناخته  شد. او استاد سفیان ثوری است و از سفیان نقل شده که گفت: اگر ابو هاشم نبود من دقایق ریا را نمی شناختم . 

 قاسم غنی می گوید: نقل شده است که او کسی است که اولین بار خانقاهی برای گروهی از زهّاد و عبّاد مسلمین ساخت.

  ابن بابویه قمی در کتاب قرب الاسناد از سعد بن عبد الله از محمد بن عبد الجبار از امام حسن عسکری (سلام الله علیه) نقل می کند که آن حضرت فرمودند: از ابی عبد الله جعفر بن محمد الصادق (سلام الله علیه) در مورد ابو هاشم کوفی سؤال شد که ایشان فرمودند :

انه فاسد العقیدة جداً و هو الذی ابتدع مذهباً یقال له التصوف و جعله مفراً لعقیدته الخبیثة.»

 ابو هاشم کوفی جداً فاسد العقیده است او همان کسی است که از روی بدعت مذهبی اختراع کرد که به آن تصوف گفته می شود و آن را قرارگاه عقیده ی خبیث خود ساخت.

همانطور که می بینیم ، امام معصوم به طور مسقیم  فرقه تصوف را خطاب قرارداده و عقاید آنان را ابداعی و فاسد می داند . اولین موسس فرقه تصوف ، کاملا از نظر امام معصوم مطرود بوده وهیچ گونه مقبولیتی نزد ائمه هدی و جماعت مسلمین زمان حیات خود  نداشته است.

     پس از ابوهاشم کوفی ، پیروانش  به عنوان نمایندگان تصوف در قرن دوم و اوائل قرن سوم مسلک تصوف را ادامه می دهند و زیر بنای تفکرات وعقاید  فرقه تصوف از طریق آنان شکل می گیرد و پیدایش این فرقه ضاله در زمان حیات ائمه معصومین نه تنها مورد تایید و رضایت حضرات معصوم نبوده بلکه به مقابله علنی با امامان و علمای شیعه می پرداختند .

یکی از راه مبارزه آنان ، استفاده از منابع فقهی واعتقادی مخالف نظرات امامان شیعه بوده و با تعصبات کورکورانه ، به مرام و مسلک فرقه ای خود پایبند بودند .   

از خواجه عبدالله انصاری معروف نقل شده است او از 1200 صوفی که می شناخته، صوفی صاحب کرامت علوی فقط دو تن بوده اند وبه آن دونفر دستور می دهند برای ماندن در فرقه تصوف بایستی دست از علوی گری بردارند .

بنابراین، تضاد و تناقض های آشکار آموزه های فرقه های تصوف با مضامین اسلامی و مذهب شیعه، نشأت گرفته از همان خشت اولی است که موسسین گمراه آنها گذاشتند و این دیوار تا ثریا هم کج خواهد رفت و تاکنون ، موردی و مساله ای را نمی توانیم در آموزه های فرقه تصوف بیابیم که با عقاید اسلام ناب محمدی و مذهب حقه شیعه تناسب و مطابقت داشته باشد .

 

فتنه ای که سردمداران فرقه ضاله در ایران ایجاد کردند به جایی نرسید و نه تنها در بین مردم مسلمان با اقبال مواجه نشد بلکه از همان ابتدا صفوف مسلمانان با وابستگان به فرقه ضاله بهائیت کاملا متمایز و جدا گردید.

رهپویان هدایت: سردمداران فرقه ضاله بهائیت که از هشیاری مردم ایران در مواجهه با خود رنجیده خاطر بودند با اظهار سخنان تحقیر آمیز در مورد ایرانیان سعی در عقده گشایی داشتند.

عبد بها با حقد و نفرتی که از ایرانیان دارد می نویسد:

"اگر ایرانیان گوش به نصیحت می دادند البتّه محفوظ می ماندند ولی اذن صاغیه نداشتند هر چه نصیحت کردیم به قساوت قلب مقابله کردند"

در عبارت فوق عبد بها ایرانیان را مردمی قسی القلب معرفی می کند چراکه حاضر نشدند تا از او و پدرش درمسیر خیانت به کشور تبعیت کنند.

عبد بها در کمال بی شرمی پس از اهانت به ایرانیان، رژیم غاصب صهیونیستی را تکریم می کند و می نویسد:

"قوّه ای که یهودیان هر چند ذلیل را پطرس اعظم و یوحنّا و بولس حواری نمود و سرور جمیع فرنگستان کرد، قوّه ای که اسرائیل ضعیف ذلیل را سلطنت سلیمانی بخشید. باری، چنین آفتاب درخشنده ای از افق ایران طلوع نمود و ایران هنوز در ظلمات اوهام"

 

 عبد بها در این سخنان با صراحت تمام ایران را منبع ظلمت  معرفی می کندو از هیچ تکریمی در قبال اسرائیل دریغ نمی ورزد. سخنان عبد بها نشان می دهد که وی دچار نوعی جنون نیز بوده است که از آن به نارسیسیم( اختلال روانی خود شفتگی) تعبیر می کنند.

عبدبها در اوج این اختلال روانی می نویسد:

" الیوم در هر اقلیمی اگر شخصی ایرانی را تعریف و توصیف خواهند، گویند این شخص از وطن بهاءالله است، فوراً عزیز و محترم گردد. اقلاً ایرانیان باید قدر این را بدانند. از انظار جهانیان افتاده بودند و از امم متوحّشه شمرده میشدند، حال چنین عزّت پایداری یافتند و چنین تاجی از گوهر شاهوار بر سر نهادند"

عبد بها در این نوشته نیز ایرانیان را وحشی خطاب می کند و با تعبیر امم متوحشه از ایشان یاد کرده است. او پدر خود را عامل عزت یافتن ایرانیان در سایر بلاد معرفی می کند در حالی که امروزه پس از گذشت بیش از صد سال از مرگ بها، وی در خود ایران نیز کاملا مجهول و ناشناس می باشد تا چه رسد به سایر بلاد.

عبد بها وقتی مشاهده کرد اینگونه ادعاهای وی موثر واقع نشد در نهایت سرشکستگی و حقارت نوشت:

"(ایرانیان) بلکه مست بادۀ غرور بودند که مائیم نژاد کیانیان، مائیم سلالۀ رستم دستان، بلکه نخواندند، لهذا نتیجۀ این جهالت حال حاضر شده است"

امروزه نیز بهائیان با تبعیت از سردمداران گمراهاشان مطیع و شیفته رژیم غاصب صهیونیستی و دشمنان ملت ایران می باشند. تشکیلات اداری بیت العدل بهائیان، گور سردمداران این فرقه، قبله و ارض قدس بهائیان همه و همه در مناطق تحت اشغال رژیم صهیونیستی یعنی اسرائیل می باشد که این امر از نهایت وابستگی بهائیان به رژیم غاصب صهیونیستی حکایت     می کند.

  

رهپویان هدایت: مـسـیـحـیـان تبشیری کتاب مقدس(تورات) را وحی خداوند و پایه و انگیزه صهیونیست بـودن خـود مـی دانـنـد. آن ها برای سربلندی و خوشامد قوم یهود و مخصوصا صهیونیست ها هر کاری که توان داشته باشند انجام می دهند برای نمونه مـهـم تـریـن اعـتـقـادات این فرقه که کاملا صهیونیست بودن مسیحیت تبشیری را نشان می دهد به قرار زیر است:

1. استقرار مجدد: الهیات مسیحیت تبشیری- صهیونیستی بر اساس بازگشت دوباره یهود به سرزمین موعود (فلسطین) بنا شده است. آنان معتقدند که خداوند این وعده را به ابراهیم، اسحاق، یعقوب و یوسف داده است و کلیسا باید در استقرار مجدد کمک کند:

(و بـگـوئیـد آن کـه اسـرائیـل را پـراکـنده ساخت، ایشان را جمع خواهد نمود)

مسیحیان صهیونیست تشکیل اسرائیل غاصب (در 1948) را تحقق پیش گویی های کتاب مقدس می دانند.

2. بـرگـزیـدگـی: پـیـروان این فرقه، یهودیان را قوم برگزیده خداوند می دانند و ارتباط منحصر به فردی بین خدا و آنان قائل اند.

3. بخش گرایی: مسیحیان صهیونیست، به بخش گرایی و وضع احکام دینی در هر دوره و عـصـر معتقدند. بر پایه این عقیده، خداوند جهان را از آغاز تا پایان بر اساس جدولی تـدبـیـر کـرده کـه بـه هـر دوره از آن یـک بـخـش گـفـتـه مـی شـود و اسـرائیـل نـقـش مـهـمـی در آخـریـن دوره بازی می کند، یعنی زمانی که دوباره به کشوری مستقل تبدیل می شود.

.4 تادیب و رستگاری در سالهای آوارگی یهود: طبق این عقیده، پراکنده ساختن مردم یهود در سراسر جهان که به قرون و سال های آوارگی معروف است، بر اساس تقدیر خداوند در طـول قـرون، تـادیـب کننده و رستگاری بخش بوده است تا آگاهی و بصیرت خداوندِ اسرائیل را به گوش ملتها برساند.

5. ابدی بودن مالکیت اسرائیل برای یهود: در بیانیه سومین کنگره پیروان این فرقه، اسـرائیـل بـر اساس پیمانی از سوی خداوند به عنوان ملک ابدی یهودیان به آنها اعطاء شده است .

6. پـیـمـان عـیـسـی مسیح(ع) برای بازگشت به جهان: عیسی مسیح پیمان بسته که به اورشلیم، اسرائیل و جهان بازگردد. اورشلیم شهر مقدس معتقدان به کتاب مقدس است.

7.  حـمـایـت مـسـیـحـیـان از یـهـودیـان: مـسـیـحـیـان بـایـد در مـقـابـل اشـکـال مـخـتـلف تـبـعیض و غرض ورزی بر ضد یهودیان و کشور آنها بایستند و فعالانه راحتی و دوستی آنها را طلب کنند.

8. اهـل نـجـات بـودن یـهـودیـان مـهـاجر: طبق نظر مسیحیان صهیونیست، یهودیان باید از سـراسـر جـهـان بـه فـلسـطـیـن مـهـاجـرت کـنـنـد و کـشـور اسـرائیـل در قـلمـرو رودخـانـه نـیـل تـا فـرات بـه وجـود آیـد و یـهـودیـانـی کـه بـه اسـرائیـل مـهـاجـرت مـی کـنـنـد، اهل نجات اند.

اینها تنها گوشه ای از مهمترین اعتقادات مسیحیت تبشیری برای نشان دادن پایبندی خود به اسرائیل غاصب است که در شماره بعد به نقد اجمالی آن خواهیم پرداخت.

ادامه دارد.

سردمداران فرقه ضاله بهائیت به هیچ عنوان به خدا یا دین باوری نداشتند و ادعاهای گزافی مانند دعوی الوهیت و خدایی که از آن ها سرزد این مطلب را کاملا تایید می کند. آن ها خود می دانستند که بر مسیر باطل قدم گذاشته اند  و این لفاظی هایی که می کنند جز مشتی خیالات و اوهام پوچ نیستند.

رهپویان هدایت: جدای از بی ایمانی، بی اخلاقی و گمراه کردن ساده لوحان از دیگر ویژگی های این مدعیان دروغین می توان به بی تابی و بی قراری آن ها در مشکلات اشاره کرد تا جایی که روی به کفرگویی می آوردند. عبد بها فرزندی داشت به نام حسین افندی که به شدت دلبسته وی بود.

عبد بها در توصیف فرزندش می گوید: "سه چهار ساله بود وقتی خواب بودم به آهستگی در رختخواب من میآمد کیفیتی داشت که به وصف نمی آید ." تعبیری که عبد بها در توصیف حسین افندی به کار برده است به هیچ عنوان مشخص نمی کند که قصد وی چه بوده است. (گویی و مبهم نویسی از ویژگی های سردمداران فرقه ضاله بهائیت تا به این واسطه پیروان ساده لوح متوجه عمق جهل و ضلالت آن ها نشوند)

پس از چندی حسین افندی در سن چهار سالگی از دنیا می رود و عبدبها دچار نوعی جنون و تشویش می شود و در جواب تسلی فردی که به او اظهار می دارد محزون مباشید خداوند کریم است می گوید: کریم کسی است که آنچه را بخشیده پس نگیرد پس چرا خدا حسین افندیم را پس گرفت؟

این واقعه و امثال آن پرده از چهره پلید سردمداران بهائیت بر می دارد و مشخص می کند که این طیف چون خود واقف به بطلان خویش هستند در هنگام بلایا تا چه حد آشفته و لئیم می گردند تا جایی که فراموش می کنند چه مدعیاتی داشته اند.

امروزه نیز بهائیان بر طبق همین مشی عبدبها زندگی می کنند و در نهایت نمک نشناسی اخبار جامعه ایران را  به اسرائیل و سایر کشورهای معارض مخابره می کنند تا از حمایت آن ها برخوردار گردند. در واقع از بهائیانی که سردمدار آن ها منکر کرم و جود خداوند است چگونه می توان انتظار داشت که با خلق خداوند از در دوستی و شفقت درآیند؟

گفتنی است آنچه آمد گوشه کوچکی از خیانت های بهائیان به شمار  می‌اید و مکنابع بسیاری هستند که اسناد بیی شماری در آن ها از وسعت خیانت این فرقه ضاله پرده برداری کرده و بطلان اعتقادات آن را به نمایش عموم گذاشته‌اند که بیان آن‌ها فصلی و مطلبی جداگانه را می‌طلبد.

با بررسی منابع و مطالعات انجام شده در کتاب های معتبر فرقه های تصوف، آموزهای مسیحیت تبشیری با فرقه های تصوف، از شباهت های یکسانی برخوردار است و بسیاری از عقاید مبنایی در هر دو فرقه مشاهده می شود.  

به گزارش رهپویان هدایت: یکی از اعتقادات مشترک بین فرقه های صوفیه و مسیحیان تبشیری ، باور به گناه نخستین از طرف حضرت آدم (علیه‌السلام) است . آنان اعتقاد دارند این گناه، به اراده‌ی خداوند بوده و حضرت آدم (علیه‌السلام) مجبور به انجام آن بوده است.

فرقه متصوفه معتقد است که خداوند انسان را گناه‌کار آفریده و گناه‌کاربودن، جزیی از وجود آدمی است و ارتکاب گناه نخستین توسط آدم نیز، به اراده و تقدیر خداوند بوده است.

ابوالقاسم قشیری از بزرگان فرقه صوفیه در کتاب لطایف الاشارات، در تفسیر آیه انّی جاعِلٌ فِی الأرض خلیفه» می گوید: همانا خداوند آن هنگام که گفت جانشینی در زمین قرار خواهم داد از سرانجام ورود آدم به بهشت خبر داد. از جمله، اقدام او به انجام کاری که موجب خروج او از بهشت می‌شود، چون زمانی که خبر داده است انسان را جانشین خود در زمین گردانیده است، ماندنش در بهشت چگونه ممکن خواهد بود؟

طبق این تفسیر پیش از اینکه حضرت آدم (علیه‌السلام) با مرتکب شدن کاری، سبب خروجش از بهشت گردد، خداوند متعال انجام آن گناه را اراده کرده بود.

 همچنین این فرقه در انجام گناه و ضروری بودن آن برای انسان تأکید دارد، چنان‌که میبدی در کشف الاسرار بر آمیختگی وجود انسان با گناه اشاره کرده و در این‌باره گفته: اگر گناه نمی‌کردید خداوند گروهی را می‌آفرید تا گناه کنند تا آن‌ها را بیامرزد.  
بنا به باور مسیحیت، حضرت آدم و فرزندان او در نتیجه خوردن میوه‌ی ممنوعه، مستحق مجازات دوری از حق‌تعالی شدند و حضرت عیسی (علیه‌السلام) با مصلوب شدن خود، غرامت و تاوان آن گناه و تمامی گناهان فرزندان آدم را می‌پردازد.

یکی از شخصیت های بزرگ کلیسای قدیم کاتولیک به نام آگوستین معتقد است که: انسان به خودی خود فاسد و شریر است و سراسر عالم وجود بالطبع ضایع و تباه می‌باشد و انسان محکوم است به ذنب ازلی یا معصیت جبلی که از پدرش میراث برده است.

 ژان کالوین از دانشمندان دوران تحول در مسیحیت در کتاب از شاهد قدسی تا شاهد بازاری می‌گوید: ارتکاب گناه از سوی آدم و هبوط وی نقشه و تدبیر خدا بود.  

این اعتقاد منحرفانه  مسیحیان و صوفیان نسبت به گناه نخستین، در نزد اسلام کاملاً مردود است و هیچ گونه دلیل و سندی دال بر حجیت و اعتباری این عقیده وجود ندارد. 

علامه طباطباییدر جلد اول تفسیر المیزان می فرماید: عامل اصلی خروج حضرت آدم (علیه‌السلام) و حوا از بهشت را، تناول از آن درخت ممنوعه و آشکارشدن عورت آن‌ها می‌داند. وی در این‌باره‌ می‌نویسد: حضرت آدم (علیه‌السلام) از ابتدا برای زندگی و موت در زمین خلق شده بود و ست او و حوا در بهشت، فقط برای آزمایش و آشکارشدن عورات آن‌ها و در نتیجه به زمین فرستاده شدن آن‌ها بوده است. علامه در ذیل آیه‌ی قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِیعًا .  سوره بقره آیه 38 فرمودیم همگی از بهشت فرود آیید، می‌گوید که تشریع دین، بعد از هبوط آدم است و قبل از دین، معصیت معنا ندارد، پس اصلاً معصیت و گناهی نبوده است تا آدم و فرزندانش گناه کنند، بلکه نهی از أکل شجره، یک خیرخواهی بوده است که اگر گوش نمی‌داد نتیجه‌اش را می‌برد.

این عقیده در کنار سایر شباهت دیگرشان، نمایانگر همسو بودن فرقه های مسیحیت تبشیری و تصوف با یکدیگر می باشد که در عقاید زیر بنایی و ریشه کاملا باهم یکسان بوده و به نظر می رسد هر دو فرقه از یک سر چشمه اصلی تغذیه می شوند و بر اساس یک برنامه مشخص فعالیت می کنند .

 

تـلاش امروز صـهـیونیستـها با ایجاد یک غده سرطانی در جهان اسلام و سوء استفاده از افسانه هولوکاست نمی تـوانـد اسـرائیـل و صـهیـونیست ها را نجات دهد؛ همان گونه که امام خمینی (ره ) فرمود: اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود.

نقد محتوایی

در شماره قبل به پاره ای مواردی اشاره کردیم که نشان دهنده  و به نوعی دلیل دلباختگی مسیحیت تبششیری به صهیونیسم بود.

 عرض شد که در شماره بعد به نقد اجمالی و جواب کوتاه آن خواهیم پرداخت و در واقع نقد اعتقاد مسیحیت صهیونیستی مجالی کافی می طلبد، امّا به اقتضای حجم مقاله ، بیان چند نکته ضروری است :

1. مـسـئله استقرار مجدد یهودیان در سرزمین موعود پیش تر با رهبری یوشع تحقق یافته اسـت. بـنـابـرایـن تـلاش های فعلی یک بحث انحرافی است. اگر به فرض بپذیریم خـداونـد چـنـیـن وعـده ای بـه یـهـود داده، در گـذشـتـه عـمـلی شـده اسـت نـه ایـنـکـه موکول به آخرامان شده باشد. کتاب مقدس خود بر این سخن گواه است :

پس یوشع تمامی زمین را بر حسب آنچه خداوند به موسی گفته بود گرفت و یوشع آن را بـه بـنی اسرائیل بر حسب فرقه ها و اسباط ایشان به ملکیت بخشید و زمین از جنگ آرام گرفت .

تـلاش امروز صـهـیونیستـها با ایجاد یک غده سرطانی در جهان اسلام و سوء استفاده از افسانه هولوکاست نمی تـوانـد اسـرائیـل و صـهیـونیست ها را نجات دهد؛ همان گونه که امام خمینی (ره ) فرمود: اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود.

2.بـرگزیدگی قوم یهود مربوط به زمانی است که آنان تحت رهبری موسی (ع )، به دسـتـورات خـداونـد عـمـل می کردند و در مقابل فرعون برخاستند، اما آنان قدر این نعمت را نـدانـسـتـنـد و بـا انحراف و گوساله پرستی (بت پرستی)، کشتن پیامبران و از حـدود و دستورات الهی خشم شدید خداوند علیه خود را برانگیختند تا جایی که به کینه توزترین دشمنان علیه مؤ منان تبدیل شدند. قرآن کریم می فرماید:

لَتَجِدَنَّ اءَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ اَّمَنُوا الْیَهُودَ  مائده : 82

بـنـابـرایـن آنـان نـه تـنـهـا قـوم بـرگـزیـده خـداونـد نـیـستند، بلکه با این همه ستم، منفورترین قوم در نزد حضرت حق هستند.

3. ایـنکه اسرائیل در جدول تدبیر خداوند صاحب نقش است، این نقش با توجه به عملکرد صـهـیـونـیـسـتـهـا اعـم از یـهـودی و مـسـیـحـی بـسـیـار مـنـفـی اسـت. اسـاسـا قـابـل تـصـور نیست که خداوندی که عادل است از یک کیان غاصب، نامشروع و ظالم برای اجرای هدف مقدس خود استفاده کند.

4. بـنـی اسـرائیـل با ظلم های وحشتناکی که در حق مردم خدا پرست فلسطین روا می دارند، نـشـان می دهند که آوارگی موجب تادیبشان نبوده است و نه تنها رستگار نشده اند، بلکه بر شقاوتشان افزوده شده است .

5. کـتـاب مـقـدس نـمی گوید که خدا سرزمین را به یهودیان داده است، می گوید خداوند سـرزمـیـن را بـه ثـمـره ابـراهـیـم (ع) نـویـد داده اسـت و ثـمـره حـضـرت ابـراهـیـم (ع) در حال حاضر مسلمانان اند که آیین او را همچون حج ابراهیمی به جا می آورند و نه یهودیان صهیونیست که بر نژاد پرستی و اخراج ناحق فلسطینیان از سرزمین اصلی خود و ترور انسانهای بی گناه تاکید می کنند و به تعبیر قرآن بدترین دشمن مؤ منان اند.

6. آری، بازگشت عیسی مسیح (ع )، به عنوان یاور و وزیر حضرت مهدی (عج ) در منابع اسلامی تایید شده است و آینده جهان متعلِّق به دین حقّ یعنی اسلام است :

وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ.

و دین حق [اسـلام] تا آن را بر هر چه دین اسـت، پیروز گرداند. هرچند مشرکان خوش نداشته باشند.

7. بـه دلیل ظـلم و ددمنشی حاکمان اسرائیل غاصب و پشتیبانان آنها در آمریکا، انگلیس و اروپا، اگـر مـؤ منان مـسیحی بـه یـهـودیـان و دولت اسرائیل کمک کنند، در ظلم آنها شریک اند و خشم خداوند را بر می انگیزند و البته باید آن بخش از کلیسا و مسیحیان که از اسرائیل حمایت کرده اند، توبه کنند.

پایان سخن این اسـت کـه انـسانهای مـخلص و مؤمن راستین، اهل نجات و رستگاری اند، نه افراد شرور، ظـالم و تروریـسـت هـمـچـون آریل شارون، قصابِ انسانهای بی گاه در اردوگاههای صبرا و شتیلا و همراهان و پشتیبانان او مانند جورج بوش پسر که در افغانستان و عـراق با کشتار مردم، ، اشغال و شکنجه ای قرون وسطایی روی تاریخ را سیاه کرده است !  

 

حضرت مریم به عنوان تنها مادر حضرت عیسی در میان مسیحیت و سایر ادیان شناخته می شود . مادر پیامبر مسیحیان، تا قرن ها مورد بی احترامی و بی توجهی  شدید قرار گرفته بود و بعضا در منابع تاریخی اهانت هایی هم دیده می شودو می خواهیم بدانیم چرا بعد از چهار قرن، مسیحیان دوباره خود را مم به رعایت شأنیت و قداست مریم مقدس کردند.

رهپویان هدایت: در میان مسیحیان این اعتقاد وجود دارد که ن بعدد از زایمان تا مدتی نجس هستند و نباید به آنها نزدیک شد .

در کتاب مقدس  بخش لوقا عبارت 28:11و 27 آمده است که : عیسی مسیح هیچ گاه نگفت که مریم مادر خداست یا باید مورد حرمت و احترام خاصّی قرار گیرد.‏ کتاب مقدّس اشاره‌ای نمی‌کند که مسیحیان باید او را بپرستند یا حرمت و احترامی خاص برایش قائل باشند.

مسیحیان در قرون اول مریم را پرستش نمی‌کردند و برای او حرمت و احترامی نیز قائل نبودند.‏ تاریخ‌نگاران علت امتناع از احترام به شخصیت حضرت مریم را اینگونه توجیه می کنند که مبادا تفکرات و پرستش الهه ای در میان مسیحیت رواج پیدا کند . بعد از گذشت چهار قرن از این تفکرات اشتباه ، اولین شواهد از تکریم و حرمت خاص به مریم در اواخر قرن چهارم میلادی  دیده می شود.‏ در اواخر قرن چهارم کلیسای کاتولیک دین رایج امپراتوری روم شد.‏

کلیسا برای مبارزه با بت پرستی مسیحی که رواج داشت، اعتقاد به تثلیث که کاملا بر خلاف  تعالیم کتاب مقدس می باشد را پذیرفت.

عقیده تثلیث،  اعضای کلیسا را بر آن داشت که چنین نتیجه‌گیری کنند که اگر عیسی خداست،‏ پس مریم باید مادر خدا باشد.‏ در سال ۴۳۱ میلادی شورای کلیسا در اِفِسُس به طور رسمی مریم را مادر خدا» اعلام کرد.‏ مریم‌پرستی،‏ پرستش افراط‌آمیز مریم پس از تشکیل این شورا در اِفِسُس رونق یافت.‏ همچنان که افرادی با اعتقادات بت‌پرستانه به کلیسا پیوستند،‏ تصاویر و اشکال مریم باکره به تدریج جایگزین الهه‌های باروری همچون آرتمیس (‏داینا،‏ برای رومیان)‏ و آیسیس شد.‏

در سال ۴۳۲ میلادی پاپ سیکستوس سوم فرمان داد تا کلیسایی در روم جهت تجلیل از مادر خدا» ساخته شود.‏ این کلیسا نزدیک معبدی ساخته شد که در گذشته جهت تجلیل از لوسینا الهه رومی الهه زایمان» بنا شده بود.‏ از نظر اندیشمندان مسیحی این اقدام  بعد از مسیحی شدن منطقه رم ، نمادی ماندگار از همانند کردن پرستش الهه مادر بت‌پرستان به پرستش مریم می باشد .

در تاریخ کلیسا، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودند حضرت مریم به عنوان، مادر خدا، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس  در مسیحیت قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح می نمود.

پس ازسپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان این عقیده را قبول ندارند.

 از زمان تولد حضرت عیسی نبی تا قرن چهارم ، شخصیت و منزلت حضرت مریم به عنوان مادر پیامبر مسیحیت، به دلیل عقاید افراطی و انحرافی مسحیان، اینگونه مورد اهانت و بی احترامی قرار می گیرد و بعد از گذشت چهار قرن به یکباره شخصیت این بانو را به جایگاهی بالاتر از حد تصور می رسانند. افراط وتفریط در اکثر عقاید مسیحیت به وفور دیده می شود که این مطلب هم نمونه ای از چالش های اعتقادی مسیحیت می باشد. 

آنچه در ادامه خواهید خواند داستانی از رحمت رهبر کبیر انقلاب اسلامی در خصوص تضییع حق نظام و   شدت عمل در  بازستانیدن حق مظلوم است

به گزارش رهپویان هدایت آیت الله حاج شیخ محمد مدنی (ناشر الاسلام گنابادی)در کتاب درخانقاه بیدخت چه می گذرد؟ ص164 جریان  عفو امام خمینی (ره) را نسبت به سلطان حسین تابنده این گونه تعریف می کنند:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آقای سلطان حسین تابنده نگران اعمال گذشته خود بود، و از پرونده ای که در دادسرای انقلاب اسلامی گناباد تشکیل شده بود نگران بود ، به همین جهت برادرش آقای نور علی تابنده که به نهضت آزادی و ملی گرایان پیوسته بود، در تهران تلاش کرد که پرونده برادر خود را مختومه نماید ؛ سرانجام نامه شورای عالی قضایی وبا امضای حجه الاسلام والمسلمین آقای مقتدایی مبنی بر آنکه آقای سلطان حسین تابنده مشمول عفو امام خمینی (ره) واقع شده است به گناباد رسید.
پس از انتشار این خبر در شهر ، جلسه جامعه ت گناباد تشکیل شد و تصمیم گرفته شد بنده به همراه حجه الاسلام و المسلمین آقای تقوی مسئول حوزه علمیه گناباد به طرف تهران حرکت کنیم، وقتی به تهران رسیدیم، به ملاقات حجه الاسلام و المسلمین مقتدایی رفته و از او سوال کردیم آیا عفو حضرت امام(رض) شامل حق الناس نیز می شود یا خیر؟ فرمود: خیر

آنگاه وقتی توضیح داده شد که آقای سلطان حسین و پدرانش حقوق زیادی از مردم تضییع نموده اند، ایشان دستور دادند که :
اولاً: کاروانسرای عمومی که توسط خانقاه بیدخت غصب شده ، باید تخلیه شود؛ که بحمدالله انجام شد و هم اکنون در اختیار اداره آموزش و پرورش گناباد بوده و به نام مدرسه فتح المبین فعالیت می کند.
ثانیاً: چون قنات بیدخت قبلاً هشت اینچ آب داشته است و پس از احداث قنات صالح آباد توسط صالح علیشاه به دو اینچ تقلیل یافته است، تحقیق کارشناسانه انجام شود ، و چنانچه ثابت شد که قنات صالح علیشاه ، باعث کم شدن آب بیدخت شده است ،باید ورثه صالح علیشاه تمام خسارت وارده بر مردم بیدخت را جبران نمایند.
ثالثاً: اراضی موات کلوت که ثبت شده خانقاه است ونیز کلیه اموال عمومی که توسط عمال خانقاه غصب شده است فباید برگشت داده شوند.
رابعاً: موقوفاتی که توسط خانقاه غاصبانه تصرف شده اند باید برگردانده شوند.
اگر ما بپذیریم و معتقد باشیم که  "الظاهر عنوان الباطن" و "از کوزه همان برون تراود که در اوست" در این صورت اعمال قطب خانقاه و حمایت های او از دولت طاغوت ، و حمایت طاغوتیان از او ، و نیز حق کشی ها و پایمال کردن حقوق مردم ، ظاهر هایی هستند که بیانگر باطن آقای قطب می باشند.
و این لاابالی گری و روحیه تساهل و تسامح و بی احتیاطی در مسائل شریعت ،نشان دهنده طریقت آنان است. و کسانی که در مسئله مهم "حق الناس" آنگونه بی موالات هستند، چگونه ادعای رهبری طریقت و هدایت و دستگیری از مردم را دارند؟! آیا چیزی غیر از آن است که همه طریقت ها و ادعا های صوفیانه و و سلسله ها و انتخاب پیشوند و پسوند "شاه" و "سلطان" برای خود راه هایی برای اغوای و گمراه کردن مردم ، و چپاول کردن اموال آنان ، واشباع حب ریاست طلبی خود میباشد؟؟!

 

در فرقه ضاله بهائیت زندگی آزاد برای پیروان معنا ندارد و آن ها همیشه توسط مهره های رده بالاتر تحت کنترل قرار می گیرند. کنترل محسوس و نامحسوس درون فرقه ای در بهائیت به این خاطر است که تشکیلات بهائی خوف فاش شدن اقدامات خود را دارد و از اینرو اگر کوچکترین احساس خطری از کسی نمایند سریعا وی را طرد می کنند.

رهپویان هدایت: آقای ایرج غلامی نجات یافته از فرقه ضاله بهائیت در این باره می گوید: کمیته صیانت به صورت نامحسوس، تمامی بهائیان را تحت نظر دارد. در ضیافت‌ها نیز همواره اعلام ‌می‌شود که یک گروه صیانت وجود دارد. این گروه به صورت نامحسوس، افراد را تحت نظر دارد تا اگر با فرد مشکوکی در ارتباط بود تشکیلات به سرعت از این مسئله آگاه شود؛ در واقع، هدف آنها این است که با معرفی این گروه، ترسی در دل اعضای فرقه ایجاد کنند.

تشکیلات به عنوان سازمانی اطلاعاتی عمل ‌می‌‌‌‌کند و افراد مجبورند در ضیافت‌های ۱۹ روزه شرکت کنند. اگر در ضیافت‌ها شرکت نکنند، مورد بازخواست قرار می‌گیرند. ‌این بازخواست‌ها در جلسات یا منزل فرد و همراه با رفتار بسیار تند صورت ‌می‌‌‌‌‌گیرد. به همین خاطر، فرد برای حفظ آبروی خود در میان دیگران و همسایگان، ناگزیر در جلسات شرکت ‌می‌‌‌‌‌کند.

افراد بازخواست‌کننده در تهران، پنج نفر و در شهرهای دیگر مانند مشهد، اصفهان و… سه نفر هستند. این سه نفر، فرد خطاکار را مورد بازخواست و بازجویی قرار ‌می‌‌‌‌‌دهند. این بازجویی به صورت سفت و سخت انجام ‌می‌گیرد. مجازات‌های در نظرگرفته‌ شده برای این افراد هم  بیشتر به صورت جریمه‌های نقدی است. اگر فرد، جنایت بزرگی انجام دهد که در اسلام، مجازات سنگسار دارد، در بهائیت با پرداخت  ۱۹مثقال طلا یا نقره مجازات ‌می‌‌‌‌‌شود؛ اساس این فرقه بر پول استوار است.

با توجه به اظهارات این نجات یافته از فرقه ضاله بهائیت و اسناد غیر قابل انکار دیگر، بهائیت با اتخاذ ساز و کاری تشکیلاتی می کوشد تا معدود اعضای خود را حفظ کند. تهدید و ارعاب برای حفظ اعضا از شیوه های رایج و مرسوم در بین فرقه ها می باشد آن دسته از فرقه ها مانند برخی شعبه های صوفیه که فاقد سیستم تشکیلاتی وسیعی هستند با موهومات و تخیلات مرید را از جدا شدن از فرقه می ترسانند و فرقه هایی مانند بهائیت جدای از اینگونه اقدامات روانی، عملا نیز افراد را تحت فشار قرار می دهند و از جنبه فیزیکی نیز وارد عمل می شوند.

 

 

انجمن رهپویان هدایت:ا ز دل نرود اگر چه از دیده برفت

 

 حضرت علی (ع) لباس خود را وصله می زد و جامه وصله دار می پوشید و می فرمود:یخشع له القلب و تذل به النفس و یقتدی به المؤمنون: (جامه کهنه قلب را خاشع کند و نفس را خوار میکند و مؤمنان بدان اقتدا کنند.

امام خمینی (ره) نیز با شناخت جامع و کامل راه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، در مبحث ساده زیستی هم به مانند اولیاء خداوند عمل نموده و زندگی بسیار ساده و بدور از تجمل را چه در دوران تبعید و چه در دوران ولایت و حکومت خود به یادگار گذاشتند.

رهبر کبیر انقلاب به معنای واقعی کلمه زاهد بودند، ولی سعی می کردند ظاهرشان این صفت را نشان ندهد و ظواهر را به گونه ای مهیا می کردند که اصلاً زهد ایشان بروز نکند. امام زاهدی بود که نشان می داد زاهد نیست.

هنگام ورود امام (ره) به نجف منزلی دو اطاقه برای ایشان تهیه شد که یکی از اطاق ها برای امام (ره) اختصاص یافت. . حضرت امام (ره) به مدت ۱۵ سال در این خانه اجاره ای مانند سایر طلاب معمولی زندگی کرد. بارها نزدیکان خواستند یک کولر برای یکی از اتاق ها نصب کنند، اما امام (ره) با لحن شدید فرمود: "شما دست به یکی کردید تا مرا جهنمی کنید." و مانع از این کار شدند. تا اینکه پس از چند سال، دیگر به اصرار زیاد برخی اعاظم قبول کردند یک پنکه در آن گذاشته شود.
در همان فضا اتاق بیرونی حضرت امام (ره) با زیلوهای فرسوده پوشیده شده بود. یک وقت برخی نزدیکان عرض می کنند: "این ها مناسب منزل شما نیست اجازه بدهید آنها را تعویض کنیم." امام(ره) در جواب می فرماید: "مگر منزل صدر اعظم است؟!" و اجازه تعویض نمی دهند.1

ایشان حتی در موارد بسیار ریز نیز دقت نظر و حساسیتی بسیار زیبا و عجیب داشتند. امام خمینی(ره) درمورد اسراف نکردن، خیلی تاکید می کردند و به عنوان نمونه می گفتند: یک دانه دستمال کاغذی را اگر می شود علاوه بر یک بار، دوباره مصرف کرد، دور نیندازید ویا لیوان آب را تا حدی پر کنید که می خواهید بخورید.2

ایشان بارها به افرادی که در دفتر هستند، به طورخیلی جدی اخطار فرموده اند که راضی نیستم از تلفن های دفتر برای کارهای شخصی تان استفاده کنید. در منزل امام(ره) حتی یک چراغ اضافه، روشن نمی ماند. بعضی مواقع امام(ره) وقتی که مشغول ملاقات با شخصیت ها و افراد بودند و به طور اتفاقی متوجه می شدند که مثلا چراغ دستشویی بی جهت روشن است، بدون آنکه به دیگران امر کنند خودشان بلند می شدند و آن را خاموش می کردند و یا در موقع وضو، یک قطره آب اضافی مصرف نمی کنند و حتی فاصله بین شستشوی دست راست و چپ، شیر آب را می بندند.3

     پروفسور مونتی فرانسوی می گوید: بیشتر از هر چیز زندگی ساده امام، مرا مجذوب خود کرد. امام در پاریس در یک خانه کوچک زندگی می کرد که دو اتاق بیشتر نداشت. یکی از اتاق ها، اتاق خواب و دیگری اتاق کار و ملاقاتهای ایشان بود. در زندگی ایشان، اشیای گرانبهایی دیده نمی شد. غذای ایشان هم بسیار ساده بود و جایی هم که در آن نماز می خواند هم بسیار ساده بود.

پی نوشت ها:

1.      خاطرات آیت الله مسلم ملکوتی، چاپ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صفحه ۱۸5

2.      یکی از نوه های امام (ره) از کتاببرداشت هایی از سیره امام خمینی»ج2،ص109

3.      حجت الاسلام انصاری کرمانیاز کتاببرداشت هایی از سیره امام خمینی»ج2ـ ص111

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آنچه در ادامه خواهید خواند داستانی از رحمت رهبر کبیر انقلاب اسلامی در خصوص تضییع حق نظام و   شدت عمل در  بازستانیدن حق مظلوم است

به گزارش رهپویان هدایت آیت الله حاج شیخ محمد مدنی (ناشر الاسلام گنابادی)در کتاب درخانقاه بیدخت چه می گذرد؟ ص164 جریان  عفو امام خمینی (ره) را نسبت به سلطان حسین تابنده این گونه تعریف می کنند:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آقای سلطان حسین تابنده نگران اعمال گذشته خود بود، و از پرونده ای که در دادسرای انقلاب اسلامی گناباد تشکیل شده بود نگران بود ، به همین جهت برادرش آقای نور علی تابنده که به نهضت آزادی و ملی گرایان پیوسته بود، در تهران تلاش کرد که پرونده برادر خود را مختومه نماید ؛ سرانجام نامه شورای عالی قضایی وبا امضای حجه الاسلام والمسلمین آقای مقتدایی مبنی بر آنکه آقای سلطان حسین تابنده مشمول عفو امام خمینی (ره) واقع شده است به گناباد رسید.
پس از انتشار این خبر در شهر ، جلسه جامعه ت گناباد تشکیل شد و تصمیم گرفته شد بنده به همراه حجه الاسلام و المسلمین آقای تقوی مسئول حوزه علمیه گناباد به طرف تهران حرکت کنیم، وقتی به تهران رسیدیم، به ملاقات حجه الاسلام و المسلمین مقتدایی رفته و از او سوال کردیم آیا عفو حضرت امام(رض) شامل حق الناس نیز می شود یا خیر؟ فرمود: خیر

آنگاه وقتی توضیح داده شد که آقای سلطان حسین و پدرانش حقوق زیادی از مردم تضییع نموده اند، ایشان دستور دادند که :
اولاً: کاروانسرای عمومی که توسط خانقاه بیدخت غصب شده ، باید تخلیه شود؛ که بحمدالله انجام شد و هم اکنون در اختیار اداره آموزش و پرورش گناباد بوده و به نام مدرسه فتح المبین فعالیت می کند.
ثانیاً: چون قنات بیدخت قبلاً هشت اینچ آب داشته است و پس از احداث قنات صالح آباد توسط صالح علیشاه به دو اینچ تقلیل یافته است، تحقیق کارشناسانه انجام شود ، و چنانچه ثابت شد که قنات صالح علیشاه ، باعث کم شدن آب بیدخت شده است ،باید ورثه صالح علیشاه تمام خسارت وارده بر مردم بیدخت را جبران نمایند.
ثالثاً: اراضی موات کلوت که ثبت شده خانقاه است ونیز کلیه اموال عمومی که توسط عمال خانقاه غصب شده است فباید برگشت داده شوند.
رابعاً: موقوفاتی که توسط خانقاه غاصبانه تصرف شده اند باید برگردانده شوند.
اگر ما بپذیریم و معتقد باشیم که  "الظاهر عنوان الباطن" و "از کوزه همان برون تراود که در اوست" در این صورت اعمال قطب خانقاه و حمایت های او از دولت طاغوت ، و حمایت طاغوتیان از او ، و نیز حق کشی ها و پایمال کردن حقوق مردم ، ظاهر هایی هستند که بیانگر باطن آقای قطب می باشند.
و این لاابالی گری و روحیه تساهل و تسامح و بی احتیاطی در مسائل شریعت ،نشان دهنده طریقت آنان است. و کسانی که در مسئله مهم "حق الناس" آنگونه بی موالات هستند، چگونه ادعای رهبری طریقت و هدایت و دستگیری از مردم را دارند؟! آیا چیزی غیر از آن است که همه طریقت ها و ادعا های صوفیانه و و سلسله ها و انتخاب پیشوند و پسوند "شاه" و "سلطان" برای خود راه هایی برای اغوای و گمراه کردن مردم ، و چپاول کردن اموال آنان ، واشباع حب ریاست طلبی خود میباشد؟؟!

 

 

مطالعه جزوات مرتبط با کلیساهای خانگی، پایش شبکه‌های ماهواره‌ای فرقه مسیحیت صهیونیستی و بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد، افرادی که به کلیساهای غیرقانونی خانگی تردد داشته‌ یا دارند، حداقل یکی از مشکلات اجتماعی چون: میل به فردگرایی، طلاق، عدم گذشت و ایثار و . در انتظار آنان خواهد بود. 

به گزارش انجمن رهپویان هدایت، صرف‌نظر از غیرقانونی بودن راه‌اندازی کلیساهای خانگی در ایران- و با وجود آموزش مسائل حفاظتی که به سرکردگان آنها داده می‌شود-، مشکلات فردی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی و . که برای اعضای آنها به‌وجود می‌آید،‌ بسیار خطرناک و در مواردی غیر قابل جبران است.

مسائل حفاظتی مبتنی بر آموزش‌هایی مانند: نحوه حضور در جلسات بدون حساسیت‌زایی همسایگان، اختصاص اسامی مستعار برای اعضا و مواردی از این قبیل بوده که موسسین به‌خوبی آنها را فرا گرفته و به دیگران نیز انتقال می‌دهند.

تشویق به فرار از خانه، رواج طلاق‌های توافقی، مشکلات عاطفی، انزوا، اعتیاد و . تنها بخشی از معضلاتی است که پیوستگان به این گروهک‌ها، با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

هرچند عده‌ای در سودای زندگی در خارج از کشور و یا رهایی از مشکلاتی که در زندگی آنها وجود دارد و یا با اهدافی مشابه، پا به این کلیساهای مخفی و غیرقانونی می‌گذارند، ‌اما با توجه به حاکم بودن رویکرد غیردینی در این خانه‌ها،-که هویت واقعی آن را تشکیل می‌دهد-، فرد در آینده،  احساس پوچی، کم حوصلگی و بی‌هدفی می‌کند.

ارتباطات بی‌قید و بدون حصر، شاید هدف بخشی از جذب‌شدگان به این گروهک‌های غیرقانونی باشد که همین انگیزه و دسترسی‌های بعدی که ایجاد می‌شود، با گذشت زمان ضربات مهلکی را به اساس و بنیان خانواده وارد خواهد کرد. 

چنان که کاربری در شبکه اجتماعی فیس بوک نوشته است که شوهر دوست او به‌دلیل رفت‌و‌آمد به یک کلیسای خانگی در کرج و ارتباط با یک دختر جوان در آن مکان، کم‌کم  اخلاقش تغییر کرده و آن دو در آستانه طلاق قرار گرفته‌اند.

تصویر نظر یکی از کاربران شبکه اجتماعی

باید افزود یکی از عوامل اصلی طلاق، "مسئولیت‌گریزی" و "فردگرایی" است که اتفاقا پیوستن به فرقه‌ها و گروهک‌های زیرزمینی و مخفی، موجب تقویت و درونی شدن این مولفه‌های غلط و در نتیجه عدم تمایل اشخاص به ازدواج و افزایش طلاق بین زوجین خواهد شد.

"تقلید کورکورانه از فرهنگ غرب" که در نتیجه تهاجم فرهنگی، عاید فرد مستحیل در این فرهنگ می‌شود، از دیگر عوامل تاثیرگذار بر جدایی زوجین به‌شمار می‌رود که شبکه‌های ماهواره‌ای مسیحی و جزوات آموزشی کلیساهای خانگی، به طرز شگفت‌انگیزی در صدد نفوذ دادن فرهنگ بی‌بند و بار غرب در جوامع ریشه‌داری چون ایران هستند.

تحقیقات نشان داده که یکی از موارد تاثیرگذار بر طلاق،‌ مساله "افت اخلاقی" است. با توجه به وجود آزادی‌های غیرمسئولانه در کلیساهای خانگی و رابطه‌های غیراخلاقی و خارج از عرفی که برقرار می‌شود، اخلاق خود به خود رنگ باخته و در نتیجه عدم رغبت به ازدواج و جدایی زوج‌ها از یکدیگر، چندان دور از ذهن نیست.

بنا بر این گزارش، چند سالی است که تکیه بر ایجاد، گسترش و تجهیز کلیساهای خانگی، به‌صورت روزافزونی جزء برنامه‌های اصلی فرقه مسیحیت صهیونیستی قرار گرفته است.

سران و گردانندگان این فرقه، وقتی به خوبی دریافتند، جمع‌کردن و اداره یک گروه در قالب یک کلیسای ساختمانی و قانونی، کاری بسیار مشکل و در مواردی غیر ممکن است، به این شیوه از گردهمایی روی آوردند.

خاطرنشان می‌کند، این ساختار در اغلب کشورهای مقصد برای گسترش فرقه مسیحیت صهیونیستی، غیرقانونی بوده و تجمعاتی نپذیرفتنی برای اکثر جوامع مقید به سنن و آداب دینی، خصوصا شرقی به‌حساب می‌آید.

در ایران، اما تلاش معناداری در این راستا صورت گرفته است. کلیسای غیرقانونی جماعت ربانی که خود مجوزهای لازم برای احداث و فعالیت را اخذ نکرده بود، یکی از پشتیبانان اصلی راه‌اندازی و تجهیز این گروهک‌ها بوده است.

کشیشان و شبانان فرقه جماعت ربانی خود رئیس کلیساهای خانگی بوده‌اند. جزوات،‌ الواح فشرده، ‌منابع مالی و . با واسطه و نقاب این فرقه، برای این گروه از کلیساهای غیرقانونی تامین می‌شد.

 جزواتی با شمارگان بالا در فهرست انتشارات این فرقه وجود داشت که به‌صورت آشکار و در عین حال گسترده، ‌دستورالعمل و بخشنامه برای تاسیس، مدیریت کلیساهای خانگی و آموزش نکات امنیتی لازم بود.

علاوه بر این، شبکه‌های ماهواره‌ای وابسته به فرقه مسیحیت صهیونیستی نیز رویکردی برنامه محور به این مقوله دارند. از شبکه‌های فعال در این بخش، می‌توان از شبکه "محبت" نام برد که با سردمداری "ساسان توسلی" برنامه‌ای با عنوان "خانه ما، کلیسای ما" را تولید و پخش می‌کند که در واقع آموزش از راه دور برای قانون‌شکنان این حوزه، به‌شمار می‌رود.

در خاتمه باید خاطر نشان کرد، همان‌گونه که خانه‌های تیمی منافقین در ابتدای پیروزی انقلاب، نتوانست آن شعارهای به ظاهر زیبا و ایدئولوژی‌های التقاطی منافقین را به منصه ظهور و عمل برساند و تباهی، عاقبت پیوستگان به آن فرقه بود، گروهک‌های زیرزمینی که با عنوان کلیسای خانگی فعالیت می‌کنند نیز، نه تنها ضامن سعادت اشخاص نیستند، بلکه شقاوت و پشیمانی در انتظار فریب‌خوردگان است. 

اصطلاحی که در دهه هاى اخیر رواج پیدا کرده و متاسفانه هر شخصی می تواند از آن دم بزند اصطلاح معنویت» است. برخى عصر جدید را عصر معنویت» نامیده و معتقدند: با توجه به عصر مدرنیته، اگر بشر به دامن معنویت نگراید به نابودى کشیده مى شود. معنویت» به دو معناى معنویت الهى ـ دینى» و معنویت سکولار» به کار مى رود.

معنویت الهى ـ دینى» همان عرفانى است که به دنبال ایجاد احساس آرامش و رسیدن سالک به قرب الهى و دست یابى به نفس مطمئنه است؛ ولى شبه معنویت هاى سکولار تنها درصدد نجات انسان از بحران هاى روحى و روانى و دست یابى به آرامش نسبى دنیوى براى انسان هستند و به هیچ وجه، سلوک براى رسیدن به مقام توحید را دنبال نمى کنند.

معنویت در غرب، عموما از همین نوع شبه معنویت هاى سکولار و متناسب با جهان بینى و ایدئولوژى لیبرالیستى است. برخى معنویت هاى کهن تر شرقى همچون بودیسم و هندویسم یا معنویت هاى با خاستگاه غربى، اعم از اروپایى و آمریکایى و سرخ پوستى، همگى مبتنى بر مبانى سکولار غرب هستند. معنویت گراهاى جدید لازمه معنویت را اعتقاد به خدا نمى دانند، چه رسد به دین خدا.

برخى ادعا کرده اند: زندگى معنوى به معناى داشتن نگرشى است که به انسان آرامش، شادى و امید بدهد و بدین روى، تلازمى میان معنویت و دیانت وجود ندارد.

 معنویت دینى غیر از معنویت سکولار است و حیات انسان را محدود و محصور به حیات دنیا نمى داند. زندگى اصلى او را در جایى دیگر دانسته و همه زندگى دنیا با همه شادى ها و بیم ها و امیدهایش را صرفا به منزله گذرگاه و پلى براى وصول به حیات حقیقى مى داند، و از نگاه اسلام، معنویت منهاى خدا معنا و جایگاهى ندارد.

گفتنی است در یک دسته بندى کلى، مى توان فرقه هاى معنوى و عرفانى جعلی را به سه دسته تقسیم کرد:

1. شبه عرفان هایى که مدعى دین جدیدى هستند؛ مثل ساى بابا»، رام اللّه»، اوشو»، اکنکار»، ذن بودیسم»؛
2. شبه عرفان هاى غیردینى؛ مثل عرفان ساحرى یا عرفان جادو، پائولو کوئیلو، کارلوس کاستاندا، تولتک شمنیزم»؛
3. شبه عرفان هایى که منشأ دینى دارند؛ مثل فرقه هاى خانقاهى و صوفى، شاهدان یهوه، که زیرشاخه مسیحیت هستند و عرفان قبالا یا کبالا»، که عرفان یهودى است، شبه عرفان هاى یوگاناندا»، دالایى لاما» و کریشنا مورتى» نیز این از قسم به شمار مى روند که بررسی هر یک نشان می دهد معنویت راستین در آنها حلقه گم شده ای است.

انجمن رهپویان هدایت: از جمله مسائلی که راست مسیحی (اوانجلیست) دائما درباره آن هشدار می‌دهد، خطری است که جهان مسیحیت و رستگاری را تهدید می‌کند و از دیدگاه آنها این خطر همان اسلام است. بدین جهت آنها در برابر اسلام و کشورهای اسلامی موضع‌گیری می‌کنند، حال این موضع‌گیری یا مستقیم است و یا تلویحی به آن اشاره می‌کند.

پیروان فرقه انجیلی که در واقع جریان اصلی نهضت راست مسیحی را تشکیل می دهند بر این باورند که اسلام و مسیحیت نقاط اشتراک بسیار اندکی با یکدیگر دارند. بر اساس نظرسنجی موسسه "پیو فورم" که در سال ۲۰۰۱ و در پی حوادث ۱۱ سپتامبر انجام گرفت ۶۲ درصد انجیلی‌ها اعتقاد داشتند که دین آنها بسیار متفاوت از دین اسلام است. همچنین بر اساس نظرسنجی سال ۲۰۰۳موسسه "بیلیف نت" از میان رهبران انجیلی، ۷۷ درصد آنها نگاهی منفی نسبت به اسلام داشتند. در این میان ۷۰ درصد بر این باور بودند که اسلام دین خشونت است. اما نکته جالب توجه آنکه ۹۳ درصد آنها اعتقاد داشتند که در عین حال باید از مسلمانان در جامعه آمریکا استقبال کرد و حقوق‌شان را محترم شمرد.

این در حالی است که این نگاه در میان غیر انجیلی‌ها، ۴۴ درصد بود. این دیدگاه که مبتنی است بر محکومیت اسلام از یک طرف و پذیرفتن مسلمانان در جامعه از طرف دیگر نشان دهنده آن است که نگاه منفی آنان ریشه در مباحث عقیدتی و نه نژادی و ملی‌گرایی دارد. به عبارت دیگر آنها مخالف اصل دین اسلام و آموزه های آن هستند.

بر اساس همین رویکرد بود که پس از مطرح شدن نظریه برخورد تمدن‌ها توسط هانتینگتون، عده‌ای سراغ "تهدید سبز" اسلامی رفتند و آن را جایگزین "تهدید سرخ" شوروی گردانیدند. امروزه نیز مرکز ثقل تهدیدات جغرافیایی تغییر یافته و به سمت جنوب غرب آسیا و شمال آفریقا انتقال یافته است.

اوانجلیست‌ها اسلام را دروغ می‌پندارند و مسلمانان را متدین به دین الهی نمی‌دانند و معتقدند که فقط مسیحیان و یهودیان متدین به دین الهی هستند. البته یهودیان را تا زمان ظهور عیسی مسیح بر دین الهی می‌دانند و معتقدند که پس از ظهور، فقط مسیحیان بر دین الهی هستند. به طور مثال می‌توان گفت که جان اشکرافت وزیر دادگستری دولت بوش که از بنیادگرایان پروتستانی است و در دانشگاه باب جونز کالیفرنیای جنوبی تدریس می‌کرده است، می‌گوید که مسلمانان ضد مسیح هستند و باید در نبرد آرماگدون آنها را نابود کرد.

پت رابرتسون یکی دیگر از رهبران راست مسیحی گفته است که اسلام  را یک مذهب صلح طلب نمی‌داند. به این ترتیب اوانجلیست‌ها معتقدند که آمریکا باید فرهنگ منطقه‌ای را بر اساس الگوهای غربی اصلاح کند و این اصلاح باید با استفاده از روش‌های میلیتاریستی و تغییر حکومت‌ها و استفاده توامان از ارتش و ت باشد. برای درک این نوع نگاه تنها کافی است حادثه 11 سپتامبر را به عنوان یک شاخص در نظر گرفته و نوع برخورد جریان راست مسیحی با اسلام را قبل و پس از این رویداد برررسی کنیم.

در واقع حوادث ماه سپتامبر ۲۰۰۱ نقطه عطفی در شکل دهی نگاه حامیان این نهضت نسبت به اسلام محسوب می‌شود. تا پیش از حوادث ۱۱ سپتامبر و در واقع بطور خاص در دهه ۱۹۹۰، بیشتر کتاب‌ها و مقالات این طیف در قالب تبلیغ مسیحیت و انجیلی کردن جهان نوشته می‌شد. بطور خاص آنها بیشتر بر دو نکته تاکید می‌کردند؛ اول، نقد تعالیم و آموزه‌های اسلام که در تقابل با آنچه مسیحیت مرسوم ادعا دارد (مثل تثلیث، جایگاه و سرشت حضرت مسیح و .) دوم، تاکید بر این مساله که خدایی که مسلمانان می‌پرستند همان خدایی است که در عهد عتیق و عهد جدید معرفی شده و مسیحیان و یهودیان می پرستند. در واقع در این دوران کمتر بحثی از تروریسم و خشونت در اسلام بود.

اما پس از ۱۱ سپتامبر جهت‌گیری کتاب‌ها و مقالات تغییر کرد. در این دوره شاهد تمرکز بر دو نکته می باشیم. اول آنکه سرشت و ماهیت اسلام ذاتا خشن است و حوادث ۱۱ سپتامبر آن را به همه نشان داد. اما نکته دوم و مهمتر آنکه خدایی که اسلام معرفی می کند و مسلمانان می پرستند اساساً متفاوت است از آنچه مسیحیت و یهودیت ترسیم می‌کنند و پیروانشان می‌پرستند.

این موضع‌گیری خصمانه در حالی است که اسلام با پیشرفت چشمگیر خود به خصوص در میان قشر تحصیل‌کرده و روشنفکر غربی، مانع بزرگی بر سر راه مسیحیت به خصوص پروتستانیزم به وجود آورد. گسترش اسلام در کشورهای غربی محدود به روشنفکران و تحصیل کرده‌ها نیست و به خصوص در میان ورزشکاران هم به جایگاه مهمی رسیده است.

باید افزود که این رویکرد و نظرگاه خصمانه اوانجلیست‌ها نسبت به ایران بسیار بیشتر است. جریان راست مسیحی از اسلام ی و جمهوری اسلامی ایران به عنوان نماینده اسلام واهمه دارند و حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه و وارد نمودن فشارهای مستمر بر ایران را برای دولت آمریکا تجویز می‌کنند.

موضع‌گیری‌هایی که از راست مسیحی در برابر ایران وجود دارد، زیاد نیست و بیشتر حرف‌هایی است که توسط رجال ی آمریکا بیان می‌شود و باید در ایدئولوژی راست مسیحی  جستجو کرد تا ت آنها و اعتقاد آنها درباره ایران آشکار گردد.

جلوه بارز این موضع‌گیری‌ها در رد موجودیت اشغالگران صهیونیست توسط نظام جمهوری اسلامی است. چرا که اسرائیل به نفس راست مسیحی بسته است و هرگونه اختلال در کار اسرائیل به منزله اختلال در طی مسیر راست مسیحی به سوی اهداف آخر امانی‌اش می‌باشد. بنابراین برای آنها مهم است که ایران نه تنها با اسرائیل تعامل نکرد و موجودیت آن را نپذیرفت که به تبعیت از فرمایشات حضرت امام(ره) سخن از نابودی کامل آن به میان آورد.

اما مهم‌ترین موضع‌گیری نظام مسیحیت انجیلی آمریکا در قبال ایران این است که ایران کشوری اسلامی است و پس از انقلاب اسلامی منافع جهان و مخصوصا کشورهای حاشیه خلیج فارس را تهدید می‌کند؛ لذا نظام ایران باید تغییر یابد و مادامی که بر همین اصول پایبند باشد تروریست است؛ چون مسلمان است و از آنجا که تروریست است پس به دنبال دستیابی به سلاح‌های کشتار جمعی است. لذا حق دستیابی به انرژی اتمی را هم ندارد.

بر پایه همین نگاه همزمان با طرح حمله به عراق، امنیت ملی آمریکا و دولت این کشور، طرح تغییر نظام در ایران را نیز بررسی می‌کردند. مایکل لدین که از وی به عنوان مغز متفکر و محور اصلی دیدگاه های محافظه‌کارانه در دوران معاصر یاد می‌شود و از برجسته‌ترین حامیان تغییر نظام در ایران است، در نشریه نشنال ریویو آنلاین

[1] صریحا اعلام کرد که اکثر مقامات پنتاگون رویارویی با ایران را بر تلاش برای ایجاد انقلاب دموکراتیک در ایران ترجیح می‌دهند.

در اوایل سال 2002 میلادی لدین به همراه موریس آمیتای، از مدیران سابق آیپاک

[2] (کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل) موسسه‌ای تحت عنوان " ائتلاف برای دموکراسی در ایران" را بنیاد نهادند که هدف از تشکیل آن جلب حمایت کنگره و دولت از پروژه تغییر نظام در ایران بود. این موسسه و آیپاک تمامی تلاش خود را در مجلس سنا برای تصویب قطعنامه‌هایی علیه ایران و تحریم‌های اقتصادی و حمایت از گروه‌های ضد انقلاب  به کار گرفتند.

گفتنی است بخش دیگری از راهبرد جریان راست مسیحی برای تغییر نظام در ایران در خلال تلاش آنها جهت تغییر دین و مسیحی سازی ایرانیان قابل پیگری است. به دیگر سخن اونجلیست‌ها که سال‌های متمادی در کشور فعالیت داشتند و همراهی حکومت‌های وقت بسیار خوشایند آنها بود، پس از پیروزی انقلاب با وضعیت خاص مواجه شده و دیواری عظیم در برابر فعالیت‌های تبشیری خود دیدند.

به این دلیل همنوا با نظام‌های ی دولت‌های متبوع خود گسترش زیرزمینی فعالیت‌ها را در دستور کار خود قرار دادند. از جمله آنها تجهیز کلیساهای خانگی و  پیرو سازی است. امری که اگرچه در ظاهر شاید چندان جلب توجه نکند، اما بررسی کنه آن حقیقتی را نشان می‌دهد که جریان‌های وابسته به راست مسیحی از بازگویی آن امتناع دارند.

حقیقت فوق تربیت نیروی پیاده دشمن در ذیل مسیحی‌سازی مسلمانان ایرانی است. موضوعی که بررسی و مداقه کامل در آن می‌تواند ماهیت جریان راست مسیحی در کشور را آشکار سازد.

 

 پیشگویی های هال لیندسی به عنوان یکى از مبلغان معروف تبشیری و استاد برجسته  تعالیم انجیل در ایالات متحده آمریکا  سراسر رنگ و بوی خشونت دارد . وى در آمریکا با لقب  پدر مکتب اعتقاد به تحقق پیشگوییهاى انجیل معروف است.

رهپویان هدایت: لیندسى صاحب شبکه سخن پراکنى تثلیث»، ماهنامه شرح وقایع آخرامان»و فصلنامه شماره مع» است و بیش از بیست کتاب در تفسیر پیشگوییهاى انجیل تألیف کرده که محور این کتابها، آغاز جنگ نهایى آرمگدون در فلسطین و ظهور دوباره مسیح در آغاز هزاره سوم است. 

کتابهاى معروف وى در این موضوعات را در زیر می بینیم:

1: شماره مع جنگ نهایى آرمگدون، چاپ سال 1983

2: زمین؛ سیاره بزرگ گذشته، چاپ 1970

3: جنگ براى بیت المقدس، چاپ 2001

هال لیندسی در کتاب خود یعنی "شهر خدا"  که آنرا در کانال تلویزیونی اوانجلیست ها می خواند، هیچ نشانی برای رحمت عیسی مسیح قائل نیست، خصوصا وقتی که این عبارات را بیان می کرد :

همه شهرهای جهان در جنگ هسته ای آخرامان ویران خواهند شد ، تصورش را بکنید. مسیح زمین را ویران خواهد کرد و مردمانش را خواهد سوزاند. هنگامی که جنگ بزرگ آخرامان به چنان نقطه اوجی رسید که تقریبا تمامی آدمیان کشته شدند ، عظیم ترین لحظه فرا می رسد و مسیح با نجات دادن مومنان باقیمانده ، نوع بشر را از نابودی کامل نجات خواهد داد
هال لیندسی ادامه می دهد :".پس از نبرد آرماگدون ، تنها 144000 یهودی زنده خواهند ماند و همه آنها چه مرد ، چه زن و چه کودک در برابر مسیح سجده خواهند کرد و به عنوان مسیحیان نوآیین ، همگی خود به تبلیغ کلام مسیح خواهند پرداخت"

او همچنین در کتاب "دنیای نوینی فرا می رسد" می نویسد :".فکرش را بکنید ، دستکم 200 میلیون سرباز از مشرق زمین با میلیون ها سرباز بیشتر از مغرب زمین، در زیر رهبری دجال (آنتی کرایست یا ضد مسیح) متحد می شوند. عیسی مسیح نخست کسانی را که شهر او، اورشلیم را غارت کرده اند ، تار و مار خواهد کرد؛ سپس از ارتشهایی را که در دره مجدو یا آرمگدون جمع شده اند، به هلاکت خواهد رسانید.

تعجبی ندارد اگر تا فاصله 200 مایلی اورشلیم ، خون تا دهنه اسبان بایستد. همه این دره با آلات و وسایل جنگی ، حیوانات و جسدهای آدمیان و با خون، پرخواهد شد!"

 با نگاهی به پیش گویی های این مبلغ معروف و سرشناس در میان مسیحیان تبشیری، جز مفاهیمی مانند غارت، جنگ ، خون  در ذهن تداعی هیچ موضوع مثبتی در ذهن تداعی نمی شود حال چگونه به این باور برسیم که مسیحیت تبشیری نماد صلح و امنیت برای بشریت می تواند باشد؟

آیا این گونه افراد  با این تفکرات و خوی وحشیگری می خواهند صلح و آسایش را در جهان برقرار سازند؟ 

رهپویان هدایت: فرقه ها برای فعایت و جذب افراد، نیازمند منابع اقتصادی می باشند و معولا افراد  نیز پس از جذب باید به نوعی در تقویت بنیان های مالی فرقه کوشا باشند. اگرچه فرقه ها در ظاهر اعلام می کنند که پول و امور مالی را در راستای خدمت به اقشار جامعه مصرف می نمایند لکن با توجه به هدف و رویکردی که در این اقدامات نهفته است، سردمداران فرقه ها با شهرت سازی و جهد برای خوشنامی ریاکارنه می خواهند بازار کار خود را وسعت بخشند و افراد بیشتری را در تحت تسلط فکری و اقتصادی خود درآورند.

سرمایه مالی فرقه ها با حمایت سازمان های جاسوسی دشمنان و مساعدت پیروان نا آگاه تامین می شود. مشارکت در امور اقتصادی نه تنها منبعی برای فرقه محسوب می شود بلکه موجب می شود تا مهره های فرقه بتوانند در امور اقتصادی اجتماع اخلال ایجاد کنند. اندک پیروان فرقه ضاله بهائیت هم با راه اندازی مافیای اقتصادی می کوشند تا اهداف شوم خود را دنبال کنند. بهائیان به گرفتن ربا و نزول باور شدید دارند و از اینرو حضور آن ها در امور اقتصادی جهت متضرر کردن مسلمانان می باشد.

در رژیم پهلوی و در یکی از جلسات خصوصی بهائیان شیراز که جهت مداخله در امور اقتصادی تشکیل شده بود یکی از بهائیان گفت: بهائیان در کشورهای اسلامی می‌توانند امتیاز هر چیزی را که می‌خواهند بگیرند. تمام سرمایه‌های بانکی و ادارات و رواج پول در اجتماع ایران مربوط به بهائیان و کلیمیان می‌باشد. چرخ اقتصاد این مملکت به دست بهائیان و کلیمیان می‌چرخد. شخص هویدا بهائی‌زاده است آقای بهائیان نگذارید کمر مسلمانان راست شود.

اگرچه مطلبی که در آن محفل بیان شده با اغراق شدید همراه بوده و معدود پیروان بهائیت به تنهایی چنین توانایی  اقتصادی ندارند اما نکته اینجاست که پیروان این فرقه گمراه مهره هایی هستند که در راستای اهداف قدرت های استعماری به کار گرفته می شوند. دشمنان ایران با دخیل کردن بهائیان در امور اقتصادی و تزریق سرمایه به آن ها می کوشند تا نبض اقتصادی جامعه را به دست آنان دهند تا با این اقدام هم نیازمالی و نیز دینداری مردم را خدشه دار کنند.

گفتنی است تلاش بهائیان برای ضریبه اقتصادی به جوامع مسلمان امروز هم ادامه دارد. چنانکه در موضوع جنگ اقتصادی تحمیل شده به کشورمان، اعضای  فرقه کافر و ضاله بهائیت با قاچاق کالاهای مختلف و عرضه آن‌ها با لیبل‌های تقلبی به بازار، ‌ احتکار کالا در ایام فشار اقتصادی، تلاش برای نفوذ در بازار ارز و سکه قصد اخلال در اقتصاد کشور را دارند.  

 

رهپویان هدایت: در فلسفه قاعده ای وجود دارد به این مضمون که استثنا در عمومات امکان وقوع دارند. قاعده مزبور این فکر به ذهن متبادر می‌کند که امکان دارد در میان هزاران هزار و طلبه در ایران اسلامی، باشند تعداد محدود و خاصی که به سبک و سیاق ساده و همراه با قناعت امام عظیم الشان و رهبر معظم انقلاب، زندگی را سیر نمی کنند اما چرا این تعداد بسیار محدود و غیر قابل مقایسه با اکثریت طلاب و ون در منظر عده ای کثیر می نمایند!

بررسی هایی انجام شده نشان می‌دهد که یکی از علل این اتفاق دروغگویی و سیاه نمایی های بیش از حد رسانه های مسیحی تبشیری است. این رسانه های صهیونیستی صدها مطلب جعلی و یا همراه با نگاه جانبدارانه و سیاه در حدود یک سال اخیر پیرامون  این موضوع منتشر نموده اند که جای بسی تعجب است.

برای نمونه به حفاظت ویژه ای که از ائمه جمعه تمام کشور می شود! ( که از دروغ های واضح است) اعتراض کرده و خود را دردمند و همراه مردم نشان می دهند اما زمانی که امام جمعه کازرون تک و تنها ساعت 3 بامداد به شهادت می رسد، ناگهان همه آن مطالب کذبی که نوشته اند یادشان می رود!! و سکوت می کنند.

به دروغ از توجه ویژه نظام و دولت به طلاب و وضع بسیار مطلوب آنان تیتر می زنند ولی آن زمان که طلبه مظلوم همدانی به شهادت می رسد تصویری از محل و نوع زندگی بسیار ساده (حتی پایین تر از کارگران ) خانواده این شهید را در همدان به تصویر نمی‌کشد تا بیننده متوجه نشود میان سیاهی و سفیدی چقدر فاصله است.

دیگر این که مسیحیت تبشیری صهیونیستی چه زمانی زندگی ساده امام جمعه جدید اهواز که در بدترین منطقه اهواز ساکن شده و حاضر به ست در مناطق خوب شهر نشد را تیتر خواهد کرد؟

یا اینکه، زندگی ساده صدها امام جمعه و هزارن طلبه ای که به سختی و با قناعت زندگی می کنند را در رسانه های خود نشان خواهد داد؟!

پاسخ: هرگز.

سران این جریان برانداز عاشق اند، عاشق دروغگویی و نیرنگ

کتاب‌هایی در عهد عتیق و جدید وجود دارند که با اصطلاح "اپوکریفا به معنای مشکوک و پوشیده"، نامیده می‌شوند و دو فرقه ارتدوکس و کاتولیک آن‌ها را به‌عنوان جزئی از کتاب مقدس پذیرفته‌اند، ولی پروتستان‌ها این کتب را حذف کرده‌اند.

به گزارش

انجمن رهپویان هدایت، بنا به اعتقاد پروتستان‌ها کتاب مقدس شصت و شش بخش دارد که سی و نه فقره با عنوان عهد عتیق و بیست و هفت فقره از آن با نام عهد جدید شناخته می‌شود.

کاتولیک‌ها و ارتدوکس‌ها که سابقه طولانی‌تری از فرقه پروتستان دارند، کتاب‌های دیگری را نیز در عهد عتیق به رسمیت شناخته‌اند که "اپوکریفا- به معنای مشکوک، پنهان، کاذب و پوشیده-" نامیده می‌شوند.

آن‌ها از این کتاب‌ها با عنوان "قانون ثانی" تعبیر کرده و  تا پیش از پروتستانیسم جزئی از کتاب مقدس بودند، ولی پس از این تاریخ به انتهای عهد عتیق منتقل شدند تا کتب اپوکریفایی برای مخاطبان مشخص باشد و سرانجام در سال 1862 میلادی بنا به یک تصمیم، این کتب از مجموعه کتاب مقدس پروتستان‌ها حذف شدند.

لازم به ذکر است، اپوکریفاها که در تاریخ‌ها و گونه‌های مختلفی گردآوری شده‌اند، مورد ردّ کامل  پروتستان‌ها واقع نشده‌اند، بلکه آن‌ها را به‌صورت جدا از کتاب مقدس چاپ می‌کنند.

علاوه بر وجود اپوکریفا در عهد عتیق، برای عهد جدید کتاب مقدس مسیحیان نیز اپوکریفاهایی نام برده شده که از جمله آن‌ها می‌توان به  "انجیل عبرانیان"، "انجیل مصریان"، "انجیل پطرس"، "انجیل مرقیون"، "انجیل توماس"، "انجیل فلیپس"، "انجیل کودکی" و"انجیل برنابا" اشاره کرد.

از مجموعه نامه‌های اپوکریفایی عهد جدید هم باید از"اعمال پطرس"، "اعمال پولس"، "اعمال یوحنا"، "اعمال توماس"، "مکاشفه سوم یوحنای رسول" و "رساله برنابا"  نام برد.

بنا بر این گزارش، آن‌گونه که نقل شده پس از حمله اسکندر مقدونی به فلسطین در قرن چهارم قبل از میلاد و پراکنده شدن یهودیان در سراسر امپراتوری، یهودیان زبان عِبْری را فراموش و به یادگیری زبان یونانی روی آوردند.

در قرن سوم قبل از میلاد و در زمان حکومت "بطلمیوس فیلادلفوس" بر مصر، به دستور او یهودیان اسکندریه کتاب عهد عتیق را به زبان یونانی ترجمه کردند که چون نزدیک به هفتاد نفر در ترجمه آن دخالت داشتند، به "سبعینیه" معروف است.

[1]

پس از تخریب دوم اورشلیم و معبد آن، حدود سال 100 میلادی بزرگان یهود با بررسی تک‌تک اسفار عهد عتیق، رسماً بر سی و نه سِفْر توافق کردند و برخی از اسفار موجود در ترجمه سبعینیه را کنار گذاشتند.

اسفار پیش‌گفته "اپوکریفا"(پنهان) یا قانون ثانی" نامیده شدند؛ به این معنی که اعتبار رسمی این اسفار در مرحله دوم قرار دارد.

مسیحیان نخستین در امپراطوری روم، نسخه سبعینیه را به طور کامل استفاده می‌کردند. این نسخه جای خود را در کلیسا باز کرد و تا امروز کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس به این ترجمه وفادار مانده‌اند.

در قرن شانزدهم که "مارتین لوتر" و پیروانش مردم را به بازگشت به ایمان کلیسای ابتدای مسیحیت دعوت می‌کردند، پروتستان‌ها اپوکریفا را کنار گذاشته و نسخه یهودی عهد عتیق را که مشتمل بر سی و نه کتاب بود پذیرفتند.

سؤال اساسی در این موضع آن است که چرا در فرقه پروتستان برخی از منابعی که قرن‌ها مورد استناد و پذیرش مسیحیان بوده، در قرون بعدی کنار گذاشته شده و به اختیار خود از مجموعه کتاب مقدس حذف کردند، در حالی که دو فرقه دیگر مسیحی با قدمت بیش‌تر هم‌چنان آن‌ها را قبول دارند.

آیا این مخالفت‌ها و مغایرت‌ها در اصلی‌ترین کتاب یک دین، می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای از دخالت بی‌حد و حصر بشر هواپرست در کتاب‌های دینی مسیحیت در نظر گرفته شود؟

 

یوسف مردانی به‌عنوان شیخ‌المشایخ کرج و کسی که چهار قطب سلسله فرقه سلطان علیشاهی را درک کرده است دیدگاه انحرافی نسبت به ساحت نورانی قرآن کریم دارد و در گفته‌های وی موارد انحرافی در این خصوص به شرح ذیل است.

دین به کتاب مربوط نیست، اگر به کتاب مربوط بود حضرت آدم یک کتاب داشت یا انبیا یک کتاب داشتند. می‌گویند پیغمبر ما قرآن داشت، قرآن کتاب نیست که تو نوشتی آقا، قرآن کتابی است که در سینه پیغمبر نازل‌شده و احتیاج به نوشتن نبوده است، در زمان عثمان نوشتند. از سینه پیغمبر به سینه علی منتقل شد از سینه علی به سینه حسن از سینه حسن به سینه حسین همین‌طور ادامه دارد.

یوسف مردانی در ادامه گفت: او (شخص مردانی) قرآن ناطق است احتیاج به نوشتن نبود تورات را ۲۰۰ سال بعد از موسی نوشتند انجیل را ۱۵۰ سال بعد از عیسی نوشتند قرآن را ۲۵ سال بعد از پیغمبر اکرم نوشتند چرا خودشان ننوشتند لازم نبود بنویسند! هر کس دین بخواهد برود دنبال دین بگردد، از خدا بخواهد دین مال خداست. خدا باید مأمور خودش را نشان دهد نه اینکه من برم هر کس را که بخواهم انتخاب کنم.

مثلاً نورعلی تابنده قطب این فرقه در تفسیر به‌رأیی عجیب، پریدن از روی آتش در چهارشنبه‌سوری را مستند به آیات قرآن کرد. درنتیجه باید گفت یا صوفیان و مشایخ آن‌ها واقعاً چیزی از قرآن نمی‌فهمند یا اینکه واقعاً نمی‌خواهند بفهمند. دیگر اینکه باید گفت این ادعا که قرآن باید بر وجود خود هر شخصی نازل شود، رسالت پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و اله) را زیر سؤال خواهد برد.

این شیخ فرقه صوفیه گنابادی درباره تلاوت و فهم قرآن، اعتقاد عجیبی دارد و می‌گوید: قرآن تحریف‌نشده ما در برداشت‌ها خطا و اشتباه می‌کنیم. قرآن باید بر وجود خود شخص، نازل به شه نه اینکه کتاب و کاغذ را بخوانیم و چیزی بفهمیم نه خیر، از خواندن قرآن به‌این‌ترتیب چیزی نمی‌فهمیم.

 جدا از ارائه پاسخ قرآنی که ما می‌توانیم در برابر این انحرافات ارائه بدهیم، پاسخ منطقی که قابل‌بیان باشد این است که اگر دیدگاه مشایخ و بزرگان فرقه گنابادیه در مورد ساحت نورانی کتاب مقدس مسلمانان و به‌عنوان معجزه جاودانه پیامبر اکرم، این‌گونه باشد قطعاً نبایستی در گمراهی و ضلالت این فرقه ذره‌ای به خود شک راه بدهیم.

یکی از کاربران شبکه فیس‌بوک، عکس پاره کردن کتاب مقدس توسط یک مسیحی در "اعتراض به عملکرد کشیشان" را منتشر کرده که بازخوردهای متفاوتی را در پی داشته است.

به گزارش گروه رصد فضای مجازی

رهپویان هدایت، ضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید: "حرمت امامزاده با متولی‌اش هست" و در واقع مسئول و مدیر یک مجموعه یا گروه و در مورد یک دین، "مبلّغان و ون" مسئولیت پاسداری از قداست آن را بر عهده دارند.

در مورد فرقه مسیحیت تبشیری که شوربختانه خود را به‌عنوان بخشی از دین آسمانی مسیحیت معرفی می‌کند، اما عملکرد مبلغین فرقه نه تنها از این محدوده مراقبت نمی‌کند، بلکه بر عکس موجبات رنجش خاطر افراد را هم فراهم آورده و در مواردی واکنش‌های نامناسبی را در پی داشته است.

به‌عنوان مثال، یکی از کاربران شبکه اجتماعی فیس‌بوک، مطلبی در رابطه با پاره کردن کتاب مقدس توسط یکی از مسیحیان و انتشار عکس‌های آن در اینستاگرام در "اعتراض به عملکرد کشیشان مسیحی" را منتشر کرده است که در نوع خود، شگفتی و تعجب خواننده را رقم می‌زند.

تصویر پست کاربر مسیحی در فیس‌بوک

هرچند واکنش‌های متفاوتی به انتشار این عکس‌ها ابراز شده، اما مهم این است که چرا باید فردی که خود را پیرو دین مسیحیت می‌داند، به کتاب مقدس آن توهین کند؟

یک کاربر مسیحی نوشته است: "شایدم حق داشته بعضى وقت‌ها جون آدم به لبش می‌رسه، البته با کار این شخص موافق نیستم، چون ما دیدمون به خداونده، می‌تونه ارتباطشو باهاشون قطع کنه، بدون کشیش و کلیسا می‌شه زندگى کرد ولى بدون خداوند و کتاب مقدس هرگز."

فرد دیگری گفته: "خیلی از این شبان‌ها رو آدم نو ایمان به عنوان الگو نگاه می‌کنه، اون وقت چنان زخمیت می‌کنن که دیگه ندونی کجا بری و به کی پناه ببری، گاهی چنان زخمیت می‌کنن که می‌گی، نکنه بازم بازی این دنیا رو خوردی."

تصویر نظرهای دو کاربر مسیحی

همچنان‌که از مضمون نظرات مرتبط با این مطلب فهمیده می‌شود، می‌توان عامل اصلی چنین اقدام هنجارشکنانه‌ای را "مسئولیت‌گریزی" و "بی‌مبالاتی بزرگان فرقه مسیحیت" دانست؛ چرا که اگر آن‌ها با نام یک دین در حال فعالیت هستند، حتما باید به لوازم مراقبت از حریم آن نیز پایبند باشند، که متأسفانه این چنین نیست.

به تحقیق روشن شده که تنها موضوعی که در نظر عضویابان و تبلیغات‌چی‌های فرقه مسیحیت صهیونیستی اولویت دارد، جذب عضو به هر قیمتی است؛ حتی اگر در این پروسه توهین‌های متعددی به سایر ادیان صورت بگیرد و یا به مقدسات خود مسیحیت هم بی‌احترامی شود، هیچ اهمیت و حساسیتی ندارد.

پرواضح است که نتیجه چنین تفکری، پاره کردن کتاب مقدس توسط افرادی می‌شود که با امیدهای واهی به فرقه مسیحیت صهیونیستی روی آورده و با دیدن سراب آرزوهای وعده داده شده، اکنون به بی‌حرمتی به نوشته‌های مقدس‌ترین کتاب مسیحیان دست می‌زنند.

نکته دیگری که در این حرمت‌شکنی باید مطمح نظر قرار بگیرد، "خاموش کردن هر گونه انتقاد" در مسیحیت است. در این راستا بزرگان فرقه مسیحیت تبشیری و صهیونیستی با دستاویز قرار دادن جمله‌ای از کتاب مقدس، هر گونه انتقاد را مصداق "داوری و قضاوت" دانسته و آن را در حیطه اختیارات خدا می‌دانند.

به‌عنوان یک نتیجه می‌توان گفت، هنگامی که انتقادهای آرام و بدون خشونت در نطفه خفه شد، باقی‌مانده‌های آن مانند یک خاکستر زیر آتش عمل کرده و روزی بروز و نمود خود را به این صورت نمایش می‌دهند.

اضافه می‌شود، حتما هر مسلمانی چنین عملی را از طرف هرکس تقبیح می‌کند و مسلمانان اهانت به ارزش‌های دین آسمانی مسیحیت را برنمی‌تابند، اما به مانند همیشه حساب مسیحیت واقعی از مسیحی‌نماهای سودجو-که هر لحظه به لباسی در می‌آیند- جدا است.

رهپویان هدایت: مسیحیت پروتستان به عنوان یک شاخه منشعب و جدا شده از مذهب مسیحیت است که در حال حاضر اختلافات فراوان مبنایی با آیین کاتولیک و ارتدوکس دارد. گسترش این تفرق و جدایی، از طرفی باعث شده شباهت و مشترکات این سه شاخه روز به روز کمتر و در مرحله نابودی قرار گیرد و از طرف دیگر میزان درگیری و اختلافات درون مذهبی در مسیحیت به شدت رواج یافته و منجر به پیدایش فرقه های انحرافی متعددی شده است.

حال سعی ما براین است که چند نمونه از مسائل  اختلافی را در دوقسمت بیان نمائیم:

 

 مسئله اول:

پروتستان‌ها با قدرت‌الهی‌ پاپ‌ مخالفند و برای‌ پاپ‌ مرجعیت و عصمت‌ قائل‌ نیستند یعنی عصمت پاپ را قبول ندارند و ریاست داشتن پاپ به تمام کلیساها را نمی پذیرند. پروتستانها هیچ گونه و هیچ نوع مرجعیتی را قبول ندارند و به کشیشان و شبانان فقط به دید یک راهنما نگاه می کنند و تنها کتاب مقدس و اعمال رسولان (شاگردان عیسی مسیح) را مرجع خود می دانند.

مسئله دوم:

آیین پروتستان در امور تشکیلات‌ کلیسایی به نبوت کردن و پرشدن از روح القدس و به زبانها صحبت کردن و شفا دادن و تفسیر به رای آیات کتاب مقدس، در میان عموم مردم قائل می باشند و به چنین چیزهایی به آشکارا عمومیت می بخشند و تبلیغ می نمایند، در صورتی که در کاتولیک و ارتدکس این چنین مرسوم نیست و این امور فقط در دست کشیشان و اسقفان است و آنها هم چنین مراتبی را هرگز آشکار نمی کنند و آن را مخفی نگاه میدارند چون اعتقاد دارند که اگر شخصی به چنین چیزی بر اثر ایمان دست یافت یک چیز شخصی است نه عمومی و کاتولیکها و ارتدوکسها چنین حرکات و روشهای پروتستانها را فریب ، شارلاتان بازی می دانند.

مسئله سوم:

پروتستانها برخلاف‌ کاتولیک‌ها و ارتدوکسها می‌گویند: مؤمنان‌ برای‌ ارتباط‌ با خدا احتیاج‌ به‌ ون‌ ندارند و خود روح القدس معتقدین به عیسی مسیح را تعلیم می دهد، از این رو، در رابطه با تفسیر و تبیین کتاب مقدس معتقدند که مؤمن به کمک روح القدس قادر به تفسیر و تبیین کتاب مقدس است بر این اساس هر مسیحی میتواند پیام کتاب مقدس را شخص خود دریابد یا در دعا باشد تا خداوند به وسیله روح القدس وی را تعلیم دهد یا مطلب را برایش باز (آشکار) نماید.

مسئله چهارم:

پروتستانها به‌ شریعت‌ اعتقادی ندارند و می گویند ما زیر فیض هستیم همچنین پروتستانها برای هیچ یک از بیانیه‌های‌ کلیسا و شوراها و اعتقادنامه های کلیسایی ارزش و قداست قائل نیستند و آنها را مصوبه هایی معمولی فاقد ارزش الهی و آسمانی می دانند ولی کاتولیکها و ارتدوکسها برای بیانیه ها و مصوبه های کلیسایی و اعتقادنامه های مسیحی ارزش الهی و قداست قائل هستند و قسمتی از شریعت خود را از آنها اخذ می نمایند.

ادامه دارد.

استفاده از موسیقی برای جذب عضو در فرقه شیطان‌پرستی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و اگر از آن با عنوان "رگ حیات" این فرقه گمراه یاد شود، ادعای بی‌اساسی نیست.

به گزارش 

انجمن رهپویان هدایت، گروه‌های شیطان‌پرست از افرادی خشن و خالی از عاطفه تشکیل شده‌اند که دیدگاه‌های وحشتناکی نسبت به دنیا، انسان، خدا، موجودات و غیره دارند.

آنها خودشان را "بیابان‌گردانی بی‌خانمان" می‌دانند که از محبت متنفر هستند و مهم‌ترین وسیله برای تبلیغ فرقه ضاله خود را استفاده از موسیقی‌ و آن هم از نوع تند و خشن تشخیص داده و از این‌رو با حمایت برخی کشورهای غربی در این موضوع وارده شده‌اند.

موسیقی‌هایی که با جاذبه‌های غیرواقعی و مهیجی که دارند، در برخی اوقات موجب فریب جوانان شده و از این طریق، مفاهیم شیطانی این فرقه به افراد تلقین و پمپاژ می‌شود.

شیطان‌پرستان مخصوصا به موسیقی‌های تهاجمی و پر سر و صدا علاقه‌مند هستند و اگر در صدای خواننده‌ای غرش باشد، او را "سمبل قدرت شیطان‌پرستی" دانسته و اعتقاد دارند، شیطان پیامش را از طریق این خوانندگان، به آنها انتقال می‌دهد.

یکی از موسیقی‌های پرکاربرد در فرقه شیطان‌پرستی،‌ "متالیکا است" که اعضای این گروه موسیقی بر روی صحنه، به خوردن و آشامیدن میوه‌های فاسد،‌ ادرار،‌ مدفوع، خون و مردار پرداخته و چهره‌های اصلی آن، گرفتار شراب، وحشی‌گری، پوچی و خودکشی شده‌اند.

افراد عضو این گروه موسیقی، به‌شدت از مواد مخدر استفاده کرده و علت این بهره‌برداری را "نیرو گرفتن برای ساختن آهنگ" یا "سرودن شعر" معرفی می‌کنند.

در این‌باره گفته شده، توزیع‌کندگان عمده مواد مخدر در جهان که رسانه‌ای برای تبلیغ مواد در اختیار ندارند، از طریق گروه‌های شیطان‌پرستی مصرف آنها را بین جوانان ترویج داده و با کمال تاسف باید گفت این شیوه تبلیغی در دنیا، تاکنون پیشرفت‌هایی نیز داشته است.

علاوه بر این، "گرو‌های موسیقی رپ" هم با وجود آنکه ابتدا توسط سیاه‌پوستان آمریکا و در اعتراض به تبعیض در این کشور شکل گرفته بود، با نفوذ صاحبان قدرت و صهیونیست‌ها، در عمل در اختیار آنها قرار گرفتند.

 هم‌اکنون نیز گروه‌هایی از زیرمجموعه این سبک موسیقی، به خوانندگی پیرامون روابط آزادی غیر اخلاقی و آهنگ‌های تند با مضامین عشقی می‌پردازند که در راستای ترویج شیطان‌پرستی بوده و این موضوعات، از اعتقادات این فرقه ضاله به‌شمار می‌روند.

بنا بر گزارش انجمن رهپویان هدایت، مردم آزاد شده از قید و بند کلیسای متعصب و ظالم کاتولیک در دوران سیاه قرون وسطی، در دوره رنسانس و پس از آن در انقلاب صنعتی، به دنبال راهی برای پر کردن خلا معنوی بودند.

اینجا بود که آرام‌آرام، سودجویان و دنیاطلبان وارد شدند و هرکدام بر نحله‌های انحرافی خود نامی گذاشتند. اوائل قرن نوزدهم میلادی چند نفر از اشراف انگلیس به سرکردگی "سر فرانسیس داشود"-که همگی عضو فرقه فراماسونری بودند-، گروهی شیطان‌پرستی به‌نام "باشگاه آتش جهنم" را در لندن ایجاد کردند.

فعالیت اصلی این گروه، استفاده از مواد مخدر و انجام مراسم زشت و زننده جنسی بود و بعد از این، "شیطان‌پرستی کهن" جای خود را به "شیطان‌پرستی نوین" داد و دور جدید فعالیت آنها، با مولفه دعوت از شیطان و اهریمن درونی شدت گرفت.

البته برخی، نقطه عطف و گسترش شیطان‌پرستی را سال 1960 میلادی با ایفای نقش یکی از ماموران سیا به نام "مایکل آکینو" می‌دانند.

[1]

در همین دهه بود که با سرمایه‌گذاری ثروتمندان یهودی، شیطان‌پرستان زیر چتر حمایتی آنها قرار گرفتند و چندین گروه شیطان‌پرستی در انگلیس و آمریکا به وجود آمد که از جمله معروف‌ترین‌شان می‌توان به "کلیسای شیطان در شهر سانفرانسیسکو" اشاره کرد.

گفتنی است، از آن سال تاکنون، سلطه‌گران جهانی و رژیم صهیونیستی از تامین‌کنندگان مالی فرقه‌های شیطان‌پرستی هستند؛ چرا که حیات آنها در ترویج بی‌دینی بین مردم، اشتغال جوانان به مواد مخدر، مشروبات الکلی، روابط آزاد جنسی، ‌موسیقی‌های شیطانی و . است.

آنارشیسم در زبان ی به معنای ساختاری اجتماعی و ی بدون دولت، یا به‌طور کلی جامعه‌ای فاقد هرگونه ساختار حکومتی است. واضح است که در چنین وضعیتی هرج و مرج فراگیر خواهد شد و نظم اجتماعی از میان خواهد رفت.

رهپویان هدایت: یکی از محورهای اصلی در فرقه ضاله بهائیت شعار وحدت عالم انسانی است که در حقیقت مقصود آن ها از این شعار مزورانه، بی اعتبار کردن قانون و تشویق به عدم تبعیت از حاکمیت می باشد. در بحث وحدت عالم انسانی افراد نباید تحت هیچ ساختاری جز تشکیلات اداری این فرقه ضاله قرار گیرند.

در فرقه ضاله بهائیت هیچ نوع ساختار ی و حکومتی مورد تایید نیست و تنها "تشکیلات اداری" این فرقه صلاحیت مداخله در امور اجتماعی را دارد، این امر نشان می دهد ادعای عدم مداخله در امور ی بهائیان نیز دروغ و فریبی بیش نیست. در حقیقت بهائیت با ساختار تشکیلاتی خود می کوشد تا با افزایش هرج و مرج و ترویج بی نظمی اجتماعی، نهادهای تشکیلاتی خود را برجسته نماید.

در رسانه رسمی این فرقه ضاله نوشته شده: "برای شکل‌گیری چنین روابطی بین فرد، موسسات و جامعه، بعضی از مفاهیم اساسی رایج از جمله مفهوم قدرت باید مورد بازبینی قرار گیرد" مقصود آن ها از بازبینی در قدرت این است که ضمانت های اجرایی قانون را از میان برداشته شود تا بازدارنده ای برای افزایش بی بند و باری و هرج و مرج نداشته باشند.

امروزه فرقه ضاله بهائیت برای رسیدن به مقصود خود یعنی ترویج فساد و بلوا در جامعه، بر حوزه های اقتصادی متمرکز شده اند چنانچه در اخبار آمده مهره های این فرقه ضاله به صورت برنامه‌ریزی شده سعی نموده اند در برخی صنوف به صورت تخصصی وارد شوند و بخش عمده بازار آن را به دست گیرند.

بخش هایی مانند امور مربوط به عینک و اپتیک از جمله جولان‌گاه‌های این تشکیلات مخرب است.

رهپویان هدایت: همانطور که قبلا گفته شد، با پیدایش مسیحیت پروتستان ، شکاف اختلافی بسیار بزرگی میان گرایش های مسیحی بوجود آمد و با مرور زمان مسیر جدایی این گرایش ها بیشتر می شود و تا حدی رسیده است شباهت ها و عقاید مشترک آنها هم در حال از بین رفتن و فراموشی می باشد. در ادامه نمونه مسائل اختلافی  موجود در میان سه شاخه مسیحیت را بیان خواهیم کرد.

مسأله پنجم:

کلیساهای پروتستان ساده تر از کلیساهای کاتولیک مجلل و پر زرق و برق است و بر روی دیوارهای داخلی اکثر کلیساهای پروتستان نقاشی هایی از پدر پسر و روح القدس ترسیم شده ولی بر روی هیچ یک از تصاویر هاله ای نورانی یا حائل نور دیده نمی شود و نشان دهنده این است که تصاویر هیچگونه قداستی ندارند حتی تصاویر پدر و پسر و روح القدس. پروتستانها هیچگونه قداستی برای ون یا قدیسان مسیحیت قائل نیستند و در کلیساهای آنها به ندرت پیکره دیده می شود و اگر هم باشد جنبه نمادین و تزئینی دارد نه مقدس و تقدیس شده.

مسأله ششم:

روح القدس براى عمل کردن در مؤمنان از پدر» صادر مى شود. این متن اظهار نامه ى ایمان است که مورد توافق کلیساى ارتدوکس و کاتولیک بوده است. کاتولیکها روح القدس را صادر از پدر مى دانند و پروتستانها معتقدند که روح القدس از خدای پدر و هم از خدای پسر صادر میشود و براى صدور روح القدس خداى پدر و پسر (عیسی مسیح) با هم عمل مى کنند از آنجایی که در پروتستان فرقه های بسیار زیاد و گوناگونی ایجاد گردیده است برخی از فرقه های پروتستان منشاء روح القدس را از پسر می دانند نه از پدر.

مسأله هفتم:

کاتولیک ها عشای ربانی را به منزله ى تقدیم قربانى به خداوند مى دانند که لازم است تحت اشراف ان انجام پذیرد. به علاوه، بر این مطلب پاى مى فشارند که در مراسم عشاى ربانى، نان و شراب حقیقتاً و ذاتاً به خون و گوشت مسیح تبدیل مى شود و این آموزه را تبدّل جوهر مى نامند. اما پروتستان هر دو مطلب را رد می نماید و معتقد است خداوند در همه جا حضور دارد و نان و شراب صرفاً نماد و یادگاری به یاد عیسی مسیح در آیین عشاى ربانى است و اعتقاد دارند که نان و شراب حقیقتاً و واقعاً به خون و گوشت مسیح مبدل نمی شود یعنی تغییر و استحالة واقعی به بدن مسیح را انکار میکنند.

مسأله هشتم:

یکى دیگر از موارد اختلاف، مسئله ى اعتراف است. در کاتولیک و ارتدوکس شخص گناهکار مقابل کشیش مى ایستد و اعتراف خود را در حالى که سرش را به موازات کمربند کشیش خم کرده، اظهار و اعلام پشیمانى مى کند. کشیش نیز شخص توبه کننده را به تناسب بزرگى گناهش به دعا، روزه و زیارت هاى مخصوص مکلّف مى سازد. کلیساى پروتستان با اعترافات و آمرزش گناهان به دست کشیش و با شفاعت خواستن از مقدسات مخالف است. 

اخبار مرتبط:

اختلافات زیر بنایی پروتستان با مذهب مسیحیت (بخش اول)

برنامه ای که برای فرقه های تشکیلاتی تعریف شده است در دو مقطع کوتاه مدت و بلند مدت ابلاغ می گردد. وظیفه سردمدار فرقه این است که ماموریت های مخربی که به او اعلام شده را وجهه ای قدسی ببخشد و پیروان را مجاب به انجام آن ها نماید.

رهپویان هدایت: در فرقه ضاله بهائیت، برنامه طولانی مدت این بود که مهره های بهائی در جوامع اسلامی-شیعی مانند ایران فعالیت های خود را به شدت افزایش دهند تا بستر برای نفوذ و ورود کشورهای استعماری به ایران باز شود. در واقع ساختار بهائیت این گونه طراحی شده است که فضا را برای حضور و دخالت اجانب و بیگانگان در ممالک اسلامی محیا نماید.

عبدبها از سردمدران مهم بهائیت ازجمله افرادی است که گفته ها و نوشته های او نشان می دهد که می کوشد دقیقا طبق یک برنامه شوم استعماری حرکت کند. یکی از ویژگی هایی که می توان به واسطه آن کذب مدعا و مهره بودن این سردمداران مشخص کرد پیش بینی ها و وعده هایی است که توسط آن ها به پیروان داده می شد. این پیش بینی ها و وعده ها نشان دهنده اهداف ماموریتی است که سردمداران فرقه باید در تحقق آن کوشا باشند اما نکته مهم اینجاست که این پیش بینی ها عمدتا غلط از آب در می آمد و ای امر نشان دهنده این است که هیچ وجه قدسی و ماورایی در تشکیلات فرقه ای وجود ندارد.

در کتاب حکایت دل از منابع مهم فرقه ضاله بهائیت نوشته شده است که عبدبها در جمع اندک پیروانش گفت:" حال که در ایران رفع حجاب شده باید مهیای تبلیغ باشند. سوء استفاده از این موضوع نشود، سعی کنند که آماده پذیرائی از خواهران آمریکایی و اروپایی خود باشند هم مهیای پذیرائی و هم حرکت و فعالیت، زیرا عنقریب خواهران و برادران غربی ایشان فوج فوج و دسته دسته به ایران خواهند آمد، آن وقت است که دوش به دوش آنان بامر خدمت کنند"

رژیم پهلوی که پس از قاجار با برنامه ای از پیش تعیین شده توسط کشورهای استعماری به قدرت رسیدند بخشی از پازلی بودند که باید با فعالیت های بهائیان کامل می شد. بهائیان با رژیم پهلوی اهداف بسیار نزدیکی داشتند. اموری مانند حمایت از کشف حجاب، افزایش بی بند و باری و در مجموع اسلام ستیزی از ماموریت های مشترک این دو مهره محسوب می شد از اینرو عبدبها ماموریت پیدا می کند تا مهره های خود را برای فعالیت گسترده و تشکیلاتی در ایران ترقیب کند. نکته بسیار مهمی که عبدبها با صراحت تمام عنوان می کند این است که بهائیان باید فضا را برای حضور آمریکایی ها در ایران محیا کنند که این همان ماموریتی است که در سطور قبل در مورد آن بحث شد.

سردمداران بهائیت پس از آنکه در فلسطین حاضر شدند و بستری برای پیدایش اسرائیل فراهم نمودند باید در ایران نقش بازدارنده را ایفا می کردند به این معنا که توان کشور توسط بهائیان  و پهلوی گرفته می شد تا سد محکمی که در برابر رژیم غاصب صهیونیستی بود از میان می رفت. این پندار شوم با پیروزی انقلاب اسلامی از میان برداشته شد و با اخراج مهره های آمریکایی از ایران کذب مدعا و وعده های عبدبها اثبات شد.

امروزه بهائیان دقیقا طبق دستورات فرقه ای که از آن به تشکیلات اداری نام می برند، عمل می کنند و می کوشند به هر نحو ممکن کشور را تضعیف و راه را برای سلطه بیگانگان باز نمایند.

بعد از جدایی و شاخه شاخه شدن مسیحیت در دوران رنسانس و شکل گیری جعل بزرگ تاریخی به نام پروتستان، به مرور و با برنامه خاص بسیاری از رویکرده ها نسبت به یهود و بعدها صهیونیزم تغییر یافت.

رهپویان هدایت: تشکیل رژیمی اشغالگر و غاصب که به علت جمعیت بسیار کم و تنفر مردم از آنها در مخیله یهودیان نیز نمی گنجید از اتفاقاتی است که فرقه جدا شده از مسیحیت یعنی پروتستانتیزم، حامی و همراه آن بود.

یکی از مسیحیان صهیونیست که در زمره افراد شناخته شده مسیحیت می باشد ویلیام هشلر است. او نقش بسیار مهم و اثرگذاری را در ت کوچاندن یهودیان به فلسطین ایفا کرد.

این مسیحی صهیونیست در سفارت انگلستان در وین روش های متنوعی را برای اهمیت حضور یهودیان در فلسطین پیاده کرد و برنامه غصب و کوچ بسیاری از یهودیان روسی را به فلسطین تدارک دید.

ویلیام هشلر در سال 1894 کتابی با عنوان ـ بازگشت یهود به فلسطین ـ نوشت و در آن مسئله بازگشت را بر اساس اصل تحقق پیش گویی های موجود در کتاب عهد قدیم مورد بررسی قرار داد.

 مهم تر از آن این بود که هشلر از پیروان پدر صهیونیزم یعنی تئودر هرتزل بود و در مراحل مختلفی از او حمایت های ی و کرده بود.

و این حمایت بی چون و چرای مسیحیت صهیونیزم از اشغالگران قدس نه تنها قطع نشده بلکه فزونی نیز یافته است.

رهپویان هدایت: همانطور که قبلا گفته شد، با پیدایش مسیحیت پروتستان ، شکاف اختلافی بسیار بزرگی میان گرایش های مسیحی بوجود آمد و با مرور زمان مسیر جدایی این گرایش ها بیشتر می شود و تا حدی رسیده است شباهت ها و عقاید مشترک آنها هم در حال از بین رفتن و فراموشی می باشد. در ادامه نمونه مسائل اختلافی  موجود در میان سه شاخه مسیحیت را بیان خواهیم کرد.

مسأله پنجم:

کلیساهای پروتستان ساده تر از کلیساهای کاتولیک مجلل و پر زرق و برق است و بر روی دیوارهای داخلی اکثر کلیساهای پروتستان نقاشی هایی از پدر پسر و روح القدس ترسیم شده ولی بر روی هیچ یک از تصاویر هاله ای نورانی یا حائل نور دیده نمی شود و نشان دهنده این است که تصاویر هیچگونه قداستی ندارند حتی تصاویر پدر و پسر و روح القدس. پروتستانها هیچگونه قداستی برای ون یا قدیسان مسیحیت قائل نیستند و در کلیساهای آنها به ندرت پیکره دیده می شود و اگر هم باشد جنبه نمادین و تزئینی دارد نه مقدس و تقدیس شده.

مسأله ششم:

روح القدس براى عمل کردن در مؤمنان از پدر» صادر مى شود. این متن اظهار نامه ى ایمان است که مورد توافق کلیساى ارتدوکس و کاتولیک بوده است. کاتولیکها روح القدس را صادر از پدر مى دانند و پروتستانها معتقدند که روح القدس از خدای پدر و هم از خدای پسر صادر میشود و براى صدور روح القدس خداى پدر و پسر (عیسی مسیح) با هم عمل مى کنند از آنجایی که در پروتستان فرقه های بسیار زیاد و گوناگونی ایجاد گردیده است برخی از فرقه های پروتستان منشاء روح القدس را از پسر می دانند نه از پدر.

مسأله هفتم:

کاتولیک ها عشای ربانی را به منزله ى تقدیم قربانى به خداوند مى دانند که لازم است تحت اشراف ان انجام پذیرد. به علاوه، بر این مطلب پاى مى فشارند که در مراسم عشاى ربانى، نان و شراب حقیقتاً و ذاتاً به خون و گوشت مسیح تبدیل مى شود و این آموزه را تبدّل جوهر مى نامند. اما پروتستان هر دو مطلب را رد می نماید و معتقد است خداوند در همه جا حضور دارد و نان و شراب صرفاً نماد و یادگاری به یاد عیسی مسیح در آیین عشاى ربانى است و اعتقاد دارند که نان و شراب حقیقتاً و واقعاً به خون و گوشت مسیح مبدل نمی شود یعنی تغییر و استحالة واقعی به بدن مسیح را انکار میکنند.

مسأله هشتم:

یکى دیگر از موارد اختلاف، مسئله ى اعتراف است. در کاتولیک و ارتدوکس شخص گناهکار مقابل کشیش مى ایستد و اعتراف خود را در حالى که سرش را به موازات کمربند کشیش خم کرده، اظهار و اعلام پشیمانى مى کند. کشیش نیز شخص توبه کننده را به تناسب بزرگى گناهش به دعا، روزه و زیارت هاى مخصوص مکلّف مى سازد. کلیساى پروتستان با اعترافات و آمرزش گناهان به دست کشیش و با شفاعت خواستن از مقدسات مخالف است. 

اخبار مرتبط:

اختلافات زیر بنایی پروتستان با مذهب مسیحیت (بخش اول)

انجمن رهپویان هدایت: یوسف مردانی به‌عنوان شیخ‌المشایخ کرج و کسی که چهار قطب سلسله فرقه سلطان علیشاهی را درک کرده است دیدگاه خاصی نسبت به ساحت نورانی قرآن کریم دارد و در گفته های وی این موارد مشاهد می شود :

دین به کتاب مربوط نیست، اگر به کتاب مربوط بود حضرت آدم یک کتاب داشت یا انبیا یک کتاب داشتند. می‌گویند پیغمبر ما قرآن داشت، قرآن کتاب نیست که تو نوشتی آقا، قرآن کتابی است که در سینه پیغمبر نازل‌شده و احتیاج به نوشتن نبوده است، در زمان عثمان نوشتند. از سینه پیغمبر به سینه علی منتقل شد از سینه علی به سینه حسن از سینه حسن به سینه حسین همین‌طور ادامه دارد.

این درحالی است که قرآن کریم  لفظ کتاب را برای خود به کار برده است و می فرماید: قَدْ جَاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُبِینٌ(قطعا براى شما از جانب خدا روشنایى و کتابى روشنگر آمده است)

این رویکرد صوفیه نسبت به علم و دانش های الهی مکتوب بیشینه تاریخی زیادی دارد تا جایی که برخی از بزرگان متصوفه با صراحت تمام منکر فضیلت علم و دانش بوده اند.

یوسف مردانی در ادامه گفت: قرآن ناطق است احتیاج به نوشتن نبود. تورات را ۲۰۰ سال بعد از موسی نوشتند انجیل را ۱۵۰ سال بعد از عیسی نوشتند قرآن را ۲۵ سال بعد از پیغمبر اکرم لازم نبود نوشتند چرا خودشان ننوشتند بنویسند! هر کس دین بخواهد برود دنبال دین بگردد، از خدا بخواهد دین مال خداست. خدا باید مأمور خودش را نشان دهد نه اینکه من برم هر کس را که بخواهم انتخاب کنم.

بر محققان علوم اسلامی واضح است که اظهارات فوق فاقد هرگونه پیشینه دینی و اسلامی می باشد چراکه کتبی مانند تورات و انجیل اگرچه اکنون دستخوش تحریف های اساسی شده اند اما اصل آن کتب، الهی بوده و مکتوب شدن آن ها نیز به واسطه انبیا انجام شده است. وقتی منابع مکتوب معارف الهی از بین برود به چه واسطه ای می توان آموزش و علم آموزی نمود. با این وصف باید تمام دانشگاه ها و مراکز علمی تعطیل شوند تا خانقاه ها مرکزیت پیدا کنند.

نکته بسیار جالب اینجاست که بسیاری از مشایخ و اقطاب نعمت اللهی گنابادی دارای آثار مکتوب و نوشته های عرفانی بوده اند که با این وصف خرده گیری بر نوشتن کتاب متوجه آنها نیز خواهد شد.

وقتی علم و دانش مورد غفلت و دشمنی واقع گردد، نظرات غیر منطقی قوت پیدا می کنند. مثلاً نورعلی تابنده قطب این فرقه در تفسیری عجیب، پریدن از روی آتش در چهارشنبه‌سوری را مستند به آیات قرآن عنوان کرد. درنتیجه باید گفت آیا صوفیان و مشایخ آن‌ها واقعاً با تفسیر و قواعد آن آشنایی دارند و یا به دلیل عدم آشنایی با قرآن کریم دچار چنین اشتباهات اساسی شده اند؟

به گزارش انجمن رهپویان هدایت، سال 2014 میلادی بود که "ازدواج همجنس‌گرایان" در "انگلیس" و "و" قانونی شد و "دیوید کامرون" نخست وزیر این کشور با خشنودی از رسمی‌شدن این اقدام شنیع حیوانی، رضایت خود را با گفتن جمله"اکنون ما همه برابریم" ابراز کرد.

علاوه بر این در کشور انگلیس، خبرهایی مبنی بر ایجاد بانک اسپرم برای تسهیل در باردار شدن زن‌های همجنس‌باز-بدون همسر- با پرداخت 370 یورو نیز شنیده می‌شود!

در کشور اسلام‌ستیز هلند که مکرر به اسلام و مقدسات مسلمانان توهین صورت می‌گیرد، وضع آشفته و اسف‌باری در این خصوص حاکم است. در این کشور نیز بارها رژه همجنس‌بازها با امنیت کامل و حمایت دولت انجام شده است.

علیرغم اینکه بر اساس کتاب مقدس، همجنس‌گرایی رد شده است، در آمریکا نیز با اجبار دولت این کشور، کلیساها مم به اجرای مراسم ازدواج همجنس‌بازها هستند.

این اقدامات در کشورهای مسیحی در حالی انجام می‌شود که در کتاب رومیان، فصل اول، جملات 26 و 27 چنین آمده است:"پس خدا نیز ایشان را در شهواتی شرم‌آور به حال خود واگذاشت. حتی نشان، روابط طبیعی را با روابط غیرطبیعی معاوضه کردند. به‌همین سان، مردان نیز از روابط طبیعی با ن دست کشیده، در آتش شهوت نسبت به یکدیگر سوختند. مرد با مرد مرتکب اعمال شرم‌آور شده، مکافات در خور انحرافشان را در خود یافتند."

بی‌شرمی در کشورهای مسیحی غربی به جایی رسیده که اگر کسی بر ضد همجنس‌بازی حرفی بزند،‌ با او برخورد می‌شود و با توجه به حاکمیت افرادی از طیف"ماسون‌ها" در غرب، همجنس‌گرایی مورد پشتیبانی کامل سران این کشورها قرار دارد.

توجیه‌گران متبوع این کشورها، در حالی با طرح ادعاهایی همچون آزادی افراد، متفاوت بودن مغز افراد منحرف همجنس‌باز از دیگران و .سعی در فرافکنی پیرامون موضوع دارند که در کشورهای غربی، آزادی پیروان دین ابراهیمی اسلام، به‌شدت محدود شده و در رابطه با ادعای تفاوت جسمی نیز، تاکنون هیچ دستاورد و تحقیق پزشکی و زیستی معتبر، آن را به اثبات نرسانده است.

بنابر این گزارش، انگلیس کشوری است که در آن "مسیحیت صهیونیستی" برای اولین بار به‌صورت تشکیلاتی سر برآورد و "جان نلسون داربی"، ایجاد یک فرقه منحرف را در دل مسیحیت اعلام کرد.

پس از آن بود که "بالفور" وزیر خارجه وقت این کشور استعماری در اعلامیه معروف خود، از تفکر نژادپرستانه و ظالمانه صهیونیسم پشتیبانی و حمایت کرد.

نتیجه این حمایت‌ها و در ادامه راه‌اندازی دو جنگ خانمان‌سوز جهانی در نیمه اول قرن بیستم،-که هیچ مسلمانی در وقوع آنها نقشی نداشت- حضور صهیونیست‌ها در کشور مسلمان فلسطین و غصب زمین‌، محل ست و تمام دارائی‌های مردم بومی آن سرزمین بود.

پس از حاکم شدن رژیم غاصب صهیونیستی در منطقه فلسطین، فساد اخلاقی به اوج خود رسیده و "تل‌آویو" به ‌عنوان "بهشت همجنس‌بازها" شناخته شده و محل تولد حضرت عیسی(ع) سالانه میزبان بیش از دویست هزار همجنس‌باز است!

باید افزود، اعتقاد به "همجنس‌بازی" که در نتیجه آزادی حیوانی و شیطانی حاصل شده، مورد قبول فرقه‌های منحرف شیطان‌پرستی و فراماسونری بوده که این گروهک‌ها نیز در خدمت کشورهای استعماری غربی قرار دارند و برخی از معروف‌ترین تمداران و سرمایه‌داران غرب از زمره ماسون‌ها هستند.

می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که با توجه به هم‌جهتی عقیده ماسون‌ها با صهیونیست‌ها در موضوعاتی چون: بازسازی معبد سلیمان و تخریب مسجدالاقصی، وحدت هدفی راهبردی-هر چند در مواردی در ظاهر و تاکتیک باهم متضاد باشند- بین فرقه‌هایی مانند: "صهیونیسم بین‌الملل"، "شیطان‌پرستی" و "فراماسونی" وجود دارد که هر سه گروه برای نابودی بنیان اعتقادی و بی‌هویت کردن نوع بشر تلاش‌های زیادی را کرده و می‌کنند.

به گواه تاریخ در هر نقطه ای که استعمارگران به غارت و چپاول مشغول شدند در کنارخود میسیونرهای مسیحی هم در کنار آنها حضور داشتند، در زمان حکومت قاجاریه اسلام به عنوان دین رسمی کشور شناخته می شد که در همین اثنا شاهد حضور گسترده هیأت میسیونری مسیحی در کنار استعمارگران در کشور هستیم.

رهپویان هدایت: در برهه زمانی قرن نوزدهم میلادی مصادف با اوایل حکومت فتحعلیشاه قاجار، در کشورمان کشمکش های درونی در میان میسیونرهای مسیحی، برای تبلیغات میسیونری بالا گرفت و در صدد مبارزه و رقابت با یکدیگر برآمدند.

 نخستین جامعه میسیونری که در اواسط قرن نوزدهم در ایران تأسیس گردید یک گروه خاصّ پروتستان بود از امریکا به نامAmerican Board of Commis. sioners for Foreign Missions ‪(ABCFM)  به دنبال برخی از مسافرت های مطالعاتی و تحقیقی، گزارشی به این مؤسّسه رسیده بود مبنی بر اینکه برای نسطوری ها، که به عقیده آنان از بسیاری جهات شبیه پروتستان ها بودند، این خطر وجود داشت که زیر نفوذ کاتولیک ها درآیند.

 نخستین میسیونرهائی که به وسیله این مؤسّسه به ایران فرستاده شدند کشیش جوستین پرکینز و همسرش بود که در سال ۱۸۳۴ به تبریز رسیدند و یک سال بعد در ارومیّه (رضائیّه) اقامت گزیدند و با رسیدن میسیونرهای دیگر، توانستند مدرسه ها و تأسیسات درمانی در این منطقه بوجود آورند.

 در سال ۱۸۴۱ لازاریست های کاتولیک فرانسوی French Catholic Lazarists  نیز در این منطقه شروع به کار کردند. مسئول این کار اوژن بوره Eugene Bore  نام داشت که بعدها به مقام مهمّی (Superior – General) در کلیسای لازاریست نائل آمد. لازاریست ها مرکز فعّالیّت های خود را در خسروا واقع در دشت سلماس قرار دادند، و گروه دیگری از آنان بین ارمنی های جلفا شروع به کار کردند.

 دسته دیگری که بعد از لازاریست ها در ایران به فعّالیّت پرداخت مؤسّسه ای بود به نام جامعه لندن برای ترویج مسیحیّت بین یهودیان، معروف به میسیون کلیسا برای یهودیان Church’s Mission to the Jews ‪(CMJ)  این جامعه اقدامات ابتدائی خود را در سالهای ۱۸۲۴ و ۱۸۳۰ با مسافرتهای جوزف وُلف Joseph Wolff  آغاز کرد ولی تأسیس دائمی به وجود نیامد تا آنکه میسیونر اصلی این جامعه یک نفر یهودی ایرانی به نام میرزا نورالله شد که قبلاً به مسیحیّت گرویده بود.

 از این گروه با نفودتر جامعه دیگری از بریطانیا بود به نام جامعه میسیونری کلیسا Church Missionary Society ‪(CMS)  این جامعه تقریباً به صورت تصادفی در ایران به وجود آمد.

  در اوّلین سالهای قرن نوزدهم هنری مارتین Henry Martyn  به عنوان میسیونر، فعّالیّتی کوتاه ولی چشمگیر در ایران داشت ولی پس از او، از طرف جامعه مذکور هیچگونه علاقه ای ابراز نشد. تا آنکه در سال ۱۸۶۹ یکی از میسیونرهای ایشان در هندوستان به نام دکتر رابرت بروس Robert Bruce اجازه یافت تا برای تکمیل زبان فارسی خویش به ایران سفر کند و بروس در جلفای اصفهان که مرکز مسیحیان ارمنی بود ساکن شد.

 در آن موقع ایران در چنگال شدیدترین قحطی های قرن گرفتار شده بود و بروس کمک هائی که از طرف صندوق مخصوصی در لندن می رسید بین قحطی زدگان تقسیم می کرد. به تدریج ست موقّتی بروس به صورت دائمی درآمد. در سال ۱۸۷۵ میسیون اصفهان از طرف جامعه مذکور به رسمیّت شناخته شد و در اواخر قرن نوزدهم مراکز دیگری در یزد و کرمان تأسیس گردید. میسیونرهای آمریکائی و بریطانیائی بین خود قرار گذاشتند که فعّالیّت های خود را به ترتیب محدود به شمال و جنوب ایران کنند.

با توجه به فعالیت های گسترده میسیونرهای مسیحی در این برهه تاریخی در ایران، به دلیل پایبندی ملت ایران به مذهب اسلام ناب محمدی، نتوانستند برنامه های نامشروع و خرابکارانه خود را اجرا نمایند.

 بنا بر اعتراف خودشان من جمله پروفسور ادوارد براون، علت شکست فعالیت های میسیونری در کشور ایران را بسیار زیاد بوده و اساسی ترین آنها شامل موارد زیر می باشد:

اول: دین اسلام مسیح را بر حقّ می شمارد، نتایج کوشش های میسیونرها برای از بین بردن ایمان فرد مسلمان، اغلب منجر به انهدام ایمان شخص به تمام ادیان می گردد.

دوم -  در اسلام مجازات رسمی ارتداد مرگ است.

سوم - بین خود میسیونرها اغلب، به علّت عدم توافق، جدال و جدائی وجود داشت و کاتولیک ها و پروتستان ها مرتّباً فعّالیّت های یکدیگر را نفی می کردند.

چهارم – میسیونرها رفتاری بیگانه وار از خود نشان می دادند و خود را از مردم بومی جدا می کردند.

پنجم – در ابتداء میسیونرها فعّالیّت های خود را محدود به نسطوری ها و ارمنی ها کردند یعنی فقط به دنبال آن بودند که مردم را از یک فرقه مسیحی به فرقه دیگر همان دین بکشانند. حتّی در این مورد کشیش های محلّی از ترس از دست دادن نفوذ خود شدیداً با میسیونرها مخالفـت می کرده اند.

با توجه مشکلات عدیده ای که میسیونر های مسیحی در امر تبلیغ داشتند عده ای خیلی نادر را توانستند جذب کنند که از میان آنها، افرادی هستند که هدفی جز بدست آوردن پول و سرمایه نداشته و می خواستند از حمایت و نفوذ اروپاییان، به سرمایه های هنگفت دست پیدا کنند. تجربه تاریخی ملت ایران نشان داده است تنها راه مبارزه با نفوذ میسیونر های مسیحی، پیروی و اطاعت از دستورات صریح دین مبین اسلام است.

رهپویان هدایت: یکی از سایت های خبری مسیحیت صهیونیستی که مدافع جنایتکارانی چون پادشاه عربستان، رئیس جمهور امریکا و جانی بزرگ قرن رئیس رژیم اشغالی قدس است؛ اقدام به انتشار دروغی بزرگ نموده و با تحریف گفته های رئیس دفتر مقام معظم رهبری، ادعاهای بی سند و سراسر کذب معاندین را مطرح کرده است.

شناخت مزدوران این سایت که با هدف رضایت رژیم عقب مانده عربستان و امریکا مطالب را منتشر می کند با توجه به نوع طرفدارانش نمی تواند کار سختی باشد.

این رسانه در دروغی بزرگ، دارایی نقدی یک کمیته را 100 میلیارد دلار!! دانسته و 80 درصد امکانات اقتصادی کشور را زیر نظر رهبر معظم انقلاب می داند!!

کلی گویی یکی از روش های دروغ پراکنی این سایت های مزدور است که در قالب مسیحیت سعی دارند مردم را از اسلام متنفر کنند. این قبیل نوکران تبشیری صهیونیستی یقینا با هدف سیاه نمایی و تخریب جایگاه ولایت فقیه این مطلب را نگاشته اند.

این سایت کل دارای های 40 ساله یک نهاد با ده ها زیر مجموعه را از ابتدای انقلاب، همراه با کل اموالی که از سلطنت طلبان پهلوی در ابتدای انقلاب پس گرفته اند، به اسم دارای نقدی منتشر می کند!!! این نشان دهنده همان خوی کثیف و بی صداقتی این داعیه داران بی خرد است.

 مهمترین شرکت های اقتصادی در دنیا که برای همه شناخته شده هستند 100 میلیارد دلار دارایی نقدی ندارند که این را می توان با جستجویی معمولی متوجه شد!! وزارت نفت ایران که بار عمده مالی کشور را بر دوش می کشد در سال 98 حدود 29 میلیارد دلار درآمد نفتی را تخمین زده است! حال چطور فقط یک نهاد که هدف عمده آن رفع محرومیت است صد میلیارد دلار دارایی نقدی داشته باشد!!

و همه اینها در حالی است که 90 درصد سود فعالیت های این نهاد برای ایجاد اشتغال در بین قشر مستضعف و محرومیت زدایی به کار برده می شود.

این ستاد تا انتهای سال 98 بالغ بر 700  هزار شغل ایحاد خواهد کرد و یکهزار مدرسه و 11 بیمارستان در مناطق کمتر برخوردار سراسر کشور بنا نموده است. در کنار بسیاری از فعالیت های مهم مانند ایجاد موسسه های دانش بنیان، ایجاد کارخانه های داروسازی برای مقابله با تحریم ها و. کمک به سیل زدگان و تهیه امکانات زندگی را برای 18 هزار خانواده ودر سیل اخیر نیز بوده است.

در انتها باید از این ریاضی دانان احمق و مزدور پرسید این 80 درصد اقتصاد کشور که زیر نظر مقام معظم رهبری هستند، در واقع کجا هستند‍؟ آیا نفت، پتروشیمی، بازرگانی، صنعت و معدن، مسکن و شهرسازی، محیط زیست، کشاورزی، امور مالیاتی، شهرداری ها و که در اختیار دولت است، فقط 20 درصد را تشکیل می دهند!!!؟؟؟

تبشیری ها مانند معاندین و به دستور امریکایی ها می دانند که باید در این شرایط اقتصادی مهمترین ارگان هایی که برای مردم و در راستای رفع مشکلات و محرومیت مردم کار می کنند را مورد هدف و سیاه نمایی قرار دهند.

اقطاب فرقه صوفیه گنابادی از به کار بردن لفظ مجتهد پرهیز می نمودند و رجوع به فقها و مجتهدین را به معنای رجوع به طاغوت بر می شمارند!

رهپویان هدایت: آقای ملاعلی گنابادی یکی از اقطاب  نامی این فرقه، مراجعه به فقیه جامع الشرایط را که یک اصل مسلم عقلی و نقلی شیعی می باشد را انکار کرده و حکم فقها عظیم الشان را به عنوان حکم طاغوت می داند.

وی مراجعت وکسب تکلیف از مجتهدین و مراجع تقلید را  به شدت نفی می کند و این درحالی است که صوفیه وقتی به بیان حدود اختیارات سران خود می پردازد عنوان می کنند که مرید باید مانند مرده ای در دست قطب باشد و در برابر دستورات او هیچ اختیاری از خود نشان ندهد.

 ملا علی گنابادی  قطب فرقه گنابادیه، ادله و احادیثی معتبری که امر به رجوع مجتهد جامع شرایط را اثبات می کند از اساس منکر شده  و بدون ارائه دلیل و مدرکی مستدل، مریدان خود را از مراجعه به فقها منع نموده است.

در حقیقت خوی انحصارطلبی سران متصوفه به حدی شدید و غلیظ است که رجوع مردم به عالمان موجب رنجش خاطر آن ها گشته و از اینرو به مقابله با عالمان برخواسته اند.

اکثریت اعضای فرقه های متصوفه افرادی هستند که از بضاعت علوم دینی لازم برخوردار نبوده و از این حیث به این جریانات پیوسته اند که بزرگان فرقه برای عدم آگاهی پیروان از انحرافات، آنان را از رجوع به مجتهدان نهی نموده اند تا با استفاده از جهل و نا آگاهی افراد منافع خود را تضمین نمایند.

حال سوال اینجاست که مریدان این فرقه ، برای دریافت احکام و مسائل شرعیه به چه کسی رجوع کنند؟ چگونه احکام اسلامی را در زندگی روزانه خود پیاده نمایند ؟

مشکل به قدری گسترش یافت که قطب فعلی فرقه گنابادیه در سالهای گذشته، بر خلاف عقیده پدرانش، مجبور شد رسما  خود را مجتهد اعلام کند و برای آسایش خاطر مریدان ، بیان داشت که  اجازه اجتهاد خودرا از علما گرفته است.

 این مجتهد خود ساخته فرقه گنابادیه، برای استنباط و پاسخگویی مسائل شرعی، چون به زبان عربی تسلط چندانی ندارد از پاسخگویی به سوالات شرعی مریدان  بازماند و ناچار مسئولیت را به یکی از مریدان هم طیف خود سپرد .

در مجموع چه می توان گفت: از یک طرف حکم فقها و مراجع تقلید طبق نظر حاج ملاعلی گنابادی ، حکم طاغوت است و از طرف دیگر به یکباره نور علی تابنده  با کسب اجازه از علما و مراجع ، مجتهد  می شود.

 فرقه ای که مدعی پایبندی به اصول شریعت اسلامی است در احکام روز مره مریدان خود  درمانده  و هیچ راهکار مناسبی را برای برون رفت از این چالش نمی تواند اتخاذ کند. این گونه رفتارهای تناقض آمیز اقطاب فرقه گنابادیه  ناشی از بیسوادی و خود شیفتگی افراطی آنان می باشد که روز به روز کفه گمراهی مریدان بیچاره سنگین تر خواهد شد.

هر روز در شبکه‌های اجتماعی مطالبی منتشر می‌شود که اعتراض به حضور خادمین و کشیشانی جعلی و یک روزه با مفاسد اخلاقی فراوان در دستگاه مسیحیت تبشیری است.

به گزارش انجمن

رهپویان هدایت با نگاهی گذرا به شبکه های اجتماعی می توان مطالبی از این دست که در آن به افرادی که خود را کشیش خوانده و مشکلات روحی و جسمی فراوانی برای اعضای یک کلیسا به بار آوردند را مشاهده کرد.

اینکه چه چیز و یا بهتر است بگوییم چه سیستم و مکانیسمی موجب به وجود آمدن و به صحنه آمدن این قبیل افراد است را باید در ساختار مسیحیت تبشیری جستجو کرد.

بر اساس این ساختار هر فردی با هر گذشته‌ای تنها با گفتن کلماتی و تایید این کلمات از جانب کشیش یا شبان کلیسا با جملاتی که شهادت القایی محسوب می‌شود از تمام گذشته خود پاک محسوب شده و پس از چند جلسه شرکت در جلسات می‌تواند به بالاترین درجات کلیسایی هم دست پیدا کند.

اما به راستی عقل سلیم پذیرای این موضوع هست که یک نفر با داشتن سابقه انواع شرارت‌ها و رذائل اخلاقی تنها به صرف گفتن چند کلمه زبانی به ناگاه به یک قدیس!!!  تبدیل شده و بدون طی مراحل سلوک اخلاقی بتواند اعمال خود را ترک کند.

اگر چه  در مسیحیت تبشیری ادعا می‌شود که امکان این موضوع وجود دارد اما نگاهی به آثار رشد و پذیرش چنین افرادی در کلیساهای ساختمانی و  زیرزمینی نشان می‌دهد آنها نه تنها از اعمال خود دست نکشیده بلکه با فراهم دیدن میدانی جدید، فرصت را برای ء امیال خود غنیمت شمرده و هر آنچه که بخواهند بر سر اعضای زیر دست خود می‌آورند.

چندی پیش یکی از عناصر شناخته شده این جریان با فریب یک خانم قصد کشاندن او به منجلاب فساد اخلاقی را داشت که این فرد متوجه شده و افشاگری مناسبی را علیه این عنصر شناخته شده به عمل آورد.

وی با انتشار تمام پیام های غیر اخلاقی که از سوی این فرد به وی داده شده بود در برابر رفتارهای این فرد که سابقه فعالیت در کلیساهای غیرقانونی داخل کشور را داشت واکنش نشان داد.

فرد دیگری از مسائلی پرده برداری کرد که برای یکی از دوستانش در کلیساهای زیرزمینی و توسط همین افراد تازه به میدان آمده به وجود آمده بود و نوشت:  

با سلام من دوستی دارم که  شوهرش در یکی از کلیساهای خاگی کرج حضور داشته بعد از چند ماه اخلاقش عوض شده و پرخاشگر شده. دوستم بعدا متوجه شده که یک خانم زیبا در اون کلیسا خدمت می‌کرده و چون مجرد بوده یک رابطه غیر اخلاقی بین شوهرش و اون خانم شکل گرفته الان کار و زندگی دوستم در مرحله طلاق هست.»

شایع شدن این گونه رفتارها سبب شده تا عناصر و وابستگان فرقه‌ای مسیحیت صهیونیستی به فریاد آمده و هر روز با انتشار مطالبی در فضای مجازی وجود آمدن این قبیل کشیشان و شبانان را گوشزد کنند.

یکی از وابستگان به این فرقه در  مطلبی که منتشر کرده می‌گوید:

عزیزان ‌فریب مخورید. باز هم تاکید می‌کنم که فریب مخورید.  بعضی بخاطر نیّات نادرست و پلید خود و در پی کسب مطامع و شهرت و موقعیت و برتری بر دیگران در طلب یافتن و قرار دادن این عنوان برای خویش هستند تاا پس از تحصیل آن، شروع به سوءاستفاده و دریدن گله خداوند نمایند.

فریب مهربانی های عجیب و دلسوزی های غیر طبیعی و فراتر از حد انتظار این افراد را نسبت به خود یا دیگر دوستان و خواهران و برادران خود، مخورید. زیرا این اشخاص هر محبتی که (در ظاهر) می کنند در واقع به جهت رسیدن به جلب اعتماد شما و خادمین است.»

دیگری نیز با تایید سخنان او مطلبی را منتشر کرده و نوشته است:

مراقب تلخه ها وکرکاسها که با گندمها رشد می‌کنند و جایشان در کلیساهاست باشیم . آزادی در مسیحیت با بی بندوباری و.تفاوت دارد»

یکی دیگر از اعضای همین فرقه به وجود چنین افرادی معترض شده و چنین می‌نویسد:

امان از این همه بی کفایتی در بین مسئولین کلیساها. هرکس و ناکسی اجازه موعظه دارد متاسفانه و به محض پرسش سئوال یا انتقاد از عملکرد و انتصاب برخی افراد، به بدترین وجهی باهات برخورد میشه و انگ عامل جمهوری اسلامی بهت چسبیده میشه و خیلی راحت طرد میشی. متاسفم برای این همه سیاهی دل ها.»

گفتنی است علت اصلی چنین مشکلاتی را باید در مانیفست این جریان پیدا کرد که موافق آن شاگردسازی (بخوانید جذب عضو در فرقه) از هر چیز دیگری برای سران فرقه مهم‌تر است و در این میان آنچه برای سران فرقه اهمیت ندارد مشکلات و خطراتی است که پیاده کردن این مانیفست می‌تواند برای افراد و اعضای فرقه به بار آورد. 

بهائیت به دلیل کمی تعداد و اندکی نفرات توان مقابله فیزیکی با جامعه اسلامی را ندارد و از این حیث با مظلوم نمایی و انجام اعمال مخربانه پنهانی مانند جاسوسی در صدد مقابله با جوامع اسلامی برآمده اند. ساختار بهائیت به گونه ای طراحی شده که اعضای آن همیشه در نزاع و جدال با ایران و مسلمانان باشند.

رهپویان هدایت: بها سردمدار این فرقه در کتاب مجموعه الواح ص 216، می نویسد: أنتُم یا أحِباءالله کُونُوا سحاب الفَضل لِمَن آمَنَ بِاللهِ و آیاتِه و عَذابُ المَحتُوم لِمَن کَفَرَ بِالله و أمرِه ( ای بهائیان! بر مؤمنین به خدا (بهاءالله) و آیاتش (کلام او)، اَبر رحمت و بر منکرین و مخالفین، عذاب حتمی باشید)

با این تفسیر تمام مردم ایران و مسلمانان به دلیل عدم تبعیت از تشکیلات بهائی دشمن آنان محسوب شده و بر اعضای فرقه واجب است که برای آنان به صورت عذاب حتمی ظاهر شوند!!! در حقیقت ریشه خیانت پیشگی بهائیان را باید در رفتار سردمدارانشان و گفته های آن ها جستجو کرد چراکه بهائیان بر اساس الگویی که آن ها طراحی کرده اند پیش می روند.

عبدالبها نیز که سردمداری این فرقه را پس از پدر بدست گرفت،  بعد از اتمام جنگ جهانی اول که بسیاری از انسان ها اعم از ن و کودکان بی گناه در آن کشته شدند گفت : الحمدلله فضل شامل شد و قوّه‌ی ملکوت ابهی معجزه‌ی کُبری نمود که جمیع طوائف و اُمم در نائره‌ی حَرب (آتش جنگ) سوخته و بنیان‌های عظیم برافتاد(عباس افندی، مجموعه مکاتیب حضرت عبدالبهاء، شماره 52، ص 108)

خوشحالی عبدبها از کشته شدن انسان ها و جنگ های طولانی مدت که حاصل آن جز خرابی و ویرانی چیز دیگری نبود جایی برای ادعاهایی مانند صلح جهانی و وحدت عالم انسانی باقی نمی گذارد. موتون و مکتوبات بهائیان پرده از افکار و باورهای شوم آنان بر می دارد تا همگان آگاه باشند مهره های این فرقه ضاله به هر نحو ممکن به دنبال ضربه زدن به جوامع اسلامی می باشند.

جالب اینجاست سردمداران بهائیت به اقتضاء منافع تغییر موضع می دادند و سخنانی می گفتند که با هیچ منطقی سازگاری ندارد. عبد بها در جایی دیگر که ژست روشنفکری به خود گرفته است می گوید: پس منازعه با شیطان نیز جایز نه و نزاع و جدال با دشمن هم ممنوع است و سبب محرومی از فیض رب ودود؛ و انسان باید که طرف مخالف را به حال خود واگذارد.

این سخنان بها برای زمانی بود که وی در صدد عوام فریبی برآمده و تا آنجا پیش رفته که می گوید حتی شیطان را هم به عنوان دشمن در نظر نگیرید!!! درواقع این ماموریت بهائیت است که نظم و ترتیب جامعه را برهم زند و دوست را دشمن و دشمن را دوست معرفی کند. تکریم شیطان و دشمنی با مسلمانان توسط سران بهائیت نشان دهنده اوج انحراف آنان از مسیر انسانیت می باشد.

مهره های فرقه ضاله بهائیت از ظرفیت فضای مجازی برای اقدامات جاسوسی بهره می گیرند و در حقیقت تشکیلات بهائیان با استفاده از رسانه ها ماموریت های جاسوسی را به اعضا ابلاغ می کنند.

رهپویان هدایت: تولید کلیپ هایی با مضامین اجتماعی و حتی ادبی که در رسانه های وابسته به این فرقه منتشر می گردد همگی جهت خط دهی به اعضای تشکیلات می باشند، بنابراین باید این پیام ها را رمزگشایی نمود. در یکی از پیام ها به بهائیان دستور داده شده تا همسایگان خود را تحت نظر بگیرند و برنامه ای ترتیب دهند تا آن ها نیز در فعالیت های فرقه ای وارد شوند.

جالب اینجاست در پیام مذکور کیفیت و نحوه نفوذ مهره های این فرقه به حریم خصوصی خانوادگی همسایه های اعضا نیز مطرح شده است. این امر نشان می دهد که فرقه تشکیلاتی بهائیت برای اقدامات مخرب خود هیچ حد و مرزی نمی شناسد و تنها مناسبات فرقه ای را در نظر دارد. بهائیان طبق پیام مذکور باید همسایگان خود را تحت نظر بگیرند و موارد زیر را در خصوص آن ها انجام دهند:

1)فرصتی برای ورود به حریم شخصی همسایگان پیدا کنند، مثلا وقتی صدای مشاجره خانوادگی از منازل آن ها شنیده شود، موقعیت مناسبی است.

2)از همسایه ها در مورد شغل، وضعیت اقتصادی و میزان تحصیلات اطلاع پیدا کنند.

3) روحیات فرزندان همسایه ها و علائق آن ها را پیدا کنند و توجه کنند که همسایگان چه برنامه هایی را از تلویزیون می بینند.

4)زمان رفت و آمد و مهمانی های همسایگان و اینکه معمولا در چه ساعاتی دچار اختلاف می شوند، بررسی گردد.

با شناخت از شگردهای شوم فرقه ضاله بهائیت این امر مشخص می شود که بهائیان در صدد نفوذ در تمام بسترها هستند و محدودیتی نیز در این خصوص برای تشکیلات خود قائل نیستند. علاقه قلبی بهائیان به قبله خود یعنی اسرائیل به حدی زیاد است که حاضر می شوند تمام آشنایان و همسایگان خود را فدای آن نمایند.

بهائیان برای نفوذ در بین خانواده ها بهائی بودن خود را کتمان نمی کنند تا با به دست آوردن اعتمادی هرچند اندک، کنترل ذهن افراد را در دست گیرند.

بها، سردمدار فرقه ضاله بهائیت در کتاب مائده آسمانی، ج2، ص35 می نویسد:

"مجالست اشرار نور جان را به نار حسبان تبدیل نماید، زیرا ممکن نیست که شخص سالمی با مسلولی و یا مجذومی الفت نماید و علت سرایت نکند."

مقصود بها از اشرار، صرف غیر بهائیان می باشد که با این وصف مشخص گشت که مجالست اعضای این فرقه تنها در جهت منافع تشکیلاتی است چراکه بها، سردمدار بهائیت، غیربهائیان را اشراری خطاب می کند که مانند جذامی از آن ها دوری نمود.

تقریباً بیش از هفتادسال نیست که فردی به نام صادق عنقا، کارمند اداره دارائی، ارتباط پدربزرگ خود شیخ ابوالفضل عنقا، با صوفیان معاصرش را بهانه قرارداد و توانست فرقه اویسیه را تأسیس کند.

رهپویان هدایت: شیخ ابوالفضل عنقای روضه‌خوان با فردی به نام عبدالقادر بن عبدالغفار جهرمی که او را اویسی می‌شناختند ارتباط دوستانه داشت. یعنی مرشدی نداشت و پیر طریقت را برای سلوک ضروری نمی دانست. صادق عنقا از شهرت اویسی بودن عبدالغفار جهرمی سوءاستفاده می‌کند و فرقه اویسیه را می سازد. اگر بنابود عبدالقادر جهرمی قطب باشد می‌بایست در طریقه کبرویه نوربخشیه برایش جایگاهی فراهم می‌شد زیرا مدعی شده‌اند که بعد از حاج میرزا حسن نائینی زمامدار وقت طریقه کبرویه نوربخشیه به مقام قطبیت رسیده بود.

 فرقه اویسیه مدعی است که به‌واسطه عده‌ای مجهول‌الهویه، منتسب به دو صحابه بزرگ امیرالمؤمنین، سلمان فارسی و اویس قرنی می‌باشند. این افراد در صدد برآمده اند تا با راه اندازی فرقه اویسی نامی برای خود در کنار فرقه‌های تصوف دست و پا کنند. علاوه بر خلاف‌گویی‌ها، جعلیاتی هم توسط سازندگان این فرقه مطرح شده است تا جایی که اگرچه از نعمت سیادت محروم هستند و عکس شیخ ابوالفضل عنقا روضه‌خوان قزوینی با عمامه سفید را چاپ کرده‌اند لکن بعدها مدعی شده اند که با چهل واسطه به حضرت امام موسی کاظم (ع) می‌رسند.

در حال حاضر اویسیه در میان فرق تصوف، دارای صفات منحصربه‌فردی است. تظاهر به درویشی مرسوم نمی‌کند و مدعی است که پیر دلیل و پیر طریقت ندارد درحالی که این مدعیات صرفا جهت اعمال مخفی کارانه عنوان می کنند.

 چنانکه در آثار آنان آمده است: قومی باشند که ایشان را اویسیان گویند ایشان را به‌پیر نیازی نیست، ایشان را نبوت در حجر خود پرورش دهد بی‌واسطه غیری چنانکه اویس را داد اگرچه به‌ظاهر خواجه انبیا راندید اما پرورش از او می‌یافت.

صادق عنقا با برادر بزرگ خود بر سر جانشینی پدرش به نزاع پرداخت و خود را سید و اولاد سلاطین صفوی و قطب سلسله اویسی معرفی کرد و داعیه رجعت مسیح و مهدی موعد نمود و لقب طریقت شاه‌مقصودی بر خود نام نهاد و از اول هم پسرش صلاح‌الدین علی نادر عنقا را به جانشینی خود برگزید و آرم مخصوص که دو هلال سر تبرزین که مقابل هم قرارگرفته است، برای خود انتخاب نمود . او آرم سیادت را عمامه سفید دانسته است و اجداد خود را جزء اقطاب اویسی و مجاز از سلاسل ذهبی و نعمت اللهی ذکر کرده است.

در حال حاضر قطب فعلی این فرقه، صلاح‌الدین علی نادر عنقا است. او در اوایل انقلاب به امریکا فرار کرد و هم اکنون پیروان او در امریکا و اروپا وعده‌ای از شهرهای ایران فعالیت دارند. محافل درویشی در این فرقه، با حضور مختلط دختران و پسران در کنار یکدیگر تشکیل می‌شود و محتوای جلسات آن‌ها، ترکیبی از مفاهیم مکاتب شرقی مانند یوگا و بودا با انحرافات صوفیه است.

درنهایت می‌توانیم از بررسی فرقه اویسیه به این نتیجه برسیم که سردمداران فرق تصوف از هر طریقی که بتوانند برای گمراه کردن افراد تلاش خود را به کار می‌بندند و مردم را با عقاید انحرافی و بیهوده فریب می‌دهند. در فرقه‌های صوفیه هیچ قاعده و اصول منظم و پایداری دیده نمی‌شود و به‌مرور تعالیم و آموزه‌های اساسی آنان در حال تغییر و دگرگونی است.

رهپویان هدایت: 

فرقه ها با استفاده از ضعف و خلاهای فردی و اجتماعی در صدد رخنه در آحاد جامعه می باشند. در این بین فرقه هایی مانند بهائیت که از اساس به صورت تشکیلاتی فعالیت می کنند سعی دارند تا فضاهایی را برای اقدامات خود انتخاب کنند که بیشترین حد از محرومیت را دارا باشند. مشکلات اقتصادی و کم اطلاعی افراد مهمترین محورهایی هستند که بهائیان جهت پیش برد اهداف فرقه ای از آن کمک می گیرند.

با توجه به آنچه ذکر شد تشکیلات بهائیت برنامه ای طولانی مدت برای فعالیت مهره های خود در ایران در نظر گرفته است. در بیانیه 28 دسامبر 2010 بیت العدل آمده است که: مجهودات در روستا عموما باید در مقیاس کوچک، شاید با ظهور گروه هایی از احباء، شروع شود که هر یک از آن ها به یکی از نیازهای مشخص اجتماعی یا اقتصادی که شناسایی نموده بپردازد و هر یک از آن ها مجموعه ساده ای از اقدامات مناسب را پیگیری کند.

در متن فوق بیت العدل با صراحت تمام دستور به نفوذ مهره های بهائیت در روستاها می دهد و عنوان می کند که پس از شناسایی نیازهای اجتماعی یا اقتصادی افراد، اقدامات فرقه ای را دنبال کنند. در حقیقت بهائیت پس از آن که  در مناطق شهری و توسعه یافته نتوانست کمترین پیشرفتی حاصل کند، مناطقی همچون روستا ها را برای فعالیت انتخاب نمود. تصمیم بهائیان برای رخنه در روستاها به این سبب است که می پندارند عدم اطلاع افراد از ماهیت جاسوسی آن ها می تواند راه را برای سوء استفاده از افراد هموارد کند.

تمام فعالیت های فرقه تشکیلاتی بهائیت با اهدافی از پیش تعیین شده می باشد و از اینرو اقدامات آن ها باید در هر پوششی که باشد متوقف کرد چراکه حضور مهره های این فرقه در هر بستری تنها برای انجام اعمال مخرب فرقه ای و جاسوسی می باشد.

در بخش دیگری از بیانیه فوق آمده است که:

"محفل با فضاهای اجتماعی بی شمار، فراتر از فضاهای جغرافیایی که در آن ها بخش هایی از جمعیت گرد هم می آیند آشنا شوند و در حد مقدور حکمت مندرج و مندمج در تعالیم مبارکه را به آن ها ابلاغ نماید. مضافا، ساختارهای نهادی در منطقه شهری-اعم از اجتماعی، ی و فرهنگی که محفل باید یاد بگیرد که با آن ها مرتبط شود، از لحاظ گستره وسیع تر و از لحاظ تعداد افزون ترند."

با بیان این شواهد غیر قابل انکار کاملا واضح و مبرهن است که حضور مهره های بهائیت در مناطق روستایی، با اهداف تشکیلاتی و برای فعالیت های فرقه ای می باشد. اما نکته دیگر که شورای بیت العدل واقع در اسرائیل در نامه فوق به آن تاکید می کند ارتباط گیری مهره های این فرقه با نهادهای ی، فرهنگی و اجتماعی می باشد که از اینرو باید توجه داشت هرگونه حمایت حاضران در اینگونه نهاد ها از فعالیت های فرقه ضاله بهائیت به قطع نشان از روابط بهائیان با این افراد دارد.

رهپویان هدایت: مسیحیت صهیونیستی برای فرار از واقعیت و روبرو نشدن مخاطبان خود با حقایق همواره سعی نموده است قاعده بازی را عوض کرده و صورت مسئله ها را پاک نگه دارد.

جریان تبشیر، مبشرین مسیحیت صهیونیستی و سردمداران آن همواره ادعای انسان دوستی و محبت می‌کنند و خود را پیام دار صلح برای بشریت می خوانند.

 آنان با تبلیغ، فریب و به خدمت گرفتن افراد در ظاهر نشان می دهند که پیوسته در حال دعا برای دوری بشر از ظلم و ستم هستند. هر چند بررسی این ادعا نشان از رویکرد ی جریان تبشیر دارد چرا که دعا برای نابودی نظام‌های اسلامی و مخالف جریان سلطه با ادعای صلح طلبی در تضاد آشکار است.

علاوه بر این تناقضی دیگر نیز مشاهده می‌شود که چطور با وجود بیشترین تعداد مسیحی پروتستان در آمریکا، این کشور یکه تاز عرصه جرم، جنایت و توحش علیه بشریت است. چالشی که مسیحیت صهیونیستی و سران جریان تبشیر از مطرح شدن و پاسخ گویی در برابر آن ناتوان هستند.

از مجموع فرقه‌های مسیحی در امریکا بیش از 70  درصد آنان پروتستانی هستند. همان کسانی که از یک سو ادعای صلح و دوستی آنان در سراسر عالم بلند است و از دیگر سو با رژیم کودک کش صهیونیست هماهنگ هستند و  چشم خود را بر جنایات آنها علیه ساکنان قانونی سرزمین فلسطین بسته اند.

رسانه های مسیحیت تبشیری از این گروه اشغالگر حمایت کرده تصویری صلح جو و بشر دوستانه از آنان ترسیم می‌کنند. حرکتی که نشان می دهد این رسانه های مسیحی وابستگی بسیار شدیدی به نظام سرمایه داری داشته و با دلارهای مراکز صهیونیستی و ضد اسلامی در حال فعالیت می باشند.

باید افزود آمریکا کشوری است که تنها حدود 240 سال از تاریخ حیاتش می گذرد، اما ۹۳ درصد از این عمر کوتاهش، یعنی ۲۲۲ سال آن را در جنگ و به کشورهای مختلف در سرتاسر جهان سپری کرده است!

گفتنی است بررسی‌ها نشان می‌دهد آمریکا به عنوان کشوری که بیشترین تعداد مسیحیان جهان را  داراست در جهان به عنوان نماد ظلم و جنایت شناخته می‌شود.

خوی و جنگ طلبی آشکار  امریکا با ترفندهای  عملیات روانی رسانه‌ها کاملا به محاق رفته است اگر چه این عادت امپریالیسی امریکا در سالیان اخیر و با روی کار آمدن روسای جمهور پروتستانی بیشتر شده است.

در شماره بعد به آمار ات و جنگ های وحشیانه امریکا اشاره خواهیم کرد.

 

ادامه دارد.

رهپویان هدایت: 

فرقه ها با استفاده از ضعف و خلاهای فردی و اجتماعی در صدد رخنه در آحاد جامعه می باشند. در این بین فرقه هایی مانند بهائیت که از اساس به صورت تشکیلاتی فعالیت می کنند سعی دارند تا فضاهایی را برای اقدامات خود انتخاب کنند که بیشترین حد از محرومیت را دارا باشند. مشکلات اقتصادی و کم اطلاعی افراد مهمترین محورهایی هستند که بهائیان جهت پیش برد اهداف فرقه ای از آن کمک می گیرند.

با توجه به آنچه ذکر شد تشکیلات بهائیت برنامه ای طولانی مدت برای فعالیت مهره های خود در ایران در نظر گرفته است. در بیانیه 28 دسامبر 2010 بیت العدل آمده است که: مجهودات در روستا عموما باید در مقیاس کوچک، شاید با ظهور گروه هایی از احباء، شروع شود که هر یک از آن ها به یکی از نیازهای مشخص اجتماعی یا اقتصادی که شناسایی نموده بپردازد و هر یک از آن ها مجموعه ساده ای از اقدامات مناسب را پیگیری کند.

در متن فوق بیت العدل با صراحت تمام دستور به نفوذ مهره های بهائیت در روستاها می دهد و عنوان می کند که پس از شناسایی نیازهای اجتماعی یا اقتصادی افراد، اقدامات فرقه ای را دنبال کنند. در حقیقت بهائیت پس از آن که  در مناطق شهری و توسعه یافته نتوانست کمترین پیشرفتی حاصل کند، مناطقی همچون روستا ها را برای فعالیت انتخاب نمود. تصمیم بهائیان برای رخنه در روستاها به این سبب است که می پندارند عدم اطلاع افراد از ماهیت جاسوسی آن ها می تواند راه را برای سوء استفاده از افراد هموارد کند.

تمام فعالیت های فرقه تشکیلاتی بهائیت با اهدافی از پیش تعیین شده می باشد و از اینرو اقدامات آن ها باید در هر پوششی که باشد متوقف کرد چراکه حضور مهره های این فرقه در هر بستری تنها برای انجام اعمال مخرب فرقه ای و جاسوسی می باشد.

در بخش دیگری از بیانیه فوق آمده است که:

"محفل با فضاهای اجتماعی بی شمار، فراتر از فضاهای جغرافیایی که در آن ها بخش هایی از جمعیت گرد هم می آیند آشنا شوند و در حد مقدور حکمت مندرج و مندمج در تعالیم مبارکه را به آن ها ابلاغ نماید. مضافا، ساختارهای نهادی در منطقه شهری-اعم از اجتماعی، ی و فرهنگی که محفل باید یاد بگیرد که با آن ها مرتبط شود، از لحاظ گستره وسیع تر و از لحاظ تعداد افزون ترند."

با بیان این شواهد غیر قابل انکار کاملا واضح و مبرهن است که حضور مهره های بهائیت در مناطق روستایی، با اهداف تشکیلاتی و برای فعالیت های فرقه ای می باشد. اما نکته دیگر که شورای بیت العدل واقع در اسرائیل در نامه فوق به آن تاکید می کند ارتباط گیری مهره های این فرقه با نهادهای ی، فرهنگی و اجتماعی می باشد که از اینرو باید توجه داشت هرگونه حمایت حاضران در اینگونه نهاد ها از فعالیت های فرقه ضاله بهائیت به قطع نشان از روابط بهائیان با این افراد دارد.

رهپویان هدایت: فرقه صوفیه ای که شاه نعمت‌الله ولی پایه‌گذاری نمود، نسبت به دیگر سلاسل تصوف دارای ویژگی‌ها و نشانه‌های متفاوتی است. در واقع سه نکته در این فرقه وجود دارد که آن ‌را با سایر صوفیان متمایز می‌سازد.

فرقه نعمه الهیه در گمراهی و ضلالت یک راه متفاوتی از سایر فرقه در نظر گرفته است و منشا این تفاوت ها از این جا نشأت می گیرد که برخلاف سایر فرق تصوف که با کراهت و دوری شدید مردم مواجه می شد در حال حاضر برای جذب مخاطبین بیشتر از روش های جذاب وعامه پسند استفاده می کند واز این طریق به صورت هوشمندانه ، در پی فریب و اغوا مردم می باشد.

اولین تفاوت مشایخ  فرقه نعمت‌اللّهی با سایر فرق تصوف در طریقه‌ی سلوک ایشان است؛ به این معنی که به ادعای خود ایشان، بر سالکان این فرقه، حالت بسط غالب است، بر خلاف برخی صاحبان فرق دیگر که حالت قبض بیشتر بر ایشان حاکم می‌باشد.

این مساله در مورد صوفیان نعمت‌اللّهی و به خصوص اقطاب و شیوخ ایشان که حتی در مورد تشیع ایشان نیز شک وتردید وجود دارد، صرف یک ادعاست. کسی به حالت قبض و بسط الهی می‌رسد که عبودیت خدا را انجام داده باشد و از مسیر حق به این مقام رسیده باشد و الّا نه قبض اواز خوف الهی است و نه بسطتش از روی خوشحالی رضایت و امید به پروردگار! خوف مریدان فرقه از قطب فرقه و امیدشان هم به لبخند ژد رئیس فرقه است.

ویژگی دوم این طریقه این است که ایشان کسوت خاص یا لباس مخصوصی ندارند واز نشانه‌های صوفیانه که سابقاً رسم بوده و دراویش برای معرفی خود از آن استفاده می کردند، تهی هستند.

این عدم قید ایشان به لباس و پوشش خاص، باعث تفاوت آن‌ها نسبت به سایر طریقت‌ها شده است. باید توجه داشت که این شگردی برای نفوذ آنان در لایه ها و اقشار مختلف جامعه می باشد درحالی که شاه نعمت الله ولی که موسس این فرقه محسوب می شود خود دارای پوشش و کلاه خاص درویشی بوده است

ویژگی سوم شان این است که حرفه‌ی تکدی‌گری و گدایی را در دستور کار ندارند و آن را ممنوع می‌دانند. بر خلاف آباء و اجدادشان که عزلت را به حدی رسانیده بودند که در گدایی، شهره‌ی خاص و عام بودند؛ از جمله‌ی ایشان، می‌توان به ابوبکر شبلی اشاره کرد که سالیان دراز در دماوند به گدایی مشغول بود. اما با ثروت اندوزی های کلان، بسیاری از مریدان را شیفته اشرافیگری خود کرده اند. 

در حقیقت کار کردن مریدان و مشارکت آن ها در امور اقتصادی موجب تقویت بنیه مالی فرقه می گردد و از اینرو عشریه پردازی(دادن یک دهم از سود معاملات ماهانه به قطب) از اصول اصلی فرقه نعمت اللهی می باشد.

با همه مطالب گفته شده، ماهیت فرقه ای این جماعت هیچ گاه از بین نخواهد رفت و حتی با تغییر رنگ و پوست اندازی ظاهری ، همان تفکرات انحرافی سایر دراویش و فرق متصوفه را پیش می برند.

 

رهپویان هدایت:

سردمداران بهائیت همواره بر سرمایه‌گذاری روی کودکان تاکید داشته و این کار را از اهداف مهم فرقه ای عنوان کرده اند. آن ها می گویند قلب و روح کودک همانند لوح سفیدی است که باید در آن بذر بهائیت را کاشت. با توجه به اینکه اساس بهائیت بر مقابله و مبارزه با اسلام بنا شده، آموزش کودکان نیز در همین راستا انجام می پذیرد.

بهزاد جهانگیری، بهائی مسلمان شده در این باره می گوید: تشکیلات از کودکی در ذهن ما کاشته بود که کمالات جامع انسانی یعنی بهترین کمالات و بهترین شخصیت را تنها یک فرد بهائی دارد. آنها برای همه افراد از کودک پنج‌ساله تا فرد 100ساله تبیین می‌کردند که بهائی، تافته‌ای جدا بافته است و از تمام انسان‌هایی که در جهان زندگی می‌کنند، بالاتر است.

پدرام نوایی نوبری، بهائی نجات یافته نیز در این باره می گوید:  بهایی ها برای کودکان جلساتی دارند که در این جلسات به صورتی ویژه و خاص روی ذهن و فکر آدم کار می کنند تا همزمان با اخذ دیپلم تبدیل به یک بهایی متعصب شود.

در بهائیت کودکان از آغاز این طور آموزش می بینند که در آینده با تمام مسائل اسلامی مخالفت کنند و به هیچ یک از رسوم اسلامی و ایرانی نیز پایبند نباشند. فروتن، یکی از مبلغان مطرح این فرقه ضاله در خاطرات خود می نویسد: روزی قدم ن از معبری می گذشتم با دو کودک بهائی به سن 8 یا 9 سال مصادف گشتم یکی به من سلام گفت و دیگری الله ابهی و فورا اضافه کرد رفیق من هم بهائی است ولی چون از بشرویه آمده سلام کرد. آقا شما او را ببخشید.(خاطرات فروتن، صفحه 271)  

ببینید کودکان هائی تا چه حد متعصب و خشک اندیش بار می آیند که برای نوع سلام خود باید تابع تشکیلات بوده و برای عدم رعایت این امر هم عذر تقصیر داشته باشند. 

همین خاطره مبلغ بهائی برای نشان دادن شعار کذب تحری حقیقت بهائیان کافی است چراکه این کودک طوری بارآمده که برای گفتن یک سلام ساده باید شرمسار باشد تا چه رسد به اینکه بخواهد از عضویت فرقه خارج گردد.

مهناز رئوفی بهائی مسلمان شده در این خصوص می گوید: [زمانی‌ که] معلم‌ مهد کودک‌ بهائیان‌ شدم برنامه‌هایی‌ که‌ به‌ من‌ می‌دادند تا به‌ بچه‌ها بیاموزم‌ کاملاً‌ در راستای‌ شستشوی‌ مغزی‌ آنها بود و من می‌دیدم‌ که‌ چگونه‌ از 3 سالگی، کودکان‌ را نسبت‌ به‌ اسلام‌ و مسلمانان‌ بدبین‌ می‌کردند و مغز کوچک‌ آنها را با خرافات‌ و اوهامی‌ که‌ ارمغان بهاء و عبدالبهاء بود پر می‌کردند و چگونه‌ با آوردن‌ مثالها و بیان‌ داسـتـان هـایـی، آنـان‌ را از خارج‌ شدن‌ از بهائیت‌ می‌ترساندند و با [وجود] این‌ ترس‌ و وحشتی‌ که‌ در دل‌ کودکان‌ از انتخاب‌ راهی‌ به‌ جز راه‌ بهاء می‌انداختند و با وحشتی‌ که‌ آنان‌ از طرد شدن‌ و اخراج‌ شدن‌ از خانه‌ و خانواده‌ داشتند، شعار بی‌اساس‌ تحرّ‌ی‌ حقیقت را سر می‌دادند و به‌ ظاهر وانمود می‌کردند که‌ بهائیان‌ در پانزده‌ سالگی‌ پس‌ از تحری‌ حقیقت‌ می‌توانند راه‌ خود را انتخاب‌ نمایند، در حالی‌ که‌ هیچ‌ کدام‌ از بهائیان‌ حق‌ نداشتند کتابهای‌ سایر جوامع‌ را مطالعه‌ کنند، حق‌ نداشتند کتابهای‌ ردیه‌ را که‌ بیشتر، بهائیان‌ مسلمان‌ شده‌ آنها را نوشته‌ بودند مورد مطالعه‌ قرار دهند.

با توجه به این مطالب و اینکه بهائیت از اساس فرقه ای تشکیلاتی است، کودکان و اطفال تنها برای اهداف فرقه ای آموزش می بینند و فقط در همین راستا از آن ها سوء استفاده می شود. بنابراین باید به هر نحو ممکن با این فرقه مقابله نمود و اجازه نداد که مهره های جاسوس این فرقه ضاله کودکان را قربانی اهداف شوم خود کنند.

رهپویان هدایت: با بررسی تورات و انجیل‌های چهارگانه کنونی، هیچ مطلبی از سه‌گانگی خداوند مبنی بر تثلیث نیامده است. قریب سه قرن در میان مسیحیان هیچ ذکری از مسئله سه‌گانگی وجود ندارد اما پس از تصویب دکترین مزبور در سال 325 میلادی، پدران کلیسا درصدد برآمدند تا از متن چهار انجیل به رسمیت شناخته‌شده توسط خودشان، مطلبی پیدا کنند تا به نظریه تثلیث جنبه استنادی و اعتقادی بدهند. 

به دلیل اینکه در هیچ‌یک از اناجیل اربعه و تورات مطلبی در این خصوص وجود نداشت، مجبور به تفسیر و برداشت شخصی مطابق میل و خواسته خود از کتاب‌های مقدس نمودند. با بررسی این تفاسیر و مطالب ساختگی پدران کلیسا، هیچ ادله منطقی و عقل پسندی در آن دیده نمی‌شود که مبین قاعده تثلیث در مسیحیت تبشیری باشد و بیشتر شبیه آسمان را به ریسمان بافتن شباهت دارد تا ارائه دلیل و مدرک.

نمونه‌ای از توجیهاتی که برای اثبات قاعده تثلیث در میان مسیحیان بسیار مطرح می‌شود را بیان خواهیم کرد.

در کتاب عهد عتیق سفر پیدایش باب 18 شماره‌های 1 و 2 در مورد حضرت ابراهیم آمده است: هنگامی‌که ابراهیم در بلوطستان ممری ست داشت، خداوند بار دیگر بر او ظاهر شد. ابراهیم ناگهان دید سه مرد به طرفش می‌آیند از جا برخاست و به استقبال آن‌ها شتافت و رو به زمین نهاده و گفت ای سروران تمنا می‌کنم اندکی توقف کرده و در زیر سایه این درخت استراحت کنید و من از شما پذیرایی کنم.

از شگردهای ابلهانه مسیحیان این است که از این داستان برای اثبات مسئله تثلیث استفاده کرده‌اند که واقعاً می‌توان به عمق حماقت آن‌ها پی برد.

با بررسی این داستان در منابع معتبر مسیحیان، این داستان مربوط به وارد شدن مهمانان برای عذاب کردن قوم سدوم است، آن‌ها فرشتگان عذاب بودند نه خداوند، آن‌هم در سه جسم بشری تجسم یابد!!!!

آیا منطقی به نظر می‌رسد که حضرت ابراهیم فراموش کرده باشد که خدا یکی است و خدا به‌صورت سه انسان بشری بر حضرت ابراهیم وارد شود؟؟ این موضوع را پیامبر خدا نفهمیده است اما پدران کلیسا با آسمان به ریسمان بافی های خود این موضوع را کشف کردند؟؟

این‌گونه استدلال‌های سخیف و غیرمنطقی از سوی پدران کلیسا، یک نوع مدرک تراشی برای اثبات یک دروغ شاخ‌دار است که متأسفانه از این طریق توانستند به‌نوعی به مسئله دروغین تثلیث یک مشروعیت پوشالی بدهند.

پیش از این هم معروف ترین معلم بودایی ها پس از دالای لاما، به جرم آزار جنسی به شاگردانش خبر ساز شد. سوگیال رینپوچه ۷۱ ساله متهم شده بود که برای خود یک حرمسرا راه انداخته و از پیروان زن و دختر خود سوء استفاده کرده است.

رهپویان هدایت: انحرافات اخلاقی میان بودائیانی که خود را بریده از دنیا و تعلقات آن می دانند نشان از دروغ بودن گفتار و رفتار آنان است. آسارام باپو، رهبر معنوی و مربی یوگا و مدیتیشن در ایالت راجستان هند است که مدعی است میلیون‌ها طرفدار در سرتاسر جهان دارد!

این دختر نوجوان گفته، این حادثه زمانی رخ داد که برای تماشای مراسم عرفانی عزلت گزینی این کاهن به همراه مادرش به معبد رفته بود.

امروزه پدیدۀ جنسی و بی اخلاقی هایی از این قبیل  به مریدان در آئین هندوئیسم و بودیسم تبدیل به امر رایجی شده است.

پیش از این هم معروف ترین معلم بودایی ها پس از دالای لاما، به جرم آزار جنسی به شاگردانش خبر ساز شد. سوگیال رینپوچه ۷۱ ساله متهم شده بود که برای خود یک حرمسرا راه انداخته و از پیروان زن و دختر خود سوء استفاده کرده است.

در چین یک راهب بودایی به نام شی چنگ، دست کم ۶ راهبه را با وسوسه یا تهدید مجبور به رابطه جنسی کرده که آن ها درخواست او را انجام داده اند. وکلای شاکیان مدعی شدند که وی با استفاده از تکنیک های کنترل ذهن، پیروان خود را وادار به برقراری رابطه جنسی با خود می کرده است.

در ایالات متحده نیز جوشا ساساکی ۱۰۵ ساله !! که به عنوان مدرس هنرهای لئونارد کوهن شهرت دارد، مورد اتهام تلاش برای به ن در معابد موجود در این کشور به مدت ۵۰ سال قرار گرفته است.

این فرد حتی در کهولت سن هم نتوانسته خود را از انحرافات جنسی نجات دهد و عجیب این است که او برای عده ای در سراسر دنیا بزرگ شمرده شده و مکتب و روش آنها توسط سینمای هالیوودی تبلیغ می شود.

معلمان ارشد بودایی، با انتشار بیانیه ای اعتراف کردند که وی در بخش قابل توجهی از زندگی اش در ایالات متحده، دختران دانش آموز را مورد و سوء استفاده های جنسی قرار داده است.

با راه اندازی هشتگ اینترنتی در اروپا و ایالات متحده، توسط نی که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته بودند و همچنین گسترش این هشتگ به آسیا، بسیاری از نی که در معابد بودائی و هندو مورد جنسی قرار گرفته بودند، اکنون جرات یافته و در حال افشاگری علیه رهبران مذهبی هستند.

رهپویان هدایت: بررسی وضعیت دراویش گنابادی در این روزها، نشان می‌دهد که روز به روز میزان تفرقه و دشمنی آنها با یکدیگر بیشتر می شود. این اختلافات کینه توزانه در میان دراویش به قدری گسترده شده که حتی شخص نورعلی تابنده هم  در برنامه های خودش دچار سردر گمی شده و نمی داند چه کار باید بکند.

در روزهای پایانی هفته گذشته، نور علی تابنده برای درمان و معالجه مجبور به تر ک بیدخت به مقصد بیمارستان مهر تهران می شود. هنوز لحظاتی از خروج وی نگذشته بود که دراویش افراطی سیاه نمایی و انتشار شایعات را شروع کردند.

اخبار و تصاویر دروغین خود را با موضوعاتی مانند ترور بیولوژیکی، دستگیری شخص تابنده را میان دراویش بیچاره به صورت آشکار ازطریق فضای مجازی منتشر کردند و به گمان جاهلانه خودشان، پیش بینی یک کودتا  هم  در سر پرورانیدند.

 با انتشار خبر حضور سرزده مهندس جذبی از مشایخ و نمایندگان خمسه قطب، در بیدخت ، تهمت ها و نسبت های ناروایی از سوی دراویش به وی  داده شد که نظیر نداشت.

اینگونه بی احترامی و بی اعتمادی به مشایخ و روسای فرقه نعمه الهیه ، نشان دهنده قدرت پوشالی و تشریفاتی فرقه می باشد که در این ایام  تبعیت و اطاعت لازم فقرای بیچاره را تحت تاثیر خود قرارداده و تنزل جایگاه قطبیت فرقه را به دنبال داشته است.  

 گفتنی است  اقدامات موذیانه دراویش افراطی علاوه بر بیشتر شعله ور شدن آتش تفرقه و نفرت در میان دراویش، نشان می‌دهد حرف نورعلی تابنده در میان مریدان خریدار ندارد در واقع طریقت نعمت اللهیه اسیر دروایش افراطی شده است که مرام و مسلک آنها  بر خلاف رویه روسا و مشایخ این فرقه است.

رهپویان هدایت: جریان تبشیر که همواره از کلیساهای غیرقانونی و زیرزمینی موسوم به کلیسای خانگی” به عنوان یک فرصت بهره گرفته اکنون به این نتیجه رسیده که کلیساهای خانگی معظلی هستند که باید با آنها مقابله شود.

در همین راستا برخی مهره‌های جریان تبشیر به میدان آمده و رسما اعلام کرده اند که کلیسای خانگی ضد "کتاب مقدس" است و در جایی از کتاب مقدس نامی از آن نیامده است.

همچنین برخی دیگر اعتراف به رواج فساد در این کلیساها کرده و اعلام داشتند که "در کلیساهای خانگی، مشکلات و فسادها زیاد است، برخی از شبانهای کلیسای خانگی با استفاده از اهرم های فشاری که دارند، مانع از افشاگری می شوند که این یک آسیب بزرگ است".

بسیاری از سردمداران و مهره های شناخته شده جریان تبشیر اکنون به سخن آمده و رسما اعلام کرده اند که بیشتر این کلیساها توسط افرادی مدیریت می‌شود که از کم ترین اطلاعات الهیاتی نیز بهره نداشته و از این مجامع زیر زمینی به عنوان یک سکوی پرش استفاده می‌کنند.

شبانان کلیساهای خانگی بنا به اعترافات سردمداران جریان عده ای افراد سود جو و فرصت طلب هستند که از اعضا بیشترین سوء استفاده ها را کرده و موجب به انحراف کشیدن آنها می‌شوند، به گفته همین افراد از شبانان خانگی پروندهای فساد مالی و اخلاقی بسیاری حتی در خارج ایران به ویژه در ترکیه وجود دارد و این مجامع زیر زمینی تبدیل به یک تهدید برای مسیحیت شده اند.

خان ملک ساسانی در بررسی علت برخورد تند بلشویکها با بهائیان، به پیوند بهائیان با سفارت انگلیس و سازمان جاسوسی آنان، اینتلیجنس سرویس اشاره می کند  و می نویسد: بعد از جنگ بین المللی  اول که حکومت شوروی در روسیه برقرار شد، در عشق آباد که مرکز اجتماع و عملیات بهائیان بود  بالشویکها، درون مشرق الاذکار شبکه جاسوسی به نفع  انگلیسی ها کشف کرده و قریب یک صد نفر از وجوه بهائیان آن جا را معدوم ساختند.

رهپویان هدایت: پس از استقرار و تحکیم پایه های قیومیت انگلیس بر قدس شرف بود که در آوریل 1920، ژنرال آللنبی به همراه دستیارش ماژور تئودور پل به نمایندگی از دربار لندن به عباس افندی نشان سر و نشان شوالیه را داد.( کتاب قرن بدیع، جلد3 صفحه 298)

بهائیان در شوروی در مبارزه بین انقلابیون آن کشور با رژیم تزاری، به جاسوسی به نفع تزاری دست می زدند. این مسئله باعث شد تا دولت اتحاد جماهیر شوروی(زمان ریاست استالین) از سال 1307 ش/ 1928 م، به بعد، به ویژه در آستانه جنگ جهانی دوم یعنی سال های 1314-1307 ش/ 1928-1935 م، دست به تصرف مشرق الاذکار عشق آباد زده و آن را تبدیل به موزه نماید.

اتحاد جماهیر شوروی(اگرچه خود ابتدا سازنده بهائیت بود اما بعدها افسار آن فرقه به دست انگلیس افتاد) در سطح وسیعی به دستگیری و تبعید بهائیان به نقاط مختلف روسیه نظیر سیبری و بعضا ایران دست زده و اموال و کتب آنان را ضبط، مدارس و محافل آن ها را تعطیل و فعالیت های اجتماعی و تبلیغی شان را در عشق آباد و دیگر نقاط روسیه ممنوع نماید.(قرن بدیع، جلد 4 صفحات 124-125)

خان ملک ساسانی در بررسی علت برخورد تند بلشویکها با بهائیان، به پیوند بهائیان با سفارت انگلیس و سازمان جاسوسی آنان، اینتلیجنس سرویس اشاره می کند  و می نویسد: بعد از جنگ بین المللی  اول که حکومت شوروی در روسیه برقرار شد، در عشق آباد که مرکز اجتماع و عملیات بهائیان بود  بالشویکها، درون مشرق الاذکار شبکه جاسوسی به نفع  انگلیسی ها کشف کرده و قریب یک صد نفر از وجوه بهائیان آن جا را معدوم ساختند.(دست های شیطان، صفحه 141)

در حقیقت بهائیان در هر منطقه ای که پا بگذارند به دلیل فعالیت های تشکیلاتی و جاسوسانه ای که دارند موجب تفرقه و خرابی می گردند. شوروی که خود بنای کج این فرقه ضاله را گذاشت بعدها مجبور به برخورد و تعطیلی فعالیت های آن گردید و تا جایی پیش رفت که بسیاری از اعضای این فرقه را به دلیل خیانت و جاسوسی از دم تیغ گذرانید.

از نظر باورهای انحرافی دراویش ، به آن دسته از افرادی که در سیر و سلوک صوفیانه ، به شیخ و پیری معین انتساب نداشته و منازل سلوک را با توسل به ت رسول اکرم طی می کنند اویسی می گویند.

فرقه اویسیه با تفسیر غلط از  مساله نبوت و شفاعت ، برای حجیت بخشی به خود مطالب بی مایه ای را ابداع نموده  که نظیر آن را در سایر فرقه های صوفیه نیز مشاهده نمی شود.

برای نمونه  در مسئله شفاعت به مریدان القاء شده  اقطاب این سلسله دارای جواز شفاعت امت محمدی می باشند و این جواز را جناب اویس قرنی از مقام رسالت دریافت داشته و آن را به اقطاب بعدی منتقل نموده است. بعدها هم این مقام اختصاص به صلاح الدین عنقا پیدا کرد که از طرف پدرش به او منتقل گردید.

فرقه اویسیه در برنامه های خانقاهی خود اینگونه به مریدان خود القاء می کنند  که  جناب اویس قرنی بنیان گذار مکتب عرفان اسلامی است و از عشق صمیمانه و ارادت خالصانه اویس به حضرت محّمد (ص) تفاسیری خیالی و غلط ارائه می دهند.

برای رفع  تناقض عدم  ملاقات اویس با پیامبر اکرم(ص)  اینگونه توجیه می کنند : با وجود اینکه حضرت اویس هیچگاه ظاهرا با حضرت محّمد (ص) ملاقات نداشتند ولی تعلیمات مقدس پیامبر اکرم (ص) را از راه دل و به طریق باطنی دریافت نموده اند!! یکی از گفتارهای معروف حضرت اویس "علیک بقلبک"  می باشد . دل طریق وصول به ت و معرفت است. بنابراین تزکیه و صافی آن مورد اهمّیت و تعلیم همه عرفا است. در قرآن کریم بیش از دویست آیه به اهمّیت قلب برای معرفت وخودشناسی اشاره شده است .

 روسای فرقه اویسیه برای تایید مسلک فرقه ای خود همانند سایر فرقه های صوفیه دست به جعل حدیث زده و روایت ساختگی خود را به عنوان یک  حجیت شرعی ومذهبی به پیروان خود تفهیم می‌کنند. با چنین اقداماتی راه دریافت باطنی را برای مریدان خود باز می گذارند .

به دیگر سخن یک فرقه انحرافی با جعل حدیث و خلق  باور های ساختگی به راحتی مسلک انحرافی  خود را به ساحت مقدس پیامبر اعظم (ص) نسبت داده و به زعم خود می پندارد که مقام ارزشمند شفاعت در روز قیامت را توانسته از آن خود بکند و زمینه انحراف و گمراهی مریدان خود را مهیا می‌کند.

گفتنی است این شیوه فرقه سازی و استفاده ابزاری کردن از تعالیم ارزشمند اسلامی، از خصایص بارز فرقه های صوفیه است و با این ترفند های عوام فریبانه خود به عنوان مسلمانان واقعی قلمداد می کنند.

مسیحیان تبشیری برای اینکه در مقام  پاسخ گویی به ایرادات فراوان موجود در کتاب مقدس قرار نگیرند هماره با روش فرار به جلو و پاک کردن صورت مسئله به طرح انتقادات و تخریب اسلام دست می یازند تا از این طریق اجازه ایجاد سوال و شبهه درباره مسیحیت و کتاب مقدس را ندهند.

متاسفانه نگاه پر گناه به بانوان و زن در کتاب مقدس از مباحثی است که به انحاء مختلف مطرح شده است اما باز هم این مسیحیت صهیونیستی تبشیری است که برای فرار از ماجرا مطالب بی سند و دروغین را درباره ن به اسلام نسبت می دهد.

در یکی از کتاب های مسیحی تبشیری در یکی از آثار تبشیری که با نگاه تحلیلی و تفسیری برخی از قسمت های کتاب مقدس درباره ن بررسی شده, نویسنده سعی دارد اشتباهات و زن ستیزی های کتاب مقدس را توجیه کند اما خود به بیراهه رفته و رسما اذعان می کند که آری این کتاب را نمی شود توجیه و تفسیر کرد.

تمام رویکرد و هدف این کتاب نشان دادن چهره ای موجه از ن در کتاب مقدس است ( خلاف آنچه در متن کتاب مقدس وجود دارد که ن – با عذرخواهی از بانوان – موجودات پرگناه، زیردست، همیشه پایین تر از مردان و هستند) اما با همین رویکرد هم باز هم نکاتی به چشم می خورد که بسیار موهن و عجیب است.

در این نوشتار فقط تصویر دو صفحه از دهها صفحه ای که می شود به آن پرداخت را از این کتاب انتخاب کرده ایم که در آن به جملاتی از کتاب مقدس اشاره دارد که نشان دهنده بی ارزش بودن زن در نگاه مسیحیت تبشیری است.

 این کتاب تبشیری در همان صفحات ابتدایی خود اشاره دارد که: اشتیاق و هوس چنان وجود او ـ حضرت حوا ـ را پرکرده بود که وسوسه کننده را نمی دید!!

 همین یک بند کافی است که بدانیم مسیحیت تبشری یکی از برترین ن عالم را به راحتی زنی با هوس های شیطانی و بدون کنترل ارده می داند! حال چطور می تواند برای دیگر بانوان عالم احترام قائل شود؟!

در چند سطر بعد نویسنده با استناد به کتاب مقدس اشاره می کند که: حوا ـ بخوانید حضرت حواـ نیز مانند شیطان کلام خدا را تغییر داد و.!!

این جسارت و این هجمه از توهین و افترا نسبت به مادر بشریت که او را تغییر دهنده دستورات و کلام خداوند و در کنار شیطان می خواند, اوج وقاحت و بی شرمی در مسیحیت تبشیری است!

در دیگر صفحات و سطور این کتاب نیز مطالب موهن اینچنین فراوان است که در مجالی فراخ‌تر به آن خواهیم پرداخت.

 

بر اساس اسناد، مستندات و شواهد گوناگون، بهائیت در بسیاری از کشورها، مخصوصا کشورهای عربی، برای تشکیلات جاسوسی موساد و به نفع اسرائیلیان به خبرچینی و جاسوسی و نوکری مشغول اند.

رهپویان هدایت: فرقه ضاله بهائیت به دنبال این است که از هر ابزار ممکن برای رسیدن به اهداف خائنانه خود استفاده کند. مدارس و مراکز علمی از مهمترین بسترهایی است که تشکیلات این فرقه ضاله برای رخنه در آن دندان تیز کرده و از این رو تشکیلات بهائیت در کمین فرصتی جهت حضور در این بسترها می باشد. در حقیقیت هدف بهائیان از رخنه در مراکز آموزشی، جدای از جذب افراد برای تشکیلات جاسوسی فرقه، یادگیری معلوماتی است که به واسطه آن بتوانند خود نیز فعالیت های بهتری را در این زمینه انجام دهند.

اصولا بهائیان هیچگاه بدون اهداف تشکیلاتی که نقشه آن توسط شورای بیت العدل واقع در اسرائیل ارائه می شود، کاری انجام نمی دهند. با توجه به این مبنا، تمام اقدامات مهره های این فرقه ضاله در جهت تقویت سرویس های جاسوسی بیگانه مخصوصا موساد انجام می شود.

اسماعیل رائین با توجه به اسنادی که ساواک به ناچار مجبور به ارائه آن شده بود می نویسد: نه تنها سران بهائیت در گذشته و هیات های محافل بهائی کنونی متفقا دولت اسرائیل و صهیونیزم جهانی را تایید و همراهی کرده و می کنند بلکه در بسیاری از نقاط جهان، به خصوص در کشورهای اسلامی و عرب، بهائیان متمایل  به جهودان و دولت اسرائیل  بوده و هستند.

در بسیاری از کشورها، مخصوصا کشورهای عربی، شنیده و دیده شده که بهائیان داخل در تشکیلات جاسوسی موساد شده و همه جا به نفع اسرائیلیان به خبرچینی و جاسوسی و نوکری مشغول اند.(انشعاب در بهائیت، اسماعیل رائین، صفحه 171)

مهره های وطن ستیز بهائیت که را مایه افتخار و شعار خویش قرار داده اند سعی دارند با راه اندازی هیاهوی رسانه ای از حمایت کشورهای معاند و متخاصم استفاده کرده و مهره های فاسد و جاسوس خود را در مراکز آموزشی وارد کنند. از آنجا که بی تعصبی نسبت به وطن از شروط اصلی و اولیه ورود به تشکیلات فرقه ضاله بهائیت می باشد، تنها هدف بهائیان از رخنه در مراکز آموزشی تقویت تشکیلات اداری واقع در اسرائیل می باشد و ممکن نیست یک بهائی برای کمک به ایران قدمی بردارد.

حسین فردوست در این باره می نویسد: در واقع، بهائیت این تصور را داشت که ایران همان ارض موعودی است که باید نصیب بهائیان شود و لذا برای تصرف مشاغل مهم ی در این کشور منعی نداشتند. بهائیانی که من دیدم واقعا احساس ایرانیت نداشتند و این کاملا محسوس بود و طبعا این افراد جاسوس بالفطره بودند.(ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد1، خاطرات حسین فردوست)

باید توجه داشت که بهائیان به دنبال فضاسازی و ایجاد جوی احساسی هستند تا با استفاده از این شگرد، ماهیت فرقه ای و جاسوسی خود را کتمان کنند. با این وصف واجب است که به هر نحو ممکن با طرح نفوذ فرقه ضاله بهائیت مخصوصا در مراکز آموزشی مقابله شود و نباید در تحت تاثیر فضاسازی های اندک پس مانده های این فرقه و حمایت اجانب(دشمنان ایران) اجازه رخنه به آنان داده شود. با توجه به بحث بی وطنی( نسبت به وطن و وطن ستیزی) که از باورهای اصلی بهائیان است نباید هزینه آموزشی کشور صرف این طیف گردد و آنان را برای خیانت به ایران تقویت نمود.

مسیحیت تبشیری به عنوان یک فرقه منشعب آز آیین پروتستان با ابداعات جعلی خود توانسته انحرافات عمیقی در بدنه دین مسیحیت وارد نماید. افسانه نجات نمونه ای ابداعات جعلی است که ساخته و پرداخته ذهنی شائول یهودی  یا همان پولس می باشد. 

رهپویان هدایت: این اشراف زاده یهودی معتقد بود که با گناه آدم، انسان­ها همه گناهکار شدند و بدین ترتیب گناه و مرگ به جهان آمد. این گناه با زاد و ولد بین انسان­ها اشاعه یافت و این جسم انسان است که عامل کسب و انتقال گناه است . عامل ورود گناه به جهان، آدم است.

گناه او گناه شخصی نیست لذا نزد او باقی نمی­ماند و به همه سرایت می­کند. چرا که او با این گناه جوهر انسان را فاسد کرد و بدین ترتیب انسان تحت سلطه گناه درآمد. انسان به سبب سرپیچی آدم گناهکار شد و به دلیل تبعیت از آدم ثانی (عیسی مسیح) از گناه پاک می­شود و جلال خدا را درک می­کند.

به نظر پولوس یهودی  اگر حضرت مسیح به صلیب کشیده نمی­شد جهان تحت سلطه گناه باقی می­ماند و انسان هرگز راهی به نجات نداشت، لذا برای نجات انسان باید یگانه پسر خدا قربانی می‌شد.

برای اطمینان بیشتر در کتاب مقدس می خوانیم که  تنها خدا می‌تواند ما را از گناه پاک کند و از تاوان گناه نجات دهد (دوم تیموتائوس 9:1؛ تیتوس 5:3). خدا چگونه نجات می‌دهد؟در آموزه‌ی نجات در مسیحیت، خدا ما را از طریق عیسی مسیح نجات داده است (انجیل یوحنا 17:3). به‌خصوص، نجات ما از طریق مرگ مسیح بر روی صلیب و رستاخیز او از دنیای مردگان، بدست آمد (رومیان 10:5؛ افسسیان 7:1). کتاب مقدس به روشنی به ما می‌گوید نجات هدیه باشکوه خداوند برای ما می‌باشد که سزاوار آن نیستیم (افسسیان 5:2، 8) و فقط از راه ایمان به عیسی مسیح در دسترس ما خواهد بود (اعمال 12:4)

گفتنی است افسانه نجات  چندین قرن بعد از عروج عیسی مسیح توسط  پدران کلیسا توسط کشیشان مسیحیت تبشیری رواج پیدا کرد با بررسی کتاب مقدس و منابع معتبر مسیحیت، به این تناقض بر می خوریم چرا عیسی مسیحی به صراحت در باره این موضوع مهم و حیاتی صحبتی نکرده است؟ 

چرا سالها بعد از عیسی مسیح فقط مسیحیت صهیونیستی به این مساله توجه می کند و افسانه نجات را در آموزهای مسیحیت تبشیری وارد می نماید؟

به تعبیر دیگر تمامی بشریت تا سال‌ها بعد از مصلوب شدن و عروج عیسی مسیح در گناه اولیه آدم ابوالبشر گرفتار بودند تا اینکه فرقه مسیحیت تبشیری این افسانه را ایجاد کرد و لکه ننگ گناه اولیه از دامن انسان ها پاک شد. به نظر می‌رسد این استدلال هم همانند استدلال های بی پاسخ گذشته بر دلایل بی اعتباری و جعلی بودن افسانه نجات افزوده است.

 

رهپویان هدایت: در مطالع الانوار که همان خلاصه تاریخ زرندی است، صفحه63 آمده است: باب بعد از فوت پدر در دامن مهر خال خود سیر علی پرورش یافت.هرچند باب به درس خواندن میل نداشت ولی برای آن که به میل خال رفتار کنند به مکتب شیخ عابد تشریف بردند.

سید علی محمد شیرازی در سال 1235 ه.ق در شیراز، از پدری به نام محمد رضا که کار بزاری داشت، زاده شد. در کودکی پدر خود را از دست داد و خالویش سیدعلی او را به مکتب شیخ عابد شیرازی سپرد. علی محمد در آنجا خواندن و نوشتن فارسی و عربی و اندکی از علم حساب . را آموخت.

به مکتب رفتن و درس خواندن باب نکته ای است که بهائیان و سردمداران آن ها مانند عبد بها در صدد کتمان و انکار آن برامده اند درحالی که به ظاهر تاریخ نویسان این فرقه ضاله اعتراف به درس خواندن و مکتب رفتن وی نموده اند.(کتمان مکتب رفتن باب برای این است که ساخته ها و بافته های پوچ وی را وحی و غیر تعلیمی معرفی کنند.)

نبیل زرندی در تاریخ زرندی، مازندرانی در اسرار الاثار و آیتی کتاب الکواکب الدریه (آن زمان که در فرقه ضاله بهائیت عضویت داشته این کتاب را نوشت است) اعتراف به مکتب رفتن باب و درس خواندن وی نموده اند.

در مطالع الانوار که همان خلاصه تاریخ زرندی است، صفحه63 می نویسد: باب بعد از فوت پدر در دامن مهر خال خود سیر علی پرورش یافت.هرچند باب به درس خواندن میل نداشت ولی برای آن که به میل خال رفتار کنند به مکتب شیخ عابد تشریف بردند. (ماجرای باب و بها، صفحه33)

در کنار منابع قبلی میتوان از اعتراف دیگر تاریخنویسان بابی و بهائی به سواد داشتن باب اشاره کرد. اسد الله مازندرانی در کتاب رهبران و رهروان می نویسد: سیدعلی(خلوی باب) او را به مکتب نزد شیخ عابد، به تحصیل قرائت، کتاب فارسی، عربی و سیاق متداول آن ایام گماشت.

حال با توجه به این نوشته ها و اعتراف به ظاهر تاریخ نویسان بهائی در مورد مکتب رفتن و درس آموزی باب، برخی از دروغ پردازان خبره مانند عبدبها قلم به انکار و کتمان برده و در صدد تحریف حقیقت برآمده اند.

عبدبها در کتاب مفاوضات می نویسد: اما باب در سن جوانی، بیست و پنج سال از عمرش گذشته بود که قیام کرد. در میان طائفه شیعه مسلم است که ابدا در هیچ مدرسه ای تحصیل نکرده و نزد کسی اکتساب علوم نکردند.(مفاوضات، صفحه19-20)

برخلاف آنچه عبدبها نوشته است که شیعیان قائل به بی سوادی باب بوده اند اتفاقا نه تنها شیعیان بلکه اکثر نوشته های بهائیان تایید می کند که باب به مکتب رفت و مقدمات ایجاد فتنه را از معلمی شیخی مسلک آموخت.

امروزه نیز دروغ پردازی های سردمداران بهائیت توسط اندک پس مانده های آنان دنبال شده و نشر اکاذیب در سرلوحه فرد، فرد تشکیلات این فرقه ضاله قرار گرفته است.

 رهپویان هدایت:فرقه ضاله بهائیت نه تنها توسط علما و دانشمندان شیعه، ضال و مضل معرفی شده بلکه در میان بزرگان اهل سنت نیز با این تعابیر وصف شده است. از عبدالله بخاری صاحب مدرس و امام مسجد جامع دهلی در مقام مفتی اعظم هند، به صراحت درباره مسلک بهائی و ازدواج با بهائیان که معتقد به ظهور پیامبری بعد از پیامبر اسلام هستند سوال شده است که در پاسخ اظهار داشت:

اگر کسی بپذیرد که پس از پیامبر اسلام، پیامبر دیگری ظهور خواهد کرد، کافر است. پیامبر اسلام آخرین فرستاده خدا است. این مسئله به استناد قرآن و سنن نبوی ثابت شده است. همچنین سایر علما نیز معتقدین به بهائیت را کافر می دانند. بنابر این ازدواج با مرد یا زن بهائی از نظر اهل سنت و جماعت صحیح نیست.

بهائیت فرقه ای است که تنها برای تحریف و تخریب آموزه های ادیان الهی و اخلاقیات ساخته شده و بر همین اساس است که اهل علم و تحقیق نیز حکم به انحراف و گمراهی آن داده اند. آگاهی و بینش عمیق اهل علم و محققان مسلمان موجب شده تا امروزه بهائیت، مبدل به فرقه ای منزوی و رو به زوال گردد.

رئیس کمیته احکام دینی دانشگاه الازهر مصر، شیخ عبدالمجید سلیم، به سوال الازهر درباره بهائیت چه می گوید، اینگونه پاسخ داد:

بهائیت فرقه است و اصول آن مغایر با اصول اسلام و در تضاد با مذاهب الهی است. زن مسلمان نمی تواند با مرد بهائی ازدواج کند و اگر ازدواج کند، ازدواجش باطل است. مسلمانی که بهائی می شود، مرتد است و ازدواج با زن بهائی باطل است.(سپتامبر سال 1949)

شیخ عبدالمجید سلیم از پیشگامان تقریب مذاهب بود که هدف اصلی‌ خود را وحدت و انسجام مسلمین می دانست. درباره وی نوشته اند که عبدالمجید سلیم‌ در میان‌ فقهای‌ الأزهر، همواره‌ از پرکارترین‌ افراد بود که تعداد فتواهایش‌ این‌ نظر را تأیید می‌کند.  نکته مهم‌ در فتواهای‌ عبدالمجید این‌ است‌ که‌ به‌ رغم‌ کثرت‌ آن‌ها، مبانی‌ عمیق‌ فقهی‌ و علمی‌ در آن‌ها به‌ چشم‌ می‌خورد و او هرگز تعمق‌ و تفقه‌ در فتوا را فدای‌ کثرت‌ صدور فتوا نکرده‌ است‌.

درباره ویژگی ها و خصیصه های اخلاقی وی علامه‌ محمدتقی‌ قمی‌ دبیر کل‌ دارالتقریب‌ می‌نویسد: شیخ‌ عبدالمجید سلیم‌. نسبت‌ به‌ ظلم‌ هم‌ نهایت‌ حساسیت‌ داشت‌». (بی‌آزار شیرازی‌، 1379، ص‌191؛ ر. ک‌: ‌ و دیگران‌، 1379، ص‌ 235 از آیت‌الله‌ واعظ‌زاده‌ خراسانی‌).

با توجه به درجه علمی و صفات روحی شیخ سلیم(مانند همین ظلم ستیزی) می توان پی برد وی تا چه حد فتنه و گمراهی بهائیان را مهلک می دانسته که علی رغم روحیه مسامحه و آسان گیری، حکم به ارتداد اعضای این فرقه ضاله داده است.